Estatu Batuak, Estatu espainiarra eta antzekoen aurreiritzi ofizialei bizkar emanez, 1970eko irailaren haseran, lehendakaritzarako hautagai sozialista bat aukeratu zuen Txileko herriaren gehiengo erlatiboak, Salvador Allende hain zuzen ere. Berehala kontrajarri zitzaizkion besteak, ordea. Larrutik ordaindu beharko zuen herri honek bere ausardia, alegia bere burujabetzaz baliatu ahal izana... Z. ARGIAren 394. zenbakian ageri zen "Chile-ko auteskundeen ondoren: Beldurra" dugu horren adierazgarri.

D. Izak izenpetzen zuen aipatu azterketa, eta aldizkariaren "nazio-arteko-unea" sailean zetorren. Ezin esan idazlea oso baikor agertzen zenik, aitzitik alde onak eta txarrak zuhur neurtzen ahalegindu zela baizik. Haseratik bertatik hauxe irizten zion txiletarren egoerari: "Iparamerikarrak bere egoaldean bizi diran Herrien senidetasuna egokitera eziñezkoa du. Bai bait dakite bere ekonomi ta politika indarra zenbateraiño Herri hoien menpetasunean finkatua dagoen. Chile-ko politika-giroak ere burruka nagusi horren txispristiñetatik ihes egiterik ez dauka. Frei lehendakariaren berritae-bideak funtsezko eragozpide bat aurkitu du: Iparamerrikaren indarra. S. Allende ere ipar aldeko ekonomiaren nagusikeriak dakarzkin mugeen jabe izango da noski".
Hala ere, hauteskundeen emaitzen nondik-norakoak azaltzerakoan, zera oroitarazten zuen: "Iparamerikak bere intereseen alde erne ta gizendu erazi duan antikomunismoaren gorputza Chilen sendoki iraun arren, bertako herritarrek ez dute atzera egin bere burua sozialistatzat jotzen duan gizonaren alde autarki gehienak emanaz", eta ondorio gisa honoko hau zioen: "Chile-ko auteskundeen ondoren bide egokiak oso mugatuak daudela ikusten baldin bada ere (...), bi gauz nabarmentzen dira. Batetik, Frei-ren eta kristau-demokraten aldakuntza-saioa areago eraman nahi duela Chile-ko herriak eta bestetik, sozialista joerak herriaren zati handi baten begi ona aurkitu duala inperialismoaren indarkeria puskatxo bat arintzeko".

Dena dela, Z. ARGIAk nazioarteko gaiei antzeman daitekeen garrantzia ematen bazien ere, etxekoei gehiago, bistan da. Eta horrela, irailaren 20ko zenbaki horretan plazaratzen zuen azalean, etxeko hiru gai azpimarratzen zituen: Batetik, "Batasuna behar. Mitxelenaren hitzaldiak". Horren goialdean, berriz, "Euskalerriko amona bat", non Gorritiko amona Pantxika azaltzen zen, "Aida"k izenpetzen zuen argazki handi bezain politean. Argazki hori halako leku pribilegiatuan argitaratzearen arrazoia? Bada, argazkia beraren edertasuna izan zitekeelakoan nago, haren azpian agertzen zen argibidea generikoegia iruditzen baitzait... "Ona emen Gorritiko amona Pantxika. Nafarroan, Euskalerri guzian bezala, amona asko dago, nahiz eta panpiñak irudi. Erria jasotzeko benetako indarra eman dezaigutenak. Zenbat etxekoandre jator, euskaldun, kementsu! Euren seme-alaba ta illobei euskeraz egiten, zuzentasunean jokatzen erakusten dietenak".
Halako poesia ukitu samurra ezin, bada, berrien gordinkeriarekin nahastu eta, behin puntu horretara ailegatu eta gero, honoko hauxe adierazten zitzaion irakurleari: "Gorritiko erriaren berri 11.gn. orrialdean ikus. Bitartean, euskal amona guziei Jean Barbier-ek egin eta Mikel Laboak zabaldu duan 'Amonatxo' abestiaren hitzak eskeintzen dizkiegu". Eta halaxe eskaini ere!
Amona Pantxikaren alboan, ordea, hirugarren gaia zetorren: hau da, "Loiolako kursilloaren berri" ematen zuena. Ikastoletan jardun ahal izateko maistrak prestatzeko edo, egina izango zuten, beharbada, hango gorabeherak kontatzen zituen Jose Lasak, lekuaren eta giroaren aparta goraipatzeaz batera, eta laguntzaile izandako mila jenderi mila bider eskerrak eman ondoren, hauxe zehazten baitzuen: "Leku eta denbora berean, bi kurtsillo edo ikastaro izan ziren. 1. gradukoa bat edo asierakoa, parbulista berriak prestatzeko. 2. gradukoa bestea, au da, igaz egin zen kurtsilloaren jarraipena". Pozik ageri zen idazlea lortutako emaitzekin ere: "Badator, bai, erreka laster eta garbi baten gisa, Loiolako mendi artetik aberastasun bikaiña Euskal Herriko Parbularioetara!".
Baina paradisuan ere sugea agertu omen zen, eta Loiolako horretan antzeko zerbait: "38-ren bat andereñok edo etzuten nai izan matrikula ordaindu, arrazoia aurrez jarririk, alegia, organizazioak eman bear ziela andereño guztiei kontu zenbait diru bildu zen matrikula iturritik eta zertara zijoan diru ura" eta, noski, "erantzuleen aldetik onelako 'presiorik` etzan ontzat eman iñolaz ere. Andereño aipatuek kursilloa egin zuten, matrikularik ordaindu gabe, noski. Baiña bere buruen kalteteko ordea. Areago, beste andereñoen kontura egin zuten ikastaroa egin ere"