Gauza jakina da hazkunde ekonomikoak berez ez duela enpleguaren sorrera ekarri behar. Langabezia-tasak altuak diren arren eta patronala lanaldia murriztearen, 35 orduko lanaldia ezartzearen eta aparteko orduak kentzearen aurka ageri den arren, etekinen marka guztiak hausten jarraitzen dute enpresek. Eta ez soilik finantza erakundeek. Baita finantza erakundeak ez direnek ere.
Orain ez asko euskal bankuen, aurrezki kutxen eta kreditu kooperatiben emaitzak aurkeztu genituen orriotan, eta ikusi genuen nola 1999. urtean ia biloi erdi pezetako (20.000 milioi libera inguru) mozkinak izan zituzten. Espainiako Estatuan, berriz, bankuek %17,3 gehiago irabazi zuten 1999an, ia bilioi pezeta, 930.000 milioi pezeta zehatz-mehatz. Burtsaren Ibex indizean kotizatzen duten 35 enpresek, tartean Euskal Herriko batzuek, bi bilioi pezetatik gorako mozkinak izan zituzten 1999an. Orain gutxi Espainiako Bankuak 1999ko ekitaldiari dagozkion enpresa-datuak eman ditu aditzera. 1999an eta mozkin gordinetan %3,9ko hazkundea izan dute enpresek, eta aurreko ekitaldian, 1998an, %5,1ekoa izan zen hazkundea. Datu hauek Balantzeetarako Zentralak bilduak dira, eta finantza enpresak ez diren 784 enpresaren, sektore honetan jarduten duten enpresen %16,5aren, datuetan oinarrituak dira.
Enpresek gero eta mozkin handiagoak dituzten artean, langabezia-tasak oso handia izaten jarraitzen du, eta egiten diren kontratu gehienak aldi baterako kontratuak izaten dira

Ez du unerik goxoena bizi sindikatuen arteko ekintza bateratuak. Eta hau ez da soilik orain dela hilabete gutxi batzuk arte ekintza bateratuari eutsi dioten sindikatu abertzaleen artean gertatzen. Batez ere azken bi urteotan, era grafiko batez egiaztatu ahal izan da sindikatu abertzaleen arteko ekintza sindikal bateratua hitzarmenak negoziatzeko orduan, kalean agerraldiak egiteko orduan, eginiko prentsaurreko bateratuetan eta batez ere Maiatzaren Lehenean. Gaurko egunean, aldiz, azken hilabete hauetan baino ez zaigu sindikatu abertzaleen arteko ekintza bateratuaren irudi grafikoa eskaini. Hala ere, Maiatzaren Lehen honetan talde abertzaleen arteko ekintza bateratua lortu da azkenik; Bilbon ELA, LAB, ESK, STEE EILAS, EHNE eta Hiru elkarrekin izan ziren. CCOO, UGT eta USO sindikatu estatalistek batera ospatu zuten halaber EAEko hiru hiriburuetan. Eta frantses sindikatu estatalistek ekintza nagusia Baionan egin zuten.
Ekintza bateratua bideratzeko jardunean, ELA eta LAB sindikatuen artekoa ez da bakarra egungo etenaldian. Are larriagoa da sindikatu abertzaleen eta Espainiako Estatuko sindikatuen (CCOO eta UGT) arteko banaketa. Talde biak bereizten dituen egungo horma gero eta handiagoa da. Eta dagoeneko ez ditu soilik sindikatu-kontzepzioak, sindikatuen marko juridiko politikoari buruzko balorazioak, bereizten. Ez dago patronalaren edota Administrazioaren erasoari era bateratu batez aurre egiteko adostasunik, eta artean, lanaldia murriztearen aurka, 35 orduko lanaldiaren aurka, aparteko orduekin jarraitzearen alde eta aldi baterako kontratuak, kontratu eskasak, egitearen alde agertzen da patronala. Azken hilabeteotan hainbeste langileren heriotza eragiten duten lan istripuek ere ez dute sindikatu guztiak erretratu berean agertzerik lortu. Politika horien guztien aurka egon arren, sindikatu bakoitzak edo sindikatu-talde bakoitzak (abertzaleak eta estatalistak), bere aldetik egiten du. Eta patronala eta Administrazioa ezin gusturago daude sindikatuen banaketarekin. Banaketari eutsiz gero, gero eta zailagoa izango da greba orokor eta arrakastatsu bat egitea.
Nolanahi ere, ELA eta LAB sindikatuen artean gertatu den etena da azken aste eta hilabeteetan deigarriena. ELAko idazkari nagusi Jose Elorrietak berak aitortu berri du ELA eta LABen arteko ekintza bateratuak ez dituela "une goxoenak bizi, eta horretan arrazoi nagusia ez da eszenategi politikoaren aldaketa, nahiz eta bere eragina izan duen".
Sindikatu abertzale bien arteko lankidetzan dauden arazoak zehazteko orduan, Elorrietak negoziazio kolektiboaren aurrean agertutako jarrera desberdinak ditu aipagai. Sindikalista honen esanetan, sindikalismo abertzaleak, euskal langileen mugimenduaren historian inoiz ez bezalako gehiengoa duenak, behar bezala egindako aliantza sindikala optimizatu beharko du, "alde biek aliantza hori elementu positibo bezala ikusi behar dute, eta horrek orain dela 20 urteko eszenategian erabateko aldaketak egitea eskatzen du".Sindikatu abertzale bien arteko harremanak une honetan hotz samar dauden arren, Elorrietak ez du ezkor agertu nahi, eta ziur dago aurrera egiten lagunduko dieten bi elementu daudela. Batetik, LAB eta ELAk sindikalismoa "gizartean aldaketak egiteko tresna" gisa ulertzen dutela, eta bestetik, sindikalismo abertzalea gehiengoa dela eta "hortaz, sendotasun handiko lankidetza egonkorra ziurtatzeko elementuak aurkitu behar ditu".
LABek, bere aldetik, aitortu ere egiten du sindikatu abertzale bien artean halako etenaldi bat dagoena, eta gisa berean, egoera honi lehenbailehen soluzioa emateko beharra azaltzen du. LABeko ekintza sindikalaren arduradun Txomin Lorca berak esan zuen Biltzarra egin aurretik ELArekin bideratutako ekintza sindikal bateratua izaera estrategikoko elementua zela, "LAB sindikatuaren errealitateaz gaindi langileen mugimenduak duen beharra zelako". LABeko idazkari nagusi Diez Usabiagak, bere sindikatuaren Biltzarraren bezperan, ELArekiko harremanak hoztu zirela aitortu ondoren, halaxe adierazi zuen: "Guk orainari eta etorkizunari begiratu nahi diogu, egoera hau gainditu nahi dugu eta horretarako egokieran gaudela uste dugu, izan ere, euskal gizarteak eta bereziki langileek, halaxe eskatzen digute". Orain hilabete LABek egindako V. Biltzarrean berretsi egin zuen ELArekin ekintza sindikal bateratua bideratzeko estrategia