Legutiotik Aramaiorako errepidean Kurtzetako gainean hasiko dugu txangoa. Bertan autoa utzi eta San Kristobalgo ermitarekin egingo dugu topo, pagadi txiki baten alboko tontortxo baten gainean. Bertatik haran osoaren ikuskizun zoragarriaz gozatzeko aukera dugu, ibarraren amaieran Anboto eta Udala mendien kare-harriak gozatzeko, alegia. Txabola aurrean zutoin adierazgailua dugu, Urkiolako parke naturalaren mapa batekin. Alboan dagoen pista jarraituz, zenbait bidegurutzetatik igaroko gara. Behera egin gabe ezkerreko bidexkak hartuz, beste zutoin adierazgarri batez apaindua dagoen bidegurutzera helduko gara. Hemen ezkerreko bidea segiz, Otxandio inguruko harana ikus genezake, Oketa eta Gorbeako mendiak atzealdean daudelarik. Bertan basoa da ugari, bai ustiaketa gogorra jasaten duten konifero basoak, pinudiak, zein lawson altzifrezko landaketak. Baita kudeaketa zentzuzkoagoa izaten duten pagadiak ere. Pagadi hauek askotan lur komunaletan eratzen dira eta Otxandioko kasuan ere hala gertatzen da. Bertako biztanleek pagadiaren parte bat urtero ustiatu dezakete. Hurrengo bidegurutzean (1,5 km) ezkerreko pista jarraitzen da eta alertze landaketak igaroko ditugu pagadietan murgildu aurretik. Pauso bakoitzean txoriren bat izutuko dugu eta isilik eta arretaz ibiliz gero, kaskabeltz eta txontak ikusteaz gain, buztangorri argia, kaskabeltz txikia, pinu kaskabeltza, amilotx urdina eta kaskabeltz handiaren ezaugarriak bereiz genitzake.
Pagadian murgildurik, isiltasun eta lasaitasunak sorginkeri ukitua eskaintzen diete udazkeneko pago herdoilduei. Lur azaleko orbel gorria adarretako hosto koloreztatuetatik datorkigu. Hostoetako berde, hori eta gorrien nahasketak txunditurik utziko gaitu eta berehala topatuko dugun kare-harri eta artzain txabolak euskal ametsen paradisura eramango gaitu (3 km). Eskopeta baten zaratak ametsetik esnatzean, pagausoa udazkeneko pasoa egiten ari dela konturatuko gara. Txabolaren magalean Orixolerako bide markatua jarraitzeko aukera dugu. Gailurretik sai eta beleak ikus genitzake eta oskarbi dagoen egunetan hiru probintziak ikus daitezke. Bertara igo ondoren, berriro txabolara itzuliko gara. Beherantz jarraituko dugu bidea, baina ez da oso garbi azaltzen orbel artean eta adi egon beharko dugu, bidexka galdu nahi ez badugu behintzat. Bide osoan zehar bi sustratu mota daude: hareharria maldan behera egitean eta kare-harria Orixol eta beste tontor inguruetan. Halako batean, hartxintxarrez eginiko pistarekin bat egingo dugu (6,5 km) eta eskuineko bidea jarraituz, (Anboto beti ere aurrean dugu), berriro ere pagadian barna maldan gora Lezeako muinora helduko gara. Hemen, txabola aurrean, Anbotorako bidea eta Orixolko bideak adierazita daude eta muinoari izena ematen dioten leizeak ere txabola inguruan daude. Aramaioko haranera begiratzen badugu bi bidezidor topatuko ditugu: ezkerrekoa Gantzaga auzora doana da eta eskuinekoa Etxaguenera doana. Azken hau izango da guk aukeratuko duguna. Pare bat kilometro eginik bidezidor honetan, Etxaguengo auzora helduko gara (9 km) eta bertako harrizko baserri zaharrek nekazaritza oparoa izan dutela adieraziko digute. Auzoan bolatokia eta guzti dute, baita Orixolko elkartea ere, neguko egun hotzetan aisialdiaz gozatzeko. Txalet berrienen alboko bidea jarraituz, Ipurtoz baserrira abiatuko gara eta hemendik ondo adierazitako bidexkan jarraituz Kurtzetako gainera itzuliko gara (12,5 km). Karea ateratzen zuten ustiategia zeharkatuko dugu eta inguruan haritz amerikarrak landatuak dituen artzain txabola ere igaroko dugu