Lobbyak ofizialki onartuta daude eta Legebiltzarrak bere portaera-kodea dauka: lobbystek erroldatuta eta egiaztatuta egon behar dute, beren bilera eta elkarrizketen edukia argitara atera daiteke beharrezkotzat joz gero eta debekaturik dago opariak jasotzea. Arau hauek, ordea, ez dira oztopo izan era guztietako eroskeria eta iruzurrak hautemateko.
«Le Monde Diplomatique»k ziurtatzen duenez, Europako Batzordean publikoki trataturiko azkeneko ustelkeria eskandalua 1995eko abenduan Greziako funtzionario goren zen Giorgios Tzoanos eta bere emaztearen (aldi baterako enplegatu frantses batekin batera) atxiloketa izan zen. Bi gizonak, enpresa jakin batzuk proiektu europarrei atxikitzeagatik eroskeriatan ehundaka mila ecu jasotzeaz susmagarri, Batzordetik kaleratuak izan ziren berehala, Belgikako justiziak beraien gaineko interesik agertu baino lehen.
Bruselan nekazal zerbitzuetako suizidioaz ari dira, MEDA programaren (Mediterranio aldeko herrialdeei zuzendua) kudeaketan eginiko bidegabeko erabiltzeak edo finantza-desadostasunak direla-eta. Ildo beretik, Faro eta Facis programen fondoetan ere (Ekialdeko herrialdeei zuzenduak) desorekak ere azaldu dira. Funtzionari bati eroskeria dela-eta ezarritako azkeneko zigorra 1990an gertatu zen eta bulego materiala hornitzeaz arduratzen zen funtzionarioa zen, hain zuzen. «European Voice» astekariaren esanetan, 1994 eta 1995 artean, 37 diziplina prozedura burutu ziren, paper ofiziala helburu pribatuetarako erabiltzeagatik, bidaia-gastuetan lapurtzeagatik eta opariak edo sexu-mesedeak onartzeagatik.
Arazoaren muina, ordea, Batzordeak zerbitzu hauek guztiak kontrolpean izateko erabiltzen duen ordezkaritzan datza, Iruzurraren Kontrako Borroka Koordinatzeko Unitatean. Bitxiki, kontrolatzailea da bere burua kontrolatzen duena eta Europako Legebiltzarrean ere horren kontrako ahotsak entzuten hasi dira, zenbait biltzarkide ordezkaritza hau indartu eta burujabe egitearen alde azaltzen ari delarik

Europako Batzordearen erabakietan eragina duen presio-taldeetako bat ERT da (European Round Table: Europako Mahaingurua), zeina industrigizonen Europako Mahaingurua den, «Le Monde Diplomatique»ren txostenak esaten duen moduan.
Beste talde batzuk ez bezala, ERT ez da sekula Batzordeak prentsari emandako agirietan edo barne-txostenetan aipatua izaten. Hala ere, urtean bi aldiz biltzen dira ofizialki Europako Batasuneko 15 herrialdeetako, Norvegiako eta Turkiako 47 lehendakari-idazkari nagusi ahalguztidunak. «

» azaltzen du ERTko alboko idazkari nagusi Caroline Walcotek.
ERT ez da eguneroko gauzez arduratzen, ez du arau bakoitza komentatzen, ezta kapital ezberdinetako partaide diren elkarteei informaziorik ematen ere. Erabaki garrantzitsuen inguruko ardura baino ez du hartzen, erabaki horietan pisu handia duelarik. Hori dela eta ari da ERT Europako Batasunaren sakontze eta zabaltzearen alde, Europako Batasuna mundu mailan benetako potentzia ekonomiko bilakatzeko helburua duen zerbitzu, kapital eta salgaien zirkulazio librea duen gune zabaltzat harturik. Akta Bakarraren aldeko, moneta bakarraren aldeko eta Schegeneko Ituna Amsterdamgo Hitzarmenean sartzearen aldeko eskuhartze irmoa egin zuen. Europako Batasunean sartzeko Erdialdeko eta Ekialdeko Europako herrialde hautagaiekin atxikidura negoziazioak bultzatzeko ahalegina ere egin zuen, hedapen honek arriskutan jarriko lituzkeen sektoreetako nekazari eta langileen mesfidantzaren gainetik. Klimaren gaineko Mundu Biltzarra Kioton antolatzen ari zirela, ERTek bere esku zegoen guztia egin zuen EBak energiaren gaineko zerga baten ideia bertan behera utz zezan, Walcoten esanetan «

».
Presio-taldeek Batzordeari egiten dioten presioa errentagarria bada ere, ez da hala izaten Europako Legebiltzarrari egiten zaionean. ERTko handikientzat Legebiltzarra erabat aurreikuskaitza da. Hobe da, haien ustez, biltzarkidea bere herrialdearen bidez presionatzea, harberago azaltzen baitira presio nazionalen aurrean. Hala ere, katebegi garrantzitsua dugu Europako Legebiltzarra erabakiak hartzeko garaian, presio-taldeetatik egunetik egunera gero eta aditu gehiago etortzen delarik. «

» azken 14 urte hauetan biltzarkide laborista izan den Glynn Fordek dioen bezala. Bere aburuz, 3.000koa litzateke gehienbat Legebiltzarrean lanean diharduten adituen kopurua. «

»