Joseba Agirreazkuenaga 1974 urtearen inguruan ezagutu nuen Deustuko Unibertsitatean. Frankismo garaia eta etorkizunaren hautabideak bat baino gehiago ziren egoera nahasi hartan. Euskal Kultur Mintegian aurkitu nuen Joseba Busturiakoa, ikasle erakunde hartako koordinatzaile gisa. Historia eta Soziologia ikasteaz gain, etnografia lanak ere egiten zituen "Etniker" taldearen barnean. Hemen ikusten zen jada, bere jarrera intelektual irekia, Zientzia Sozial ezberdinetara bere kezkak zabalduz. Politika arloan, berriz, itxaropenez somatzen zen garai berri baten atariari erantzuteko ipar eta hego Euskal Herria uztartuko zituen alderdi baten eraikuntzan parte hartu zuen. Oro har, ekintzailearen giza profila betetzen zuen, lidergo eta gestio eginkizunetan jardunez. Baina ekintzaile irudi horren euskarria zera zen, bere izaera langilea, epe luzeari begiratzea, talde lanean jardutea eta eginkizunen erakundetzearen aldeko apustua egitea. Giza jokabideak ematen dituen aukeren artean "ekin, jakin eta lan egin" uste dut izan direla Josebaren bizi-lerro nagusiak, horien artean "jakintza" ardatza bihurtu delarik. Azken eremu honetan ezagutu dut batez ere, bai jakintzaren sorkuntzan eta baita ere bere hedakuntzan. Jakintzaren hedakuntzari dagokionez, alor hau 1980tik gaur egunera arte EHUn jorratu du. Eta bere biografiaren atalik garrantzitsuenetarikoa kultur kudeatzaile eta eragilea izatearena da. Eusko Ikaskuntzaren Historia saileko arduraduna izan zen 1995ean, ondorengo urteetan sail honen emaitzak nabariak direlarik ikerketen alorrean, argitalpenetan eta baita ere kongresu antolakuntzetan. Eusko Ikaskuntzaren lehendakariordetzarako izendatu zuten 1991an, J. M. Barandiaran Lehendakaria izan zen azken garaian. Eusko Ikaskuntzaren XII. Kongresuaren sustatzailea eta hainbat barneko lan eta ekintza publikoen eragilea izan da hamarkada honetan.
Dena den, denbora-tarteak badute bere lekua, bere emazte biologarekin nekazaritzari eta lorazaintzari ere eskainiz dituen astiuneak. "Mens sana in corpore sano"