Alderdi Popularra buru duen Espainiako Gobernuak aurten argindar tarifak % 2,5 murriztuko direla iragarri du. Ez du esan, ordea, murrizketa % 8koa ere izan zitekeela, legeria argindar enpresen mesederako aldatu izan ez balute. Argindar sektorea merkatu konkurrentziara igarotzeak argindar enpresei ordainduko zaien, eta kontsumitzaileen patrikatik aterako den, dirutzaz (ia bilioi eta erdi pezeta, 60.000 milioi libera inguru) ere ez dute hitzik esan. Kontsumitzaileak jada aritu dira beste legealdietan Alderdi Sozialistaren Gobernuak burututako inbertsio nuklearrak beren argindar fakturan ordaintzen.
Joan den urteko azken egunetan hain zuzen, ezkutuan ia, Espainiako Kongresuak EAJ eta CIUren laguntzaz argindar enpresei zuzendutako 1,3 bilioi pezetako dirulaguntza onartu zuen, sektorearen liberalizazioari, edo bestela esanda, merkatu konkurrentziara sartzeari zuzendua. Industria Ministerioarekin hitzartutako akordioa dela-eta, ia bilioi bat pezeta jasoko dute argindar enpresek aldez aurretik. Bien bitartean, kontsumitzaileek ordainduko dute beren fakturetan bilioi eta erdi hori, 2014. urtera arte. Nola ordea? Bihilabeteroko fakturetako % 4,5 argindar enpresei zuzenduta.

Aurtendik aurrera argindarraren prezioa murriztearen gaineko Espainiako Gobernuaren iragarkia trikimailu hutsa baino ez da. Hori dio behintzat Sistema Elektrikoaren Batzorde Nazionala (SEBN) deritzon estatu-organismo independenteko presidente Miguel Angel Fernandez Ordoñezek berak.
Argindar enpresek sektorearen liberalizaziorako legea aldatzeko eskatu zioten Gobernuari, aldez aurretik bilioi bat pezeta jaso ahal izateko. Horretarako zera esan dute: «

».
SEBNeko presidentearen ustez, hauen abilezia, bilioiaren eskaria prezio jaitsieraren eta liberalizazioa areagotzearen ordain emate gisa aurkeztean datza. Horrekin jendearen arreta alde positiboenetarantz desbideratzea lortzen dute, eta era berean indarrean den legea aldatzeak prezio jaitsiera eta liberalizazioa moteltzen dituela isilpean gordetzen dute.
Bada ezkutatzen duten beste konturik ere, adibidez Gobernuak Senatura eramandako zuzenketan argindar enpresen arteko konkurrentzia bultzatzeaz diharduen lerro bat bera ere ez dela ageri.
Hori da baina, Fernandez Ordoñezen ahotan, ilusionista trebeen sekretua: jendearen arreta beste nonbaitera eramatea, bitartean, jendea ohartu gabe, batek nahi duena eginez. Trikimailua, bere iritziz, burutsua eta sofistikatua da; kontua ez da ez liberalizatzea edota prezioak ez murriztea, hala balitz edonor konturatuko litzateke eta. Kontua da prezioen murrizketa eta liberalizazioa, indarrean zen legea aldatu izan ez balitz emango zena baino txikiagoa izan dela.
SEBNeko presidenteak esan duenez, 1997ko legea aplikatu ordez 1996ko protokoloa aplikatuko balitz, argindarraren prezioa % 8 inguru murriztu ahalko litzateke, interes tasen jaitsierak eta eskaria handitzeak eraginda.
Nolanahi ere, zuzenketa onartu eta legea aldatu ostean, argindarraren prezioa % 2,5 baino ez da jaitsiko, lehen aipatu gainordaina dela-eta ez baita posible izango beste % 4,5 murriztea. Eskaria areagotzeak eta interes tasak jaisteak urtero 160.000 milioi pezeta aurreztea ahalbidetzen die argindar enpresei; horrek esan nahi du prezioak % 7,8 ere murriz zitezkeela, SEBNeko presidentearen esanetan.
1999an Espainiako kontsumitzaileek, legea aldatzen ez bada bederen, ordaindu beharko ez lituzketen 88.000 milioi pezeta ordainduko dituztela da Gobernuaren trikimailuak ezkutatzen duen errealitate gordina.
88.000 milioi pezeta horietatik 9.000 milioi pezeta inguru Hego Euskal Herriko kontsumitzaileei dagokie, gaineko koadroan ikus daitekeen moduan. Kopuru hori, gainera, kontsumitzaileek bilioia bete bitartean –eta ezingo du ordura arte inongo Gobernuk 4,5 hori inondik atera– epeka ordaindu beharko dutenaren zati bat baino ez da. Beste hitzetan esanda, geure argindar fakturen % 4,5 bilioi hori argindar konpainiei ordaintzeko erabiliko da, 2014a bitartean