"Bertso kotuetan agian arinegi joan eta gauzak gehiegi zehaztu ditugu"


2021eko uztailaren 19an
Joanito Dorronsorok bertsolaritzaren ale ederrenak bildu ditu
"Bertso kotuetan agian arinegi joan eta gauzak gehiegi zehaztu ditugu"
Joanito Dorronsoro
Bertso doinutegia» plazaratu berria du Joanito Dorronsorok. Ia 2.200 doinu bildu ditu, aurretik bertsolaritzaren ale ederrenak bilduz argitaratu «Bertsotan»i jarraipena emanez. Bere bizitzako hemezortzi urteko lanaren emaitza da. Eta berriak biltzen jarraitzen du.
Bertso doinuak bildu eta sailkatzeko lan honen hasierako lanak kontatzekoak izango dira...
Beste asko bezala ni ere autodidakta naiz. «Bertsotan» liburua egiterakoan mila gauza zeuden erabakitzeko: zein aukeratu, zergatik, nola eskaini, eta abar. Bertsoak biltzen hasita, 1977 aldean, doinuak ere sailkatu behar ziren, eta bakoitzari adierazpen bat ipintzen nion alboan.
Horrela hasi nintzen fitxategia antolatzen, eskuz bi fitxa eginez: batean izenburua eta sailkapena _zortziko txikia, handia..._ eta bestean doinu horretaz neukan informazio guztia: non aurkitu nuen, zeinen antza hartzen nion, partitura... Geroztik, ordenadorean sartu ditut.
1980an ipintzen duzu bertsolaritzaren mugarri bat, «Amurizaren txapelketa» delakoan.
Lehen liburuan hasita, historiaren atal bakoitzerako izen bat hartzen dut: Pernando Amezketarra, Xenpelar, Bilintx, Pello Errota, Txirrita, Basarri eta bere ingurukoak. 1936koa mugarri garbia da, Basarrik txapela irabazi zuelako, eta Amurizak irabazi zuen txapelketak ipini zuen bestea 1980an.
Erreflexioa da aro honen ezaugarri bat. Lehen, bertsolari izatea gauza misteriotsua zen, dohaina, berezkotasuna. Ikasi ezin zena. 80tik aurrera ikasi eta irakatsi daiteke, sistema bat du, azter daiteke, eta irakaskuntzan sartu da. Bertsolari eskolak sortu dira, eskoletarako materialak ere bai, eskolarteko txapelketak antolatu... Teorizazio handia egin da, arte lan bat azter daitekeen moduan. Txapelketen eragina gero eta nabarmenagoa da eta _Basarriren garaietatik bazetorren_ idatziaren eragina handia.
Bertsolariak errazkeriarako joera du, eta ordainetan sekula baino doinu gehiago dakizki; hala diozu liburuan.
Garai batean bertsolari bakoitzak bere doinua zuela esan daiteke, eta normalean hartan kantatzen zuen: Txirritaren doinua, Zepairena, Saibururena... Duela laurogei urte Oiartzun aldean sei-zazpi doinurekin aritzen ziren, hala zioen Manuel Lekuonak. Gaur bakoitzak igoal dauzka berrehun-hirurehun doinu, sailkatuta, ariketa asko egiten du jendeak, asko entzuten du. Beharra ere askoz handiagoa dute. Ikusi zer betekada hartu duen jendeak «Kantatzera nijoa neska mutilari» doinu horrekin.
Aldiz zuk «Sastarretik hasita...» deitzen duzun hori, betiko zortziko txikia, ez da entzuten...
Moda kontua da, eta inertziak ere agintzen du. Lazkao Txikiren denboran kantatzen ziren doinuak ezagutzen dituzte gaurkoek, baina asko ez dituzte erabiltzen. Boladak izaten dira.
Doinuaren zehaztasunak ere badu zerikusia, txapelketan batez ere: doinua justu-justu hainbeste silabakoa izatea nahi da. Zuk aipatzen duzun doinuan, adibidez, oso erraz egin daiteke zazpikoa bezala zortzikoa, eta epaimahaiak zigortu dezake. Arriskurik gabeko doinua erabili nahi dute.
Bertsoa kantatzeko abiadura ere aldatu egin da, mantsotu.
Aspalditik dator, Basarrik berak asko mantsotu zuen. Lehen normala zen hasierako puntuetan edozer esan eta bukaerarako tiro polita. Basarri hasi zen bertsoa gehiago betetzen, lehenengo puntutik gauzak aurkeztu, logika bat jarraitu, betegarriak kendu eta gari garbia eman behar dela esaten. Basarrik ere patxada handiagoz kantatzen zuen Pello Errota eta Gazteluren garaian baino, eta gaur egun gehiago.
Gauzak bere horretan garatzen utzi ala behartu egin behar dira aldaketa batzuk?
Ikusten da bertsolariak ari direla gauza hauek guztiak aztertzen, bilkura eta ikastaroetan. Zortziko txikia, adibidez, ondo ezagutzen dute, bizitasuna duela, jendeak maite duela, baina gauza asko esateko ez du balio eta nagusirako joera dago. Azkartasunarekin berdin. Garai batean nork bertso gehiago bota txapelketa ere jokatu izan da, eta Pello Errotak irabazi zuen.
Azkar egitearen grazia estimatzen zen lehen, eta orain ere badago halako erreakziotxo bat mantso kantatzea dela eta. Eskertzen da Lizasoren azkartasuna. Orain, zailagoa da hori txapelketan neurtzea. Eta jendea txapelketarako prestatzen da, txapelketak asko markatzen du. 1936a da horretan mugarria: hor hartu zen txapelketen bidea, Basarrik irabazi zituen hura eta ondorengoak... Zepai eta Txirritak ez zuten luzitzen.
Aita Donostiaren zita bat aipatzen duzu: «Ze pena bertsolari zaharren ibilera libre mugagabea pentagramaren erregletara behartu beharra».
Adibide bat jartzeko, niri gertatu zait Hernaniko Paulo Txikiaren bertsoak hartu eta solfeoan jartzerakoan buruhausteak izatea. Edo Egileorrekin, Loidi-Saletxe zaharrarekin... Tonu laurdenetan igoal dabil bera, eta zuk tonuak eta erdiak dauzkazu idazteko. Den-dena ezin duzu jaso.
Maior eta minorrean ere askotan gertatuko zaizu berdin. Erritmoari dagokionez gauza bera, Aita Donostiaren pentagrametan ohartzen zara askotan zailtasunak izan dituela.
Nostalgia kontuak dira, ala gaurko bertsolariek berriro erabil ditzakete horrelakoak?
Ez dut proposamen garbirik, bakarrik azpimarratu egiten dut galdu egingo dela. Eta nire zalantza azaltzen dut, sarritan doinu bat paperean ipini dudanean erabat xuxen ipini ote dudan ziur ez nagoelako. Baina bertsozalea denak badaki aipatu dizkizudan hiru horien bertsokera apreziatzen.
Bertsolaria kantaria ere bada. Gaurkoak kantari onak al dira?
Denetik ikusten da. Badakit batzuk kantua ikasten ibili direla, ahotsa erabiltzen, puntakoak. Eta beste batzuek ikasi beharko lukete. Orain, gainera, gazteek gutxi kantatzen dute. Lehen Elizak egin du lan handia horretan. Zumaian bertan ikusten dut. Ez da herri bertsozalea, baina kantuzalea bai, eta gazteek okerrago kantatzen dute. Doinu aldetik, bertsolari askok belarria erne darabil doinu berriak bilatzeko, txapelketari begira batez ere.
Doinuei nota ezartzera ausartu zara. Ba al dira zuk oso ontzat dauzkazun eta baztertuta penaz ikusten dituzunak?
Bai. Aita Donostiak Nafarroan jasotako doinu batzuk badira, berak oso onak direla dioenak, nik «Bertsotan» liburuetan aipatuak... eta inork beretzat hartu ez dituenak. Bertsolariren batek edo bestek eskatu eta txapelketa baten aurretik luzatu izan diet. Baina ez zaie gustatu, entzuleei ere gustatuko ez zaielakoan. Behar bada gustuak aldatu direlako.
Erritmo arlote samarrak erraz sartzen dira, baina pittin bat zailxeagoak, 5/8 eta beste, euskal doinuei berezitasuna ematen zienak, bazterrera gelditzen dira. Erritmo aldetik asko ari gara pobretzen. Oraintxe datorkit burura Peñagarikano eta Egañak amona-ilobak zirela eta erabilitako doinua, gero Negu Gorriak-ek ere erabilia: «Bertsotan» liburuan azaldu nuen, baina baita Nafarroako bigarren beste bertsioa ere, doinu bera erritmo diferentean, eta zaharragoa. Inork ez du inoiz erabili, konplikatuxeagoa delako.
«Zatoz gure kalera, baserritar legera, musika hoiek utzita»... Xenpelar eta Iparragirreren arteko polemika aipatzen duzu doinu kontuetan.
Ez nator esentzialismo batean sinestera, baina gutxienez Euskal Herriak bere sentimenduak nola adierazi izan dituen jakitea garrantzizkoa da. Aurrekoak ondorengoan jarraipena behar du, zer den gurea eta zer kanpotik ekarria. Aita Donostiak ere Iparragirreri ematen dio jipoia. Tonto-tonto guk geure altxorra eduki eta arinegi besterena hartzea ez zait ongi iruditzen, garbizalekeriatan erori gabe noski. Fribolitate puska bat egon daiteke, bai.
Manuel Lekuonak bertsoak neurtzeko proposatzen zuen beste bidea aipatzen duzu liburuan. Bitxikeria bezala ala alternatiba gisa?
Ia denok jo dugu errazera, eta zortziko txikia, adibidez, 7-6, 7-6... zela erabaki genuen, eta handiak 10-8. Oso neurri zehatza da, baina zehatzegia behar bada eta bertso zaharrak hartu eta sistemak huts egiten du. Lekuona zaharrak kolpeak eta azentuak proposatzen zituen neurritzat. Doinu berean silaba gutxiago edo gehiago sartu daitezkeelako, askoz malguago.
Bertso eskoletan-eta urrats asko eman ditugu, nomenklatura bera geuk egin dugu, Xabier Amurizak, Joan Mari Lekuonak, neuk... Eta horrelako bidea hastea zaila izango da. Baina merezi luke Manuel Lekuonak proposatzen duena norbaitek serio aztertzea. Bertso eskoletan irakasten duguna errotik aldatuko luke.
Halako kontzentzia txarra al daukazu, injustiziaren batzuk egin direla eta...?
Behar bada arinegi joan gara, eta gehiegi zehaztu ditugu gauzak, egin behar zen lanaren premiak eraginda. Estilo zaharreko bertsolariek sufritu dute, txapelketarekin eta neurtzearekin.
Manuel Lekuonaren bidea aztertuz gero, iraultza gerta liteke. Erritmoa, doinuaren azentu haiek, doinua esaldiari ongi egokitzea... horiek baloratu beharko lirateke. Zer aztertu asko dago hor.
Uztapidez behin eta berriro oroitzen zara liburuaren sarreran. Ahaztuxea dugulako?
Irudipena daukat Uztapidek bere garaian eta jende artean izan zuen garrantzia galdu samarra gelditu ote den. Uztapide kantari aparta izan zen, jendeagan sortu zuen zirrararen arrazoietako bat kantatzeko bere eran zegoela esango nuke. Hiru txapelketa irabazi izana ere hor dago.
Lazkao Txiki batek ez al du hil behar izan merituak mundu guztiak aitor diezazkion?
Bizi zela ere bazuen izena, baina hilez geroztik handitu egin da. Kantakerara sartuz, Lazkao Txiki beti doinuaren jabe zen, ez zen sekula doinuaren mendean jarriko. Bere pentsamendua zihoan erara moldatuko zizun hark doinua.
ZUBIRIA, Pello
28-31,33

GaiezKulturaBertsolaritBesteak
GaiezKulturaArgitalgintArgitalpenaLiburuakBesteak
PertsonaiazDORRONSORO3
EgileezUBIRIA2Kultura

Azkenak
Baztango aroztegiko zazpi auzipetuek dei egin dute otsailaren 1eko manifestaziora joateko

“Talde kriminal antolatu bat izatea eta derrigortze eta bortxa delitu larriak egin izana” egozten diete Espainiako fiskaltzak eta obraren enpresa arduradunak. Zehazki, 20 urteko kartzela zigorra eta 56.000 euro eskatu dituzte zazpi herritar horientzat.


2025-01-21 | Julene Flamarique
2024. urtean biolentziak “areagotu” direla ondorioztatu du Talaia Feministak

Lau ardatz nagusiren inguruan egin dute 2024ko azterketa: indarkeria matxista; lurraldea; gerra eta gatazka armatuak; eta eskuin muturra. Euskal Herrian “erresistentziak metatzea” funtsezkoa dela ondorioztatu du Talaia Feministak, eta analisiaren sozializazioaren... [+]


50 urte Potasaseko grebatik

Gaur, urtarrilak 21, gure oraintsuko historiaren efemeride interesgarri bat gogora ekartzeko eta hari buruz hausnartzeko eguna dugu. 50 urte bete dira Potasas de Navarra enpresako 47 langilek itxialdia amaitu zutenetik. Hamabost egun iraun zuen itxialdi horrek eta greba orokorra... [+]


Industria militarraren konbertsioa, behar etikoa

Duela aste pare bat Norvegiako zenbait datu plazaratu ziren. Ipar Europako herrialde hartan auto elektrikoak nagusitu dira, eta Tesla marka dute salduena; energia birziklagarriaz sortutakoa omen da han kontsumitzen denaren %90. Aldiz, Norvegiako enpresa publikoek ez dute inolako... [+]


Oibarko ikastetxe publikoak D eredua izango du

Hezkuntza Departamentuak Oibarko ikastetxe publikoan D eredua ezarriko dutela iragarri du. Hilabeteetako protesten ondoren, euskarazko lerroa ezartzea lortu dute.


2025-01-21 | Mikel Aramendi
ANALISIA
Joe Biden eta Marcus Garvey: barkamenak barkatzailea itsusten duenean

Bere agintaldiaren azken egunetan Joe Biden AEBetako presidenteak egikaritu duen barkamen-zaparrada historikoak zeresanik eman behar luke, halakoen onuradun ezagunenetako batzuen kasuan behintzat ezinbestez egin beharko litzatekeen irakurketagatik. Edo ez al da justiziaren... [+]


2025-01-21 | Hala Bedi
Ekaitz Samaniego (All In Da Haus): “Hemen irabazle bakarrak preso politikoak dira”

Joan dira All In Da Hauseko hiru final aurrekoak. Oñati, Gernika eta Hendaiako Gaztetxeetaraino iritsi da freestyle txapelketaren bederatzigarren edizioa. Orain arte egindako bide honen balorazio positiboa egiten dute antolatzaileek, "Euskal Herriko txoko hauetan,... [+]


Moriartitarrek ere badute Urrezko Danborra

Aitor Arregik, Jon Garañok, Jose Mari Goenagak, Asier Achak eta Xabier Berzosak osatzen dute ekoiztetxe donostiarra, eta euren lana aitortu nahi izan du Donostiako Udalak.


Umeek debekatuta dute Debako liburutegian egotea, denboraren zati handienean

6 urtetik beherakoek 16:30-17:30 artean baino ezin dute liburutegian egon Deban, eta 2 urtetik beherakoek zuzenean debekaturik dute. Bestelako neurri baztertzaileak ere jasaten dituzte. Ageriko diskriminazioak haurrak literaturatik aldendu baino ez ditu egiten, eta borroka luzea... [+]


Depresioarekin lotutako hainbat gene identifikatu dira lehenengoz, mundu osoko populazioetan

Dibertsitate genetikoaren ikuspegitik inoizko metaanalisi zabalena egin dute, depresioaren arriskuarekin lotutako geneak identifikatzeko. Horri esker, aurrez ezagutzen ez zituzten 700 aldaera eta 300 gene inguru aurkitu dituzte.


Larrialdi egoera Mexikorekin mugan: migratzaileen aurkako ehiza abiatu du Trumpek

"Ameriketako Estatu Batuen gainbehera aldia amaitu da", esanez abiatu du kargu hartze ekitaldiko diskurtsoa Donald Trumpek. Besteak beste, trans eta pertsona ez-bitarren eskubideak deuseztatuko dituela promestu du, baita energia berriztagarrien aldeko politikekin... [+]


2025-01-20 | ARGIA
Otegi buru, “belaunaldi berri batek” hartuko du EH Bilduren gidaritza

EH Bilduk astelehen honetan abian ipini du mahai politikoa berritzeko barne prozesua. Zuzendaritzak zerrenda proposatu du. Arnaldo Otegik buruzagi izaten segituko du.


Eguneraketa berriak daude