"Gaur egun euskal idazleak funtzionariak dira"


2021eko uztailaren 19an
Jon Juaristi idazleari elkarrizketa euskal literatura, hizkuntza eta politikaz

Jon Juaristi
"Gaur egun euskal idazleak funtzionariak dira"
El Diario Vasco eta E1 Correoko orrietan noizbehinka agertzen diren eztenkada hoien atzean dagoen ahotsa patxadaz elkarrizketatzeko parada izan dugu, euskal literatura, hizkuntza eta politika apur bat ukituz. Voge markako hamabi zigarro luzeri muturra erre die bi orduko jardunean. Eskuak, urduri. Hitz jarioa, luze eta patxadatsua.
ARGIA. Egiguzu euskal literaturaren panoramika bat.
JON JUARISTI. Pobre ikusten dut nik. Oraintxe hasi da sistema literario bat sortzen, orain arte ez da egon. Batez ere literatur industria baten gabezia ikusten dut hemen. Literatura merkatuaren zati bat da gure gizartean, eta merkatu horretan sarizeko kultur industria behar du atzean. Eta hemengo produkzioak ez dira konpetitiboak. Literatura ghetto batean bizi da hemen, itzulpenak behar dira hemendik irteteko, hemengo literatur produkzioa kanporako itzuli behar da. Onaindia, Atxaga eta Urretabizkaiaren zerbait kenduta ez da ezer itzultzen kanpora, Europan gaizki kontsideratua dago hemengo literatura, inork ez du ezagutzen. 1 993an literatur merkatu bateratua sartuko da Europatik, editorial haundiak sartuko dira eta horren aurrean hau pobre dago.
Egiten diren lanei so eginikan, ez dira orijinalak. Badaude batzu interesgarriak baina ez dira lehen mailakoak. Konprenigarria da, hemen ez bait da izan askatasunik idazteko. Ez naiz ari askatasun politikoaz, baizik eta askatasun literarioaz. Euskal literaturak beti baldintzapen haundiak jasan ditu Testuinguru geografikoa ere txikiegia da.
A. Zehatz ditzakezu gehixeago baldintzapen hoiek?
J.J. Euskal literatura didaktikoegia izan da beti. Lehen didaktismo klerikal asko eta orain didaktismo politikoa. Nolabait esanda onfaloskopikoa izan da, bere zilborrari begira bizi dena. Azken urteotan egoera aldatzen hasi da apur bat. Problema errealitate literario bat sortzea da.
A. Klasikoen artean ze balore salbutzen dira zure ustez?
J.J. Arnaud Oibenart azpimarratuko nuke. Laikoa izan zen, literatura frantsesa oso ondo ezagutzen zuen eta literatura sortu zuen. Lizardi eta garai hortako poetak ez ziren guztiz laiko eta modernoak. 64.eko belaunaldiarekin literatura berri bat sortu zen. Gabriel Aresti izan zen honen fundatzailea, dudarik gabe. Aresti denetarik egiten saiatu zen, poesia, narratiba, antzerkia... eta hori izan zen bere akatsik haundiena. Gauza asko egin nahi izan zituen eta «titanismo» hori akatsa izan zen. Poeta ona zen, antzerkigintzan ez hain ona, eta narratiban ere ez. Egoerak antolatzen bazekien baina hori bukatzen ez, oso gauza ezberdina da poesia eta narratiba.
A. Atsagaren Obabakoak hautsa harrotu du...
J.J. Obabakoak liburu on bat da. Baina ipuin sorta bat da, ez da nobela, ez eta ipuin sorta koherente bat ere. Urte askotan zehar egindakoa da, ez da homogeneoa, ez du batasunik, edo beharbada Atxagaren unibertsoan bai. Euskaraz oso ona da, itzulpenean ez dira hain ondo ibili. Liburua ona da, baina ez da Atxagak egin dezakeen onena. Bera poeta bezala oso ona da, eta narragile bezala ez hain ona. Ipuinetan poesia asko dago, gehiegi. Nahiago ditut nik bere poema liburuak, Obabakoak baino.
A. Gainerakoan, ze jende aipatuko zenuke azken urteotan?
J.J. Jose Mari Iturraldek lan politak egin ditu. Arantxa urretabizkaiak gauza onak egin ditzake. Poetak, nire belaundaldikoak edo lehenxeagokoak. Juan Mari Lekuonaren poesia ona da, ez nire gustokoa baina bai ona. Mikel Lasa, Gazteagoen artean, Xabier Montoiak oso poesia ausarta egin du, ez dago oso ondo osatuta baina badago mundu poetiko bat. Narratzaileen artean Irigoienek pare bat nobela on egin ditu, Koldo Izagirre ere hor dago. Nolanahi ere ez dago lehen mailako balorerik.
A. Leben aipatu duzan merkatu horretan sartzeko bidea zein du euskal literaturak?
J.J. Konpetentzia onartzea eta protekzionismoaren aurka egitea. Une honetan erakundeek eta diru publikoak sostengatzen dute euskal literatura eta hori txarra da aurrera jotzeko. Horrela literatura erregionala egin daiteke, Murtziako literatura erregionala egiten den bezala Udaletxeak eta Diputazioak lagunduta. Benetako irtenbidea editorialetan dago. Argitaletxeek ausartak izan behar dute eta kanpora zabaldu.
A. Nolanahi ere, goazen zure eztenkada polemikoetan sartzera. Baina zentzurik ba du euskaraz idazteak?
J.J. Niretzat ez, baina ulertzen dut beste batzuentzat izatea. Nire ama hizkuntza gaztelera da eta berau menderatzen dut. Euskaraz idazten hasi nintzen baina berehala akatsa zela ikusi nuen. Menderatzen dudan hizkutzan egin behar dut literatura, eta ezagutu ere hortik ezagutzen naute literatur munduan, gaztelerazko poeta bezala. Niri euskara arlo filologikoan interesatzen zait eta ez idazle bezala. Komunikatzeko tresna bezala ere erabilizen dut (lagun batzurekin, semearekin) baina literaturarako ez.
A. Zuk beste idazleei gazteleraz idaztea gomendatu diezu publikoki.
J.J. Bueno, hori probokazio bat izan zen. Baina badago hor sakoneko zerbait ere. Sakoneko ideia hori da ausart daitezela erdaraz idazten, batez ere merkatu haundi batean nola funtzionatuko luketen ikusteko. Froga hori litzateke desafiorik hanndiena euskal idazleentzat. Konkurrentzia frogatu behar da, beste merkatu batzuetara zabaldu. Hori egin behar da idazle ofizioa izan nahi bada eta ez funtzionariena. Gaur egun euskal idazleak funtzionariak dira, diru publikoa kobratzen dute. Egoera hau ez da sanoa.
A. Zuretzat euskararen inguruko kulturak badu etorkizunik?
J.J. Nik baietz uste dut, zergatik ez. Kultura asko desagertu dira, baina hau gertzatzen denean gizateria osoaren pobretze bat gertzatzen da. Kultura bat isten baldin bada eta onfaloskopikoa bihurtzen bada, kultura hori kondenatua dago. Orduan euskal kulturaren etorkizuna hainbat elementutan erabakiko da eta elementu nagusia, leku guztietan, mestizaia da. Elementu arrotz batzu bereganatzea. Problema Axularrek definitu zuen: Arazoa ez da euskararena, euskaldunena baizik. Istea erabakitzen badute hilkorra izan liteke.
A. Zu PSOEko militantea zara eta...
J.J. Izan nintzen. Orain, bueno, han jarraitzen dut baina ez dut militatzen.
A. Nolanahi ere, zein da PSOEren proiektua euskarari eta euskal kulturari begira?
J.J. Alde batetik PSOEren soziologia ez da euskalduna. Badaude euskaldun batzuk, Gipuzkoan asko, baina bueno. PSOEk boti izan du politika ofizial bat, autonomista. PSOE eta beste partidu demokratikoen arteko diferentzia asko ez dago, egia esan, euskarari eta euskalduntzeari so eginikan. Euskalduntze politikarik ausartiena ere PSOEren kontseilaritza batek eraman du, Rekalderenak. Baina politika pragmatikoa izan da, ez teorizatua. Problema da PSOEri ez zaizkiola interesatu euskal kulturaren problemak, normala da, militanteak oso urrun daudelako euskal mundutik. Euskal Herrian subkultura politiko batzu egon dira eta PSOErena ez da subkultura euskalduna izan. Segurasko PNVrena ere ez, karlisten artean euskaldun gehiago zegoen PNVn, hori egia historikoa da. Hala ere PSOEkoak oso legalistak izan dira, legalista estatutarioak, eta estatutoak erabakitzen duen politika linguistikoa onartu egin dute eta askok beren semeak euskaldundu dituzte. PSOEk ez du politika linguistikorik, ez euskararen kontra ez euskararen alde, katalunian bai.
A. Politikarik ez edukitzea, hizkuntza ahulenaren kaltetan jokatzea bezala litzateke...
J.J. Ez dakit zergatik. Euskara galtzen baldin bada ez da inmigrazioaren kausaz, hori niretzat mito bat izan da beti.
A. Ez diot inmigrazioagatik denik, baina hizkuntzaren egoera hor dago.
J.J. Gobernu honek badu bere politika linguistikoa.
Politika horren plangintza ez dago PSOEren esku.
PSOEk onetsi egin du bere sozioen hizkuntz politika.
Nik dakidana, adibidez, Donostiako Casa del Puebloan 200 militante euskaraz ikasten ari direla. Beste aldetik, orain arte, PSOEri ez zaio interesatu politika linguistikoa. Hala ere ez da kontra egon, eta teorikoki politika antidiglosikoaren alde egon da azken gobernuan. Ez dut uste jarrera antieuskalduna dagoenik.
A. Egoera soziolinguistiko diglosikoa ikusirik eta horren euskara politikoa kontutan hartuta, ez al da eustezina erdaldunen diskriminazioaz eta gauza hauetaz mintzatzea?
J.J. Euskaldun batek bere bizitzako manifestazio guztiak euskaraz desarroila ditzake, Euskal Herrian behintzat eta hori da inportanteena. Gizarte demokratiko askotan egoera diglosikoak planteatzen dira. Baina planifikazio linguistikoak planifikazio demokratiko bat izan behar du. Egin ez dezakeena, demokratikoki behintzat, hizkuntza bat inposatu, baizik eta "status quo"a onartzea. Euskararen "status quo" hori ez da frankismoaren ondorioa izan, lehenagokoa da, mendeetan zehar zetorrena. Plangintza linguistikoa beharrezkoa da, baina libertate demokratikoak zalantzan jarriko ez dituena. Hori lortzea nahiko zaila da onartzen dut. Austromarxistek planteatzen dutenez, euskubide linguistikoa gizarte konplexu batean eskubide indibiduala da. Euskaldun batek Euskal Herrian eskubide hoiek ditu eta administrazioak bete behar ditu. Baina komunitate bati ez dakioke inposatu. Nik ez dut inoiz proposatu euskalduntze konpulsibo bat, euskalduntze persuasiboa baizik. Gizarte demokratiko batean jendeak eskatzen duena askatasuna da, nahi duen hizkuntzaz mintzatzeko eta nahi duena egiteko. Euskalduntze konpulsiboa ez litzateke efikaza. Irudimena behar da.
A. Zure adierazpen publikoetan, ordea, euskalduntzearen kontrako erreakzio gogorra agertzen da beti...
J.J. Ez da hori. Nik diot euskararen izenean krimen asko egin direla, akademikoak etab. Azken finean euskararen egoera ez da hobetu neurri hauen bidez.
A. Zu Euskadiko Ezkerratik joan zinen duela lau urte. Orain berriz ekaitza datorrela dirudi. Nola ikusten duzu egoera?
J.J. Nik uste dut sobera dagoela Euskadiko Ezkerra. Bere problema lerro politiko baten falta izan da. Partidu bat baino gehiago subkultura politiko bat da. Orain egin nahi duten Kongresua berfundaziozkoa edo disoluziozkoa izan daiteke, ez dakit. Nire inpresioa da desagertzen ari den partidu bat dela, baina ez ditut datu guztiak eskuetan. Nire ustez politika propio baten faltak hondatu du. Ez dut posible ikusten politika abertzale eta sozialdemokrata bat batera egitea. Norbaitek Euskadiko Ezkerra ex-konbatienteen elkarte bat bezala definitu zuen. Nik ez diot irtenbiderik ikusten.
Jon Sarasua

Juaristiren ustez erakundeek eta diru publikoak sostengatzen dute euskal literatura.
"Argitaletxeek ausartak izan behar dute eta kanpora zalbaldu".
Berak dionez euskaldun batek bere manifestazio guztiak euskaraz desarroila ditzake.
28-32


GaiezKulturaLiteraturaIdazleakJUARISTI1
PertsonaiazJUARISTI1
EgileezSARASUA2Kultura

Azkenak
2024-12-27 | Julene Flamarique
EuskarAbentura 2025: izena emateko epea zabalik martxoaren 5era arte

EuskarAbentura 2025 espedizioak aukera emango die 127 gazteri zazpi lurraldeak oinez zeharkatzeko kulturan, historian eta paisaietan murgilduta. EuskarAbenturako parte-hartzaileen hautaketa ez da proiektuen kalitatean bakarrik oinarritzen, baita generoa,... [+]


2024-12-27 | Leire Ibar
AEBek eta aliatuek 260.000 milioi dolar eman dizkiote Ukrainari laguntza militarrerako

AEBek eta Mendebaldeko aliatuek guztira 260.000 milioi dolarreko laguntza eman diote Ukrainari, gehienbat armamentuan eta laguntza militarrean, Errusiak 2022an egindako inbasioaren ostean. Nahiz eta laguntza horrek Ukrainaren defentsa indartzea helburu duen, Nazio Batuen... [+]


2024-12-27 | Julene Flamarique
Elkarte memorialistek manifestatzera deitu dute urtarrilaren 18an, Erorien Monumentua eraistea galdegiteko

Elkarte memorialistek kritikatu egin dute Iruñeko Udalak Erorien Monumentua eraisteari uko egiteko hartutako erabakia. Memoria Demokratikoaren Legea “oker interpretatzea” egotzi diote Joseba Asiron alkateari, eta mobilizazio batera deitu dute urtarrilaren... [+]


2024-12-27 | Mikel Aramendi
ANALISIA
Myanmarreko gerra zibila, laugarren urtera

Hutsaren hurrengo arreta mediatikoarekin –batez ere Ekialde Hurbileko edo Ukrainako gatazkekin alderatzen badugu; baina Sudangoaren aldean ere bai–, laugarren urtea betetze bidean da Myanmarreko gerra zibila.


2024-12-27 | Leire Ibar
Txanpainaren industriaren arrakastaren oinarrian eskulan esplotatua dago

The Guardian egunkariak Épernayn (Frantzia) txanpain-industrian aritzen diren migratzaileen egoera aztertu du. Ikerketak agerian utzi ditu luxuzko xanpaina-marken mahastietan lan egiten dutenen baldintza prekarioak eta legez kanpokoak.


2024-12-27 | ARGIA
Gutxienez 5.212 eraso matxista salatu dituzte aurten EAEn, iaz baino %8 gehiago

2024ko azarora bitarte 683 sexu eraso salatu dituzte, iaz baino %16,7 gehiago, Emakunderen arabera. Familia barruko indarkeria salatu duten emakumeen kopurua ere handitu da (975 izan dira), baita bikotekide edo bikotekide ohiek egindakoa ere (3.554).


2024-12-27 | Euskal Irratiak
Benito Lertxundi
“Zuzeneko emanaldietan beharrezko den xarma galtzen ari nintzela sentitzen nuen”

Benito Lertxundi 60 urte iraun duen kantugintza uzten zuela jakinarazi du Durangoko azoka aitzin. 2023an Gernikan grabatu zuen kontzertu baten diskoarekin bururatuko du bere ibilbide handia bezain aberatsa. Bazuen urtea hartua zuela erabakia, ez da erraza izan horren berri... [+]


2024-12-27 | Gedar
Eguberrietan 110 osasun-zentrotan ezarri ditu murrizketak Osakidetzak

Iazko Gabonetan, hamabi ordurainoko itxaronaldiak izan ziren. Urtean 180 egunetan ezartzen ditu nolabaiteko murrizketak Osakidetzak.


Ibai Ripodas: “Balorazio oso positiboa egiten dugu, orain gazteek sortu beharko dituzte presoei elkartasuna helarazteko bide berriak”

Hatortxu Rock jaialdiko 29. edizioa egingo da larunbatean Atarrabian. Sarrerak jada agortuta daude, baina txandak osatzeko laguntza behar da oraindik.


2024-12-27 | ARGIA
“Euskaraz ez dakien pertsona bat” izendatu dute Eitb.eus-eko zuzendari, LABek salatu duenez

"Euskalduna ez den pertsona bat –Nagore de los Rios– hautatu du EITBko zuzendaritza nagusiak Eitb.eus eta Social Media atalerako zuzendari posturako, eta, ondorioz, euskaraz ez dakien pertsona bat izendatu dute helburuen artean euskararen... [+]


Eguneraketa berriak daude