ARGIA.– Amezketarra, eta Pernandoren segidakoa omen zara...
Pello Zabala.–Bai, odoleko lotura da. Zabala Bengoetxea naiz, eta amaren aldetik zuzen zuzen, uste dut zazpigarren belaunaldikoak izango garela gu. Ia berrehun urte izango da hura hil zela. Amezketan Pernandorengandik geratzen den familia bakarra geu gara, gainerakoak kanpora joanak dira. Ospakizun bat izan zen orain dela 20 bat urte Pernandoren omenez, eta orduan atera zituen bertako apaizak harengandikan datorren enborraren adarrak.

A.–Euskadi Irratian eguraldiren berri emateagatik ezagutzen zaitugu batez ere, baina horrez gain zertan aritzen zara?
P.Z.– Hori da adarraren puntaren punta... baina nolabait ere ezagunena gertatzen dena, ezta? Hemengo obserbatorioan eguneko datuak hartzeaz gain–datuak egunean hirutan hartzen dira– horiekin irratiak puntualki ematen dituen minutuez gain, orain artean lan egin dut seminarioan irakasle eta hezitzaile bezala, eta hori istera goaz jada. Bestetik, igandetan komentuan, organista egon naiz urte askotan eta azken urte hauetan herriari kantaerazten. Orain bertako koruaren kantak konposatu, zuzendu, eta halako lanak gehienbat. Baita euskaraz idatzi ere. Beti izan dira nere bi puntu nabarmenenak, apostoladutza alde batetik, eta euskara eta musika.

A.–Nondik datorkizu ba. da musikarako joera hori?
P.Z.–Hori, nik uste, bizitzako suerte bat izan da. Zortzi bat urte genituela, Amezketan, nahiz herri txikia izan, bazen apaiz bat afizioa zuena, eta solfeoa erakusten zigun eta koruan ere kantatzen genuen.
Honuntza etorritakoan ere koruan kantatzen nuen eta jarri ninduten pianoa ikasten. Organoa jotzen ere ikasi nuen.

A.–Idatzi ere egiten duzula diozu. Zertan aritzen zara?
P.Z.–Arantzazuko errebistan batetik, eta artikulu gehienak Habe aldizkarian. Gero, han hemenka, kolaborazioak eskatzen dituztela eta. Lehenengo artikuluak Hegan hartan idatzi nituen, estudiante ginenean. Jakinen ere bai hemendik zuzentzen zenean. Afizio hori beti izan dugu eta landu ere bai piska bat.

A.–Eta nondik nora hasi zinen eguraldi kontuetan?
P.Z.–Hemen obserbatorioa nola dagoen, hor datuak apuntatzen ibiltzen zen frailea hil zenean; ni harekin gertu samar ibiltzen nintzenez, lan hori hartu nuen. Gero, Euskadi Irratia martxan jarri zenean, hor ere programak egiten zebilenari gogoratu zitzaion, zenbait puntutara deitu. eta Aranizazura deitzen zuten, San Migelera edo Urbiara bezala. Elurra dexente egin zueneko egun batzuetan, zenbat elur dago? eta azkenean: hi, ez al hintzateke atrebituko zer eguraldi dagoen eta zer eguraldi egingo duen esatera?. Atrebitu-atrebitu, nola ez... eta gero, zeure burua ikusten duzu zerbait ikastera behartua. Liburu batzu hartu, eta saiatu nolabait ere. Bakarka ikasitako kontuak dira.

A.–Zein sistema erabiltzen duzu eguraldia asmatzeko?
P.Z.– Prebisioak egiteko, hemen obserbatoriokoak ez du ezertarako balio, dagoen eguraldiaren datuak besterik ez dira eta. Ni adi egoten naiz telebistak ematen duenetik, irratian esaten denetik, baina espero dut lehen bait lehen mapak edukitzea. Gero, tenporak direla eta, nolabait, nere eskola eta martingalak erabili behar izaten ditut.

A.– Fidagarriak al dira zuen iragarpenak?
P.Z.–Pronostikoak, normalean, denak Madridetik datoz, pronostikoa ezin da bakarka eman. Handik Santanderrera bidali, eta Santanderrekoak egokitu egiten du Kantauri inguru honetarako. Usabiagak ere, bere jakintzarekin, hori gehiago zehazten du gure lurrari begira. Hori egiten dugu. Ez bait da berdina haizea Santanderren edo hemen. Guk batez ere bereizten dugu kostaldea eta barnekaldea.

A.–Udarako nolako eguraldia izango dugu?
P.Z.– Eskaxa. Hamabost egun hauetan dabilena izango da gutxi gora behera. Laino askorekin gelditu dira tenporak, eta ez dut uste hiru bat egun segidan on-onak egingo dituenik. Euria falta zela, eta orain etorriko dira falta zirenak.