Sebastopoleko Titiriteroak, trapezioko langileak


2021eko uztailaren 23an
Sebastooleko Titiriteroekin, hilabete barru estreinatuko dute « Bost axola (gabe)» antzezlanaz

Hilabete barru estreinatuko dute « Bost axola (gabe)» antzezlana
Sebastopoleko Titiriteroak, trapezioko langileak
Beren izenari amore emanez zenbati urte batetik bestera ibili ondoren, Altzoko Urkidi baserrian kokatu dute Sebastopoleko Titiriteroek beren etxebizitza eta lantegia. Ganbara trapezio, alanbre eta beste tresna estrainoz bete dute, bertan ensaiatzen dute hurrengo antzezlana.
ARGIA.–Sebastopoleko Titiriteroak duela lau edo bost urte hasi ziren lanean, laburtuko zenukete zuen orainarteko historia?
Sebastopoleko Titiriteroak.–Santander eta Asturias aldera bizikletaz buelta bat eman nahi zuen koadrila batetan du sorrera taldeak. Ez geneukan dirurik, eta panpin batzurekin joan eta kalean antzerkia eginez dirua ateratzea pentsatu genuen. Hamar bat lagun ibili ginen hilabetez inguru haietan, egunean ordubeteko bi emanaldi eginez. Han ibili ginen jendeak antzerki munduan jarraitu du, bat "Zingili Zangala" taldean dago, beste bat "Tanttaka"n, eta horrela.
Haietatik lau edo bost geratu ginen, eta seriotan hartu genuen asuntoa Zorroagako Unibertsitateko Antzerki Lantegia sortuz, beste lantegiekin batera. Garai hartan denetarik egiten genuen, baratza landu, unibertsitatea barrutik eta kanpotik aldatu, margotuz-eta; eta antzerkia ere, noski. Beste lantegiak pikutara joan ziren eta guk, apirila hartan taldea muntatzea erabaki genuen lehengo izenarekin, Sebastopoleko Titiriteroak.
Emanaldi batzu egin eta furgoneta bat erosteko adina lortu genuen eta aurrera jarraitu. Duela bi urte profesionalizatzea erabaki genuen.
A.–Horrek zer esan nahi du zehazki zuen kasuan?
S.T.–Gure kasuan, horrek esan nahi du ordu piloa sartzea erabaki genuela.
A.–Eta antzerkia egitetik bizitzea?
S.T.–Bai, bizitzea bai, baina gehiena ordu piloa sartzea zen, zeren eta taldeak bere egitura berezia zeukan, gehienak Donostiatik kanpo bizi bait ziren eta oso garestia zen denon etxebizitza eta jatekoa ordaintzea. Orduan horiek taldetik ateratzen zuten jatekoa eta etxebizitza, eta Donostian gurasoekin bizi ginenok ez genuen ezer ateratzen. Uztailaz geroztik soldata fijoa dugu, baina ez noa esatera lotsagarria delako. Egunero egunero zortzi bat ordu lan egiten dugu, astelehenak jai eginez.
A.–Zuen arazo garrantzitsu bat, beste talde askorena bezala, lokale egoki bat ez izatearena izan da urte askotan. Orain badirudi finkatu zaretela baserri honetan.
S.T.–Abuztuan alokatu genuen baserria, baina berez azaroan sartu ginen. Baina bai, beti izan ditugu arazoak lokalarekin. Intxaurrondoko auzo elkartearen lokalean aritu ginen garai batean, baina, noski, auzokoek protesta egin zuten goizaldeko ordubitan txaranga entzuten zelako, ordu piloa sartu behar bait da, eta edozein momentutan ensaioa egin behar izaten da musika-tresnekin. Orduan, guk behar beharrezkoa ikusten genuen gure etxebizitza, edo gutxienez gure lokala, hiritik edo herritik kanpo egotea. Hemen behiak ez dira kexu eta auzoko baserritarrek esan digute beraientzat oso polita dela musika entzutea inguru hauetan. Eguraldi ona egiten duenean hemen ibiltzen gara gora eta behera txarangarekin, zankoekin eta monozikloarekin beheko baserriraino jeitsiz.
A.–Beraz, itxura denez oreka bat lortu duzue?
S.T.–Bai, oreka bat lortu dugu, eta jendeak onartu egin gaitu, herritako jaietara deitzen gaituzte eta. Horrek ekonomikoki ere estabilizazio bat dakar, eta hori oso garrantzitsua da, bestela baserria nahiko garestia bait da. Bestalde, lokala edukitzeak beste lan txiki batzu egiteko aukera eman digu. Orduerdiko ikuskizun txiki batzu egin ditugu, «Ai, Nikaragua» izenekoa adibidez.
A.–Sebastopoleko Titiriteroek beti egin duzue kaleko antzerkia.
S.T.–Bai, baina orain sortzen ari garen espektakulu berria, "Bost axola (gabe)" izenekoa, barrurako ere izango da. Kanpoan eta barruan proposamen desberdinez egingo dugu. Baina gure orainarteko estiloan jarraituko dugu, musika-tresna herrikoiak landuz eta.
A.–Kale antzerkla egiteko orduan, edo antzerki moeta hori hautatzerakoan ze arrazoi izan zenuten kontuan?
S.T.–Taldeko batek esan zuen behin kaleko antzerkia egiten dugula jendea kalean dagoelako. Hori poesia aldetik nahiko polita da, baina ez dakit zerikusirik duen errealitatearekin. Bestalde, ez gaituzte deitzen antzokitan egiteko. Lau edo bost urte hauetan hirurehun bat emanaldi egin dugu, eta esajeratu gabe, bi edo hiru besterik ez ditugu egin antzokitan. Lehen egin genuen obra, «Txintxo herensugea», barruan egin zitekeen prolemarik gabe; baina barruan egiteko deitzen ez gintuztenez, pentsatu genuen kaleak ematen dituen posibilitateak hobeto aprobetxatzea. Eta hori gero eta gehiago egin dugu, «Ni artista izango naiz» horretan, eta azken muntaian, «Nire bihotzeko azukre koxkorra» izenekoan, lau eszenatoki jartzen genituen eta umeak alde batetik bestera eramaten genituen, umeak ere protagonista bihurtzen ditugu, obra guztiona izaten da.
A.- Beraz, zuen nahia izateaz gain, kale antzerkia egitera behartu zaituztete nolabait.
S.T.–Bai, begira, gu beti diru aldetik nahiko gaizki ibili izan gara, baina beti diru nahiean; orduan, guri antzerkia interesatzen zaigu mugida bat delako eta gure bizitzarako nahiko interesgarria delako honelako antzerkia egitea. Baina giroak ere honelako antzerkia egitea eskatzen digu. Jendeak antzerki beharra du.
A.–Zuk diozu jendeak antzerki beharra duela, baina bestalde antzerkiaren egoera nahiko txarra da; nola esplikatzen duzue hori?
S.T.–Jendeak edozein gauza egiteko ohitura behar du, antzerkira joateko ere ohitura behar da, eta ohitura gutxi dago. Hemen ohitura hori sortu behar da eta denok dakigu nork egin behar duen lan hori. Antzerkia egitea garestia da, emanaldiak egitea garestia da laguntzarik ez badago. Eta nire ustez kulturak laguntzak behar ditu derrigorrez, boluntarismoa puntu batetaraino iristen bait da. Diputazioek eta Jaurlaritzak eman behar dute, arazoa nola eman da, baina nik uste dut ez dela konpontezko zaila, gogoa izanez gero. Ezinezkoa dena da talde batek emanaldi bat egin eta gainera dirua galtzea.
A.–Beste gai bat antzerkigintza elebidunarena litzateke zuek euskaraz eta gazteleraz egiten duzue.
S.T.–Guretzat hori oso gai garrantzitsua da. Guk gero eta gehiago euskaraz egiten dugu. Normalean emanaldiak euskaraz egitea eskatzen digute. Taldeko batzuk ez dakite euskaraz, baina denok ari gara ikasten. Guk ehuneko larogei emanaldi euskaraz egiten dugu. Baina diru asuntoa dela eta gazteleraz egiten dugun ehuneko hogei hori beharrezkoa zaigu.
A.–Baina badira antzerki talde profesionalak euskara hutsean egiten dutenak. Zuek posible ikusten duzue hori?
S.T.–Bai, eta horretara goaz. Gu talde merkea gara, hau da, gutxi kobratzen dugu emanaldiko gure zirkuitoa auzo-elkarteena delako. Beraz, emanaldi guztiak zaizkigu beharrezko. Aukera bat da gehiago kobratzea, baina orduan zirkuito horretako antolatzaileek ezingo lutete ordaindu...
A.–Orain obra berriarekin ari zarete, zertaz doa gutxi gora behera istorio berri hori?
S.T.–Biski, Mosio eta Maroto dira gure obra berriaren pertsonaia nagusiak. Istorioa lo daudelarik hasten da, esnatzerakoan agure bat agertzen zaie, eta honi iseka eta burlaka hasten dira hiru lagunak. Agureak beldurti batzu direla eta ez direla seinalatzen dien kaiola horretan sartzera ausartzen. Hirutako bat sartu eta agureak desagertarazten du. Agureak alde egin eta orduan hasten da abentura, agurearen bila abiatzen bait dira ikusleen lagunizarekin.
A.–Lehen esan duzue barruan egiteko moduan muntatuko duzuela.
S.T.–Bai, barrurako ohizkoak diren eskemak aldatu nahi ditugu, zerbait berezia egin. Umeak eserita ez egotea lortu nahi dugu, ez aurrera begira, baizik eta gora, behera, ezkerretara, eskubitara, eszenatoki gainera igotzea eta abar. Komunikazio bat lortu nahi dugu. Aurreko lanean ere umeak tabernetara, etxetara eta sartzen ziren bihotzaren bila, honetan ere hori lortu nahi dugu. Pedagogi mailan ikusiz zera ulertarazi nahi diegu haurrei, guztiek elkarturik posible dela arazoak konpontzea. Nire ustez, nahiz eta gutxi, gure obretan azaltzen da planeta honi buruz dugun pentsakera, nahi izanez gero hori irakur daiteke...
A.–Horrezaz gain beste projekturik ba al duzue?
S.T.–Bai, tailerrak muntatzen ditugu horretarako deituz gero. Bi orduz haurrei titiritero izatea zer den erakusten diegu, eta gustatzen zaie. Malabarak, zankotan ibiltzen, monozikloan ibiltzen eta abar erakusten diegu, eta laister gure trapezioan ibiltzeko aukera ere eskeiniko dugu.
A.–Arriskurik gabe?
S.T.–Noski, noski, arriskurik gabe
M.A
Beren Altzoko baserrian topatu dute, azkenean, lasai entsaiatzeko toki aproposa.
36-37


GaiezKulturaAntzerkiaTaldeakSEBASTOPOL

Azkenak
Osakidetzan egiturazko eta egiazko konponbideak eskatu dituzte Gasteiz, Bilbo eta Donostian

Milaka pertsona kalera atera dira larunbatean, Eusko Jaurlaritzari eta Osasun Sailari "konponbide errealak" eskatzeko, Osakidetzaren arazo estrukturalak konpon ditzaten.


Aroztegiari ezetz esan dio jende oldeak Iruñean, eta auzipetuen absoluzioa eskatu du

Milaka eta milaka lagun elkartu dira larunbat bazkalondoan Iruñean, Baztango Aroztegiaren makroproiektuari aurkakotasuna adierazteko eta maiatzean epaituko dituzten zazpi auzipetuen absoluzioa eskatzeko. Bideoz grabatu dugu amaiera ekitaldiko hitzartzea [albistearen... [+]


Bonus track: non dago saria?

Jan-edanean zeuden denak, itxuraz alai, baina baten bat urduri zebilen aperitibo eta aperitifa artean. Bigarrenez jasoko zuen saria, baina eskuetan edukiko zuen lehenbizikoa izango zen. Eta urduri zegoen, oroigarriak bulegora heldu beharra zeukalako, joder. ARGIA Sariak ez dira,... [+]


Argia Sarien kronika
Galga azkartasunari

Gauzak bizi eta azkar aldatzen badira ere, zenbait kontu ez dira aldatzen: Argia Sarien ekitaldia da horietako bat. Horixe esan dio kronikagile honi beharrera etorri den kanpoko kazetari batek, ARGIA asko aldatu dela esatearekin batera, sari-banaketa hasi aurretik. Onerako ari... [+]


2025-01-31 | ARGIA
Interneteko Argia Saria: Oroibidea

Galtzaileen herri ondarea sarean jartzeko erakunde publiko batetik egindako ahaleginagatik, ahots gabeen ahotsa entzuteko aukera emateagatik, eta batez ere, Nafarroak aitzindari izaten segi dezan oroimen historikoa berreskuratzeko bidean, Interneteko Argia Saria Nafarroako... [+]


2025-01-31 | ARGIA
Banatu ditugu euskarazko komunikazioaren 2025eko Argia Sariak

Sei sari banatu ditugu aurten: ikus-entzunezko saria EITB Kultura telebista saioari eman zaio, prentsako saria Irutxuloko Hitza Donostiako hedabideari, entzunezko saria BaDa!bil podcastari, interneteko saria Oroibidea bilatzaileari eta komunikazio kanpaina onenaren saria Altxa... [+]


2025-01-31 | ARGIA
ARGIAko lantaldearen mezua: Mundu ilunean, ARGIA gehiago

Onintza Irureta Azkunek egin du hitzartzea ARGIAko lantaldearen izenean:

"ARGIAko komunitatea osatzen duten milaka lagunetako batek berriki adierazi digu batzuetan ARGIA iluna dela, barruak mugiarazten dizkion albiste gogorrak daudela. Lan ona egiten dugula, baina... [+]


2025-01-31 | ARGIA
Urteko kanpaina onenaren Argia Saria: Altxa Burua

Seme-alabek lehen mugikorra izateko adina atzeratzeko eskolaz eskola egindako lanagatik eta lortutako emaitzengatik, ikastetxeak mugikorrik gabeko arnasgune izateko borrokagatik, kanpaina onenaren Argia Saria guraso elkarteek osaturiko Altxa Burua ekimenarentzat izan da... [+]


2025-01-31 | ARGIA
Merezimenduzko Argia Saria: Ene Kantak

Hamabost urteotan gazteenen artean euskara sustatzeko egindako lanagatik eta lortutako arrakastagatik,  Merezimenduzko Argia Saria Ene Kantak proiektuarentzat izan da. Saria Nerea Urbizu, Fermin Sarasa eta Jesus Irujok jaso dute.


2025-01-31 | ARGIA
Entzunezko Argia Saria: BaDA!bil podcasta

Entzunezko Argia Saria BaDA!bil podcastak jaso du, Hiru Damatxo ekoiztetxeak ekoitzitakoa, eta Gerediaga elkarteak eta EITBk finantzatutakoa. Podcastak kulturgintzan dabiltzan lau mahaikidez osaturiko bost mahai inguru jaso ditu Durangoko Azokaren bueltan. Saria jaso dute Amets... [+]


2025-01-31 | ARGIA
Prentsako Argia Saria: Irutxuloko Hitza

Prentsako Argia Saria Irutxuloko Hitza-rentzat izan da, eskuin muturraren igoerari egindako jarraipenagatik eta talde erreakzionarioen benetako aurpegia erakusteko kalean hor egoteagatik. Aurten 20 urte beteko ditu Donostiako hedabideak. Aizpea Aizpurua, Andrea Bosch,... [+]


2025-01-31 | ARGIA
Ikus-entzunezko Argia Saria: EITB Kultura

EITB Kultura telebista saioak jaso du Argia Saria euskal kulturgileen lana bistaratzeagatik, Euskal Herriko txoko guztietako proiektuak telebista publikora ekartzeagatik, eta egiten duten kalitatezko ikus-entzunezkoagatik. Saria Leire Ikaranek eta Kerman Diazek jaso dute, Berde... [+]


Calexit, Kaliforniaren independentzia bilatzen duen ekimena

Ekimenak erreferendum eskaera egin du eta Shirley Weber estatu idazkariak onartu. Orain, prozesuari jarraipena emateko, 546.000 sinadura lortu behar dituzte datorren uztailerako. Marcus Evansek egin du eskaera.


Eguneraketa berriak daude