Apopilo berriak ditugu etxean. Berriak izaki gozo-gozo hartu ditugu, ezagutu ditugun arte!
Gure baratzeko txoko kuttunenetako batean hartu dute ostatu: zainzuridian. Etxean urteak dira urtarrilean hasi eta ekaina etorri arte zainzuriak (Asparagus officinalis) jaten ditugula. Eguna luzatzen ari den urte garai ia osoan gutizia ederra dira, bildu eta zartagira.
Bada aurten azaldu zaizkigu apopilo berriak. Horiek ere zainzuria gustuko. Crioceris dute grazia, zehatzago Crioceris asparagi: zainzuriaren kakalardo arrunta. Lehengo zainzuridiaren aldamenean beste hiru berri landatu ditugu aurtengo udaberrian, eta moztu berri dudan ezkerreko hankako behatz txikiko azkazal puntta jokatuko nuke landare horietan ekarri dugula ditxosozko kakalardoa.
Ez da batere makala, ez du edozer gauza jaten, soilik zainzuria! Ez uraza (Lactuca sativa), ez zerba (Beta vulgaris), ez tipula (Allium cepa), ez porrua (Allium porrum). Zainzuria eta besterik ez. Zer luxuzale, ahozuri!
Hasieran saiatu nintzen beraien laguna egiten, Nafarroako garaiko gaitzen eta izurriteen berri ematen duen asteroko buletinean ikusi eta ezagutu nuen arte. Aho zabalik, lerdea daridala geratu nintzen ustez laguna egin nahi nuen aparejuaren berri zehatza jakin nuenean. Kalte latzak eragiten ditu, batez ere zainzuridi gazteetan, gureetan, adibidez.
Laster hasi nintzen han eta hemen bere berri bila. Europa eta Amerikako zainzuriaren izurrite zabalduena da. Maiatz aldera hasten dira mugitzen: hostailarik bada, jaten, estaltzen eta arrautzak erruten. Eme batek 80-90 arrautza jarriko ditu. 3-10 egunera ireki eta harrak aterako dira; horiek 10-15 egunez jan eta jan besterik ez dute egingo. Nahikoa gizendu eta heldu direnean, bere burua lurrera botatzen dute; hor azalean ezkutatuko dira. Aste pare batera kakalardo helduak azalduko dira. Hiru bat belaunaldi izaten dira urtero. Harrek eta kakalardo helduek zainzurien kimu berriak eta hosto orrazkarak jaten dituzte. Eta, harritzekoa, puntta berriak gustatzen zaizkie: goxoenak, xamurrenak. Puntta berriak janda hazkundea kaltetzen da, batez ere landarearen lehen urteetan.
Eguneroko lana hartua dut bere berri izan eta gero: harrak eta kakalardoak bildu eta kris-kras. Eta oso polita da kakalardoa, baina…
Hemen gatoz, atzera ere, hausnarra berritzera. Edo behintzat saiatzera. Edo horrekin amestera. Ez dakit, ordea, berritik zer izango dugun; izan ere, antza, munduak lehengo lepotik burua jarraitzen du. Barkatu okerra: gizakiok jarraitzen dugu lehengo lepotik.
Jakoba Errekondok Ilargia eta landareak 2025eko agenda eskutan, ilargiaren arabera baratzeko lanak nola antolatu azalduko du eta entzuleen galderak zuzenean erantzungo ditu. Antton Olariagak argitalpen horretarako egin dituen hamabi piztiren ilustrazioak erakutsiko ditu eta... [+]
2014an sortu zuten Birika Permakultura proiektua Leioako lursail okupatu batean. Jurgi Uriarte Idiazabalek eta beste bi kidek jarri zuten martxan egitasmoa. “Lursail hartatik bota egin gintuzten gerora, aparkalekua egin behar zutelako, eta, etenaldi baten ondoren, bakarrik... [+]
A ze fauna! atalaren lehen denboraldian, olatuz-olatu hainbat itsas izaki aurkeztu dizkizuet txoko honen traineruko kareletik. Ordea, bigarren denboraldiko nire lehen artikulua lagun bati gorazarre egin eta bere lanaren garrantzia azpimarratzeko erabili nahi dut:... [+]
Plastikoan bilduta saltzen dizkigute zuritutako sagarra, mandarina, ahuakatea eta abar. Eta ez gaitu lotsagorritzen.
Euskal Herriaren zatirik handiena klima zonalde epelean kokatuta egon arren, Arabako eta Nafarroako hegoaldean ez ezik, edonora hedatzen dira udako bero bolada latzak. Eta, dirudienez, klima aldaketarekin okerrera eginen du egoerak –edo egiten ari da, honezkero?–... [+]
Haziak nola egin azaltzen duen jakintza praktikoa eta hazietan datzan ikuspegi politikoa. Biak uztartu dituzte Haziak liburuan Miguel Arribas Kelo-k eta Marc Badal-ek. Hamaika auzi baitaude jokoan hazi bakoitzean: biodibertsitatea vs estandarizazioa, autonomia vs menpekotasun... [+]
Liburuaren lehen aurkezpena irailaren 20an izango da, ostiralarekin, 18:30ean Azpeitiko Elikagunean. Bertan izango dira Miguel Arribas Kelo eta Marc Badal egileak, Markel Lizasoain itzultzailea, Maitane Gartziandia diseinatzailea eta Dani Blanco argazkilaria. Egileen azalpenak... [+]
Nekazaritzarekin harreman estua izan du betidanik Barazki Bizidunak proiektuko Iñaki Garcia Grijalbo Mapik. Bizitzaren paradoxak, gaur egun saltoki handi baten aparkalekua den lursailean zuten baratzea garai batean etxekoek Donostiako Intxaurrondo auzoan... [+]
Amarengandik hurbil bizitzea gustatzen zaie. Ez dira urrutira joango santio-belarraren (Jacobaea vulgaris) haziak, eta haiengandik jaiotako landareak, familia osoa, amaren eta amonaren aldamenean hazi eta biziko dira. Familia tzarra, izan ere landare bakoitzak sasoi batean... [+]
Hegazti buruhandia dugu hau, baina ez egoskorra delako, baizik eta fisikoki buru handia duelako. Horregatik da ezaguna hegazti hau, euskaraz erabiltzen diren izen askok bere begi eta buru handiari egiten diote erreferentzia: buruhandi, txorihandi, begihandi, ahohandi…... [+]
"Kaixo Garbiñe! Asko gustatzen zait egiten duzuna. Ugalkortasunarentzat sendabelar baten bila ari naiz baina zure liburuan ez dut aurkitu. Bizi naizen lekuan inork ez daki horri buruz”. Mezu hori jaso nuen hilabete dela Instagrameko pribatutik eta eragin... [+]
Nafarroako Hazialdekoren, Ipar Euskal Herriko Biharko Lurraren Elkartearen (BLE) eta Gipuzkoako Biolurren arteko elkarlanetik sortu berri da HoBBea, mugaz gaindiko proiektua. “Garien bueltan bagenuen aspalditik harremana gure artean, baina, nolabait, harreman horiek... [+]
"Nai dezu katillu bat borraja loriak?”, idatzi zuen 1906 eta 1908 artean Baserritarra aldizkarian argitaratzen zituen artikuluetako batean Biktoriano Iraola Aristigietak. Borraja (Borago officinalis) sendabelar sonatua izan da: eztula baretzeko, diuretiko,... [+]
Beste hainbat intsekturen kasuen modura, hau ere “tigre” hitzaren itzalpean izendatzen dute herrialde batzuetan. Jakina, halako izena jarriz gero espero zitekeen ehizarako trebetasuna ezin falta! Eta halaxe da, bai.