Italiako Calabrian jaioa 1958an, Nuccio Ordine idazle, pentsalari eta filosofoa aditua eta aritua izan da humanitateen eta literaturaren esparruan, eta, bereziki, garrantzia eman izan die obra klasikoek duten eragin aktualari. "Gurutzada bat darama esparru horietan", zioen Aritz Galarraga ARGIAko kolaboratzaileak Ordineri egindako elkarrizketako sarrera-testuan. Duela hilabete eskaini zuen ARGIAk bien arteko solasa, 2824. ale zenbakian.

L’utilità dell’inutile ("Alferrikakoaren balioa") liburu-manifestuak ehun milaka ale saldu ditu Italian, Grezian eta Espainian, eta Pamiela argitaletxeak aurreko asteartean argitaratu zuen liburua euskaraturik. Liburua itzultzeaz arduratu den Fernando Rey-ren hitzak jaso ditu Naiz-ek: 'Liburuaren mezu nagusia zera da, bultzatu beharra dagoela gizarte neoliberal honek alferrikakotzat jotzen duena, horrek baizik ez baitu salbatuko gizakia eta gizartea'". Udazkenean Iruñera etortzekoa zen Ordine, Pamielak gonbidatuta, liburua aurkeztera.

Ilusioa, euskaraz argitaratzeak

Ordineri egiten zion ilusioa liburua euskaraturik ere edukitzeak. Honela adierazi zion ARGIAri:

"Hizkuntza txikiak, handiak bezalatsu, oso garrantzitsuak dira, hizkuntza bakoitza mundua ulertzeko leiho baita; eta hizkuntza bat hiltzen delarik, beraz, leiho hori itxi egiten da. Oso harro nago liburu hori euskaraz agertuko delako. Ez zait inporta alde ekonomikoa, zenbat salduko den: euskarazko itzulpenak, galegokoak bezala, harro sentiarazten nau, jende batek nire liburua aukeratu duelako, jendeari esanez: “Liburu hau garrantzitsua da gure kulturarentzat”. Arrakasta komertzial batek baino balio handiagoa du horrek niretzat".

"Gure garaikideak dira klasikoak"

Obra klasikoek lekurik ez dutela dirudien munduan, arrakasta pilatu dute klasikoei eskainitako Ordineren liburuek. Apur bat "ulergaitza" zitzaion berari, baina ezeren gainetik, "porrot loriatsua" zela zioen. Izan ere, "protesta keinu gisa idatzitako erresistentzia dira" testu horiek bere arabera.

Argi zioen Ordinek: "Iraganean idatziak izan arren, klasikoak beti dira gure garaikideak, eta garai guztietarako balio du premisa horrek".

Baina klasikoak irakurtzen al dira edo ez? Gazteek irakurtzen dute? Horra Ordinek egiten zuen analisia:

"Gazteek ezagutzen dituzte klasikoak, baina manualek egiten dituzten laburpenetatik. Ez dituzte zuzenean irakurtzen. Desberdintasun itzela dago Kixotearen laburpen bat edo Kixotearen orrialde bat irakurri. Nola maita dezake ikasle batek Kixotea, laburpen bat irakurtzen badu? Gauza hotza da, zentzurik gabea. Soilik zuzenean irakurrita, irakasle egoki batekin, ulertuko dituzu gauza batzuk, gaurkotasun handiko mezuak dituela: adibidez, egun pentsatu arren lehena iristen den pertsona dela merezi duen bakarra –etikoki gauza lausoak egin arren–, Giordano Brunok zioen: “Bizitzan benetan balio duena ez da lehena iristea, zure bidea duintasunez egitea baizik”.

Unibertsitateko irakaslea zen Ordine, eta hezkuntza programa berritzaileen inguruko irakurketa oso sakonak egiten zituen. Memoria landu eta iragana ezagutzearen aldeko mezuak ematen zituen:

"Hezkuntza programak ikusten ditudanean, 4.0 Eskola eta abar, asaldatu egiten naiz: zer esan nahi du, 3.0 Eskolak ez duela ezertarako balio? Iphone 13-ak pentsarazten dizu aurretik egon diren hamabi Iphone-k ez dutela balio, zaharkitu direla; zaharkitze programatuaren ideia da hori. Aurrekoa zergatik ez da ona berriarentzat? Ez da kasualitatea mundu greziarrean memoria izatea jakitate guztien ama, jakitate berriak memoriaren seme-alaba izatea. Gaur ez dugu historiarekiko interesik, dirua egiteko programatuta gauden mundua baikara, etorkizunera begiratzen dugu soilik, teknologiaren azken produktuari. Kontsumitzeko bulkada izugarria dago, eta gazteak kontsumitzaile programatuak dira, eskolan, unibertsitatean... Ez ditugu hiritar kultu eta kritikoak hezten, kontsumitzaile pasiboak sortzen ditugu, dirua egitea beste pentsamendurik ez duten soldadutxoak, arrakasta lehenesten dutenak".