Noizko elikadura burujabetzaren kontseilaria EAEn? (II)
Badirudi gaur egun gai honetaz inork ez duela Elikagaiak eta koronabirusa gaiaz mintzatu nahi Euskal Herrian. Orain urte batzuk elikadura burujabetzaren kontseilaria beharrezkoa zela ere argudiatu zen. Baina sistemak isilarazi zuen guztia, oso atzerakoia omen zen ideia hura. Gainera, ideia haren kontra zaudenek elikagaien autarkia antzeko proposamen batekin nahastu zuten ideia.
Baina tira, urteak pasa badira ere momentu honetan (koronabirusaren krisian) berton ekoitzitako elikagai asko komertzializazio zirkuitu nagusitik kanpo daudela ohartarazten ari gara. Zergatik gertatzen ote da hori? Garen biztanleriarako gutxi ekoizten dugu, produzitzen dena kalitatezko ekoizpena izan arren. Beraz, Nazio Batuek 2030 urterako ezarri dituzten helburuak betetzeko aukera gehien duen produkzioa jokoz kanpo daukagu Euskal Herrian. Nola ulertu daiteke hori?
"Hil berri den Antonio Alvarez Solis pentsalariak sarritan azaltzen zuen honakoa: pentsatzea ez da ohikoa eta betikoan jarraitzea da errazena"
Etorkizunak esango digu zer den benetan atzerakoia eta zer izango den derrigorrezkoa, bai lehen sektorearentzat eta baita euskal gizartearentzat ere. Nire iritzian, elikadura burujabetzaren kontseilaria inoiz baino premiazkoagoa da EAEn, eta baita, noski, Euskal Herri osoan ere. Zergatik? Zertarako? Bada, adibidez, Nazio Batuek 2030erako ezarritako helburuei zentzu apur bat emateko gurean. Baita, noski, klima aldaketaren gogoetak lantzeko eta irakaskuntzan ekoizpen jasangarriari bere lekua emateko ere. Baina, batez ere, koronabirusak hain ondo erakutsi digun bezala, lehen sektore indartsu bat izatea derrigorrezkoa delako edozein herrialde aurreratu eta ez aurreratutan. Eta, arrantzaleak eta baserritarrak “geure moduan” zaindu behar ditugulako. Eta, nire iritzian zaintzeko “gure modurik” egokiena elikadura burujabetza praktikan jartzea da.
Hil berri den Antonio Alvarez Solis pentsalariak sarritan azaltzen zuen honakoa: pentsatzea ez da ohikoa eta betikoan jarraitzea da errazena.
Ez dezagun jarraitu betikoa egiten, zeren, bestela, ea hemendik urte batzuetara zenbat arrantzale eta baserritar dauzkagun gure artean. Zein izango da orduan beren ahalduntzea eta beren funtzioa Euskal Herriko ekonomian?
Gauzak guztiz aldatzen direnean, nola berrindartuko eta aktibatuko dugu ekonomia lehengo balore eta pentsaera zaharrekin? Agian, beste ikuspuntu eta bisio batzuen unea da. Agian, elikadura burujabetzaren momentua da oraingoa.
Eneko Egibar Artola. Albaitaria eta politologoa.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Azken aldian politizazioa eta despolitizazioa aztertzeko aukera izan dugu, arreta gazteen kasuan bereziki jarrita. Hala ere, gazteak aztergai dituzten ikerlan soziologikoen ondorio gehienak beste adin taldeetarako ere aplikagarriak izan ohi dira, intentsitate desberdinez bada... [+]
Gizakiok harremanetan gaude gure artean eta bizi dugun ingurunearekin; egiten dugun guztiak eragina du, onerako zein txarrerako. Sortu dezakegun eragin negatiboa murrizteko norberaren balioak, kultura, harremanak eta aukera materialak erabakigarriak izaten dira.
Askotan... [+]
Hiri askotako tren geltokiek XIX. mendeko burdinazko egituraren edertasun gorena azaltzen dute, hiriaren epizentrora iristearen ongietorri goraldiarekin batera. Hirira ate nagusitik sartzea bezalakoa da, arkitektura eta toki perla bat. Hiri askotan, baina, birdentsifikazio edo... [+]
Zergatik ez utzi. Zutabeak idazten dituenak atzetik izaten ditu beti garaiz erretiratzearen apologetak. Agortu baino lehen. Gaiak, niri, ezin agortu, ez ditudanez; ezertan ez naiz aditua, eta inoiz ez dut izan Euskal Herriari transmititzeko mezurik. Ez lidake azalpenak balioko,... [+]
Uda hasiera. EHZ festibalaren biharamuna (atx, buruko mina). Ikasturte kargatu baten ondotik, hatsa hartzeko gogoa. Burua hustu. Funtsezko elementuei berriz konektatu. Familian denbora hartu, aspaldiko lagunak berriz ikusi eta eguneroko borrokak (pixka bat) pausan eman... [+]
Badaude hitzak, formak, keinuak eta jarrerak gorputzean sartu eta handik irten ezin daitezkeenak. Gorputzean sartu eta bertan usteltzen direnak. Gorputza zulatzen dutenak. Gorputza deskonposatzen dutenak. Gorputza desagerrarazten dutenak. Eta akabo. Ezin daiteke deskonposatu den... [+]
UEUko Glotodidaktika Sailaren topaketetan euskaltegiez eta intersekzionalitateaz aritu dira hainbat aditu eta biktima. Ikasleak egon dira erdigunean, pribilegiorik gabeko ikasleak, zapalduak, bazterretan daudenak. Izan ere, genero disidenteek, gorrek, itsuek, gaitasun... [+]
Denok dakigu askatasuna kontzeptu zaila dela, ertz askotarikoa, hitzez definitzen zaila. Maiz mugagabetasunarekin definitu ohi dugu, baldintzamendurik gabe erabaki ahal izatearekin, ondoriorik ez edukitzearekin, edota ekintzen ardurarik hartu behar ez izatearekin. Baina ez denez... [+]
Nortzuk bultzatuko dute euskal orden berria eraldaketa sozialaren begiradatik? Nortzuk dira gaur egun zapalduenak Euskal Herrian?
Esku-hartze sozialeko sektore publikoaren alde.