Rodrigo Cuevas

Noiz: Irailaren 15ean, Emmusikadas jaialdiaren barruan.

Non: Zentral aretoan (Iruñea).

---------------------------------------------------------

Kontzertua ikusi eta astebetera idazteko tartea hartu dut oraingoan. Arrasto handiko kontzertua izan zen Rodrigo Cuevasek Emmusikadas jaialdiaren harira Iruñean eman zuena. Emanaldiaren hondarrak ongi digeritzea merezi zuen.

Ezagutzen ez duen inor geratzen bada, Rodrigo Cuevas da izen eta abizen esaten diren artista horietako bat. Folklorista bat. Marikoia. Asturiarra. Hautsak harrotzen dabilen horietako bat. Eta elementu horiek guztiak nahastutako proposamena egiten du orain urte batzuk, ezagun azken hilabeteetan egin bada ere.

Ez naiz ni oso folklorezalea. Hori hasteko. Gurean, trikitiak eta euskal dantzak eta tradizio atzerakoi xamarrak esplotatu egin ditugu, eta euskalduntasuna horretara mugatu dugu urte luzez. Baina ari dira han hemendik folklorearekiko ikuskera berriak pizten. Izan ere, folkloreak hori du oinarri: herriarena dela, eta beraz, herria aldatzen bada, folkloreak ere aldatu behar du.

Aretoaren atzealdetik bat-batean agertu zen Rodrigo, jende artean bere ahotstzarraren laguntzarekin besterik ez zuela abesten. Aurreko kontzertua bukatu ostean kurioso batzuk geratu ziren. Beste asko horretarako propio etorriak ziren. Abanikoa eskuan eta jendeari aurrez aurre kantatu zion oholtzara bidean. Luma ezin ezkutatu, nahi ere ez.

Erromeria baten gidaliburu itxura eman dio lan kaleratu berriari. Eta hain zuzen, erromeria bat eskaini zuen hiri buruzagian ostiral iluntzean: showa, dantza, barreak eta Cuevasen hitzetan egoera fisiko, animiko, oniriko eta espiritualean murgiltzeko aukera ederra. Flekoak besazpietan, alkandora iradokitzailea, eta feltrozko zapatak. Tradizioaren elementuak eta drag apur bat.

Asturieraz kantatzen du. Eta euskaraz buruz ikasitako lau esaldiak ahotan zituen behin eta berriz. Iruñean bizi guztia daraman baten batek baino gehiago behintzat egin zuen, Euskal Herriko kontzertuetan ongi geratzeko baldin bada ere. Barraren gainera igota dantzatu zen. Aldarri egin zuen askatasunaren alde. Kantatu zien tradizioei eta Xixonen eraildako Rambal marikoiari. Perreatu zuen, eta jotak kantatu ere bai.

Gauza asko gertatu ziren. Baina esan dezakedana da ni, lololo egitearen kontrakoa naizen hau, lololo buiaka kantatzen bukatu nuela. Asturiarrez edo euskaraz, folklorea eta gizartea iraultzeko bada, hooliganismoak balio didalako. Rodrigo Cuevas bezalako asaldatzaile gehiago behar dira, eta zorionez ari dira apurka loratzen, gurean Altxaliliak dira burura datorkidan paralelo azkarrena.