Ithaka + Ibil Bedi
Noiz: Urriaren 21ean.
Non: Azpeitiko Sanagustin Kulturgunean.

(Argazkia: Kulturaz kultur elkartea)

-----------------------------------------------

Aitortu behar dut: beste arte diziplina batzuekin egiten ez dudana egiten dut musikarekin eta gutxitan joaten naiz ezagutzen ez ditudan musika taldeen kontzertuetara. Oholtzaz gain, afaria ere konpartitu dugu gaur Ithaka taldeko laukotearekin: Josune, Leire, Aran eta Enekorekin.

Ez da Azpeitiko Sanagustinen jotzen duten lehenengo aldia, duela hilabete batzuk eskaini zuten kontzertua aretoko oholtza txikian. Soinu proban ikusi ditut eta saihestezina egin zait eszenatokian ikusten ari nintzen lau gazteak duela urte batzuetako Ibil Bedi-rekin konparatzea. Lau urte dira guk aretoko oholtza txikian jo eta handian egotearekin amestu genuela, eta hauek hilabete batzuk besterik ez dituzte behar izan. Normala. Lehenengo kontzertu hura ez dakit nolakoa izanen zen, baina ez dut uste gaur emandakotik oso urruti ibiliko zenik eta… uf, agian hasieratik behar zuten handian.

Entsalada eta oilasko izter artean galdetu diet, ea zein sentsaziorekin nahi zuten bukatu gaur kontzertua, zein zen haien “helburua”. Argi dute laurek: kontziente dira horrek beti duela eragina, baina ez dute publikoaren feedbackaren araberako aldartean egon nahi oholtza gainean, ez lukete horrek haien jarrera baldintzatzerik nahi.

Mutil bakarra da taldean eta ez, ez da bateria. Hutsik dago oholtzaren erdialdea batzuetan, kantuaren arabera hartzen du batek ala bestek. Erdigune hori denena da eta, aldi berean, ez da inorena. “TOC-en antza dute” entzuna nuen aurretik eta bai, izan daiteke, baina ez dut uste inorekin konparatzerik behar dutenik. Flipatu dut kontzertuarekin. Batzuetan pasatzen da: edo “kalitatea” (kakotx artean, zaila da hitz hori kakotxik gabe idaztea) edo jarrera. Baina hauek biak dituzte. Eta 19 urte. Dena den, abisatu dit Aretak, jarrerarenak harritzen gaitu neskak direlako, Amets. Eta hor ere, bai, arrazoi.

Orioko Arraunetxen jotzen egon ginenean elkar ezagutzen ari zirela kontatu digute eta Enekok kontzertu hartako gure set list-a ekarri du, espreski guri erakusteko. Ez naiz ni bereziki errazki hunkitzen denetakoa, baina, jolin… ze ilusio handia.

Esanen nuke haiek jotzen bezain ongi (edo ia-ia) pasa dudala nik entzuten. Eta beti gertatzen zait (orokorrean hala dela esanen nuke) kantuak dakizkidanean askoz gehiago gozatzen dudala kontzertuetan. Oxala kantuak jakin izan banitu, pentsatu dut behin baino gehiagotan. Hilabete eskas falta da haien lehenengo diskoa izango den Biluzten-ek argia ikus dezan. Hortik aurrera, ez dut denbora galduko.

Afaldu bitarteko elkarrizketagatik, oholtza gaineko masterclass-agatik eta gaurkoan Sanagustineko eszenatoki gainean gizon baino emakumezko gehiago egotea ahalbidetzeagatik, eskerrik asko eta laster arte, Ithaka.