Kuadrilla aztergai
Kuadrilla da euskaldunon ezaugarri bereizgarrienetariko bat. Euskaldun orok du kuadrilla bat edo, behintzat, hori da euskaldun peto-peto batengandik espero dena. Ez da gutxiagorako, izan ere, kuadrilla Euskal Herriaren unitate soziala dela esan genezake, gure gizartearen atomo edo osagai oinarrizkoena. Horren harira, Gaztea-k bere Zulora saioko atal batean lau gazte bildu zituen kuadrillen inguruan eztabaidatzeko, eta bertan esandakoak oso baliagarriak iruditzen zaizkit hausnarketarako. Bada garaia, beraz, gure gizarteko faktore komun hori ekuaziotik atera eta hutsetik aztertzeko, idealizaziorik gabe.
Kuadrillen sorkuntza eta moldaketa gertakari benetan traumatikoa izan ohi da, izan ere, ez baitago euskaldunik kuadrillen osaketa garaiko istilu edo mobidaren bat bizi edo ezagutzen ez duenik. Baina, zergatik da horren traumatikoa? Bada, azken finean kuadrillak, modu arinagoan edo bortitzagoan, banantzea esan gura duelako. Kuadrillak, funtsean, muga-ipintze ariketa bat dira, “gu” bat osatu “besteak” bereizten diren heinean. Muga-jartze horretan haustura mingarriak gertatu daitezke, adibidez, DBHko garaian sortzen diren liskar askok haustura horretan du jatorria, hots; taldetxo batek kuadrilla bat sortu duelako beste inorekin adostu gabe, kuadrilla berekoak haserretu egin direlako, pertsona bat kuadrillaz aldatu delako, bi kuadrillen arteko eztabaida sortu delako edo kurtsoko mutil guztiek osatzen zuten Whatsapp-eko taldetik mutil batzuk bota dituztelako aparteko arrazoirik gabe (horixe bera idazle xume honek bizitakoa izanik).
Kuadrillarik ez izatea edo kuadrillen eredu sozialarekin bat ez egitea euskal sozializaziotik kanpo geratzea da. Ez al dira kuadrillarik gabe geratzen direnak edo kuadrillarik ez dutenak sistemaren galtzaile eta gizajoak?
Bere sorkuntza nolakoa den azaltzearekin batera, funtsezkoa da kuadrilla instituzio sozio-politiko gisa ulertzea. Kuadrilla gizartearen zoko guztietara iristen da, hiri zein herri guztietako pertsonek baitute bat. Lagun-talde horien bidezko antolaketak ahalbidetzen du, era berean, euskal gizartea kuadrillen inguruan antolatzea; asteburuetan kuadrillarekin geratzean, gaueko afariak kuadrillaka egitean, kuadrillen egun bat eta guzti ere badugu eta! Hannah Arendt-ek XX. mendearen erdialdean hitz egin zuen totalitarismoaren inguruan eta berak kuadrillez ere zentzu totalitarioan hitz egingo lukeela uste dut nik. Eta totalitario hitza ez da gehiegikeria bat hala dirudien arren; ez baitago kuadrillen sistema saihesteko modurik. Eta zuk, euskaldun inozo horrek, kuadrillarik gabe ibili zaitezkeela uste baduzu, ondorioak jasan beharko dituzu. Kuadrillarik ez izatea edo kuadrillen eredu sozialarekin bat ez egitea euskal sozializaziotik kanpo geratzea da. Ez al dira, hain zuzen ere, kuadrillarik gabe geratzen direnak edo kuadrillarik ez dutenak sistemaren galtzaile eta gizajoak?
Antolaketa modu horrek sortzen du, besteak beste, gure kuadrillarekin osatzen dugun harremana. Beste edozein harremanetan bezala, Kuadrillak konpromisoa eskatzen du, baina ezin da kuadrillak eskatzen duen konpromisoa beste harremanek eskatzen digutenarekin berdindu; gure sistema honen zurruntasunak, konpromisoa baino, kuadrillekiko leialtasuna eskatzen baitigu. Kuadrillarena gehien zaindu beharreko harremana izan liteke, beste edozein harremanen gainetik lehenetsi beharrekoa. Kuadrilla bera izango da, gainera, exijentzia horren eragile sutsuena; zure kuadrilla berak leialtasuna zor diezula gogoraraziko baitizu huts egiten diezun bakoitzean. Eta ez pentsa Whatsapp-eko taldean non zabiltzan edo norekin ibili zaren galdezka agertzen den mezua zuganako kezkatik sortzen denik, zor diezun fideltasun itsutik baizik. Kuadrillak badu familiarekin zerikusia, edozer gauza gertatuta ere ez dago hautsi dezakeen ezer, ezta laguntasunaren edo konfiantzaren gabeziak ere. Badirudi Euskal Herrian “errazagoa dela bikote toxiko bat uztea kuadrilla bat uztea baino”, hala mintzo zen Zulora saioko partaideetako bat.
Ziur nago bat baino gehiago gustura egongo dela egokitu zaion edota aukeratu duen kuadrillarekin. Ukaezina da gizakiok talderako dugun beharra izaki sozialak garen heinean eta kuadrillena oso antolaketa modu interesgarria izan daiteke indibidualismora bortizki bultzatuak garen garai hauetan. Bere onura guztiak dituen arren eta gure antolatzeko modua izanagatik, ezin diogu kuadrillen ereduari besterik gabe men egin. Beste harreman ereduak zalantzatan jartzen hasiak garen bezala bada kuadrilla ereduen inguruko eztabaida irekitzeko garaia. Amaitzeko, mezutxo bat nire kuadrillakoentzat: gaztek, asko maite zaituztet, baina gai batzuk hitz egin beharrekoak dira. Nik uste dut kuadrillakook izango dugula zer hitz egin biltzen garen hurrengoan.
Joanes Tovar
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Euskalgintzaren Kontseilua hizkuntza larrialdia bizi dugula ohartarazten ari da azken astetan. Urte dezente pasa dira euskararen biziberritze-prozesuaren egoera bidegurutzean, errotondan, inpasse egoeran eta antzeko hitzekin deskribatzen hasi zenetik, hizkuntza politikek... [+]
Azaroaren 25ean, Indarkeria Matxistaren Aurkako Nazioarteko Egunean, Steilas sindikatuko Idazkaritza Feministak kartel bat argitaratu du: Gure gorputza gudu zelai bat da du leloa, eta Hego Euskal Herriko ikastetxe guztiek jaso dute. Gatazka armatuetan emakumeek eta adingabeek... [+]
Mundu-mailan antifeministak eta arrazistak diren gorroto-diskurtsoak larriki areagotzen ari diren testuinguruan bizi gara. Mundu zabalean sare sozialek zein agenda
politikoek txertatzen dituzte eskuin-muturreko narratibak. Arrazismoa eta antifeminismoa tokian tokiko... [+]
Askotan gertatu izan zait etxetik lanbroari so egon ostean, blai bukatuko dudala jakin arren, aterkirik ez hartzea. Zergatik ote? Beharbada, aterkia hartzeko gogorik eza? Beharbada, bustiko ez naizen itxaropena? Kontuak kontu, ondorioa beti berbera izan da. Esaerak dio, euri... [+]
Gogoan daukat, 16 urterekin, Bergarako epaitegi aurrean egindako euskararen aldeko elkarretaratze batean identifikatu ninduela Ertzaintzak lehen aldiz. Euskal Herrian epaitegiak euskalduntzeko aldarria zilegi zela pentsatzen genuen, baina, orduan ere, faltako zen baimenen bat,... [+]
Tanta hotzak Valentzian eragindako hondamendiak irudi lazgarriak utzi dizkigu; batetik, izan dituen berehalako ondorioengatik, eta, bestetik, nolako etorkizuna datorkigun aurreratu digulako: halako fenomeno klimatiko muturrekoak gero eta ugariagoak eta larriagoak izango direla,... [+]
Nafarroako Energia Planaren eguneraketa oharkabean igaro da. Nafarroako Gobernuak jendaurrean jarri zuen, eta, alegazioak aurkezteko epea amaituta, gobernuko arduradun bakar batek ere ez digu azaldu herritarroi zertan oinarritzen diren bere proposamenak.
Gobernuak aurkeztu... [+]
Sobietar Batasuna desagertu zenetik errusofobia handituz joan da. NBEko Segurtasun Kontseiluaren 2002ko segurtasun kontzeptua oso argia da, eta planetaren segurtasun eta egonkortasunak AEBei erronka egiteko asmorik ez duen estatuen menpe egon behar dutela adierazten du. AEBei... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal Araiako herrian 1902ko uztailaren 16an jaio zen eta 1993ko azaroaren 21ean hil zen Gasteizen. 31 urte bete dira jadanik eta bere izena eta izana aitortzeko une aproposa dela deritzot, ez baita ongi ezagutzen utzitako ondarea. Umandi, bere herriko... [+]
Autobiografia idaztea omen da garapen pertsonalerako tresnarik eraginkorrena, askatzaileena. Iraganeko kontuei tira egin eta gogora ekartzeak, orainaldiko korapiloak askatzen laguntzen omen du. Bai, laguntzen du orainaldia ulertzen eta komeni zaigun etorkizun bat marrazten... [+]
Pandemiaren iragarpenetik Valentziako tragediarainoko errepasoa egin eta ondorioztatu dut gezurra eta forupea suhesi gisa dituen kudeaketa instituzional negargarria klase gobernariaren konstantea dela.
Ez dugu gobernari ordezko baliogarririk sistema pendular hau aldatzen ez... [+]
Azaroaren 19a komunaren munduko eguna da. Gaur oraindik ere, XXI. mendean, langile askok, hemen, Euskal Herrian bertan, ez daukate haien lanaldietan komuna erabiltzeko eskubidea. Horren adibide dira garraioko langile asko.
Komunak osasun publikoaren giltzarria dira, eta... [+]
Etxebizitzaren auzia aspalditik datorren egiturazko arazoa da. Giza eskubidea izan behar lukeena, gehienez ere eskubide subjektiboa baino ez da. Iruzurra dela diot instituzio eta alderdi politiko guztiek hitz politak esan arren, ez diotelako muinari heltzen. Egun, enpresa... [+]
Zertarako irakaskuntza kontzertatua?
Eskola publikoko eragile gehienen kontra EAEn onartu den Hezkuntza Lege berriak irakaskuntza kontzertatuaren doakotasuna bermatzea du helburu, beti ere botere publikoen finantzaketaren bidez, jakina. Espainiako Estatuan ere gobernukideek... [+]
Azaroaren 15ean Errenteria-Oreretan Euskal Herria Digitala osatzen dugun eragileek antolatutako hirugarren jardunaldiak egingo ditugu. Autodefentsa digital feminista lantzeko tailer bat eta digitalizazio demokratikoa oinarri izango duen hitzaldi bat izango dira... [+]