Donostian izan naiz asteazkenean, hiriko Giza Eskubideen Zinemaldiko hirugarren eta azken aurkezpenaren kari. Lander Garrok zuzenduriko 2 urte, 4 hilabete eta egun bat filmaren aurre estreinaldia da, soldaduskari uko egin eta haren deuseztatzea lortu zutenen borroka kontatzera etorri den pelikula. Nire lehen ekitaldi postkonfinal eta intelematikoa. Ordua hurbiltzen ari dela egin dugu Antzoki Zaharrera eta Embeltran kale erdia okupatzen duen ilararen puntan jarri gara. Aurpegi ezagun eta ez hain ezagunak, bigarren hauek lehenengoek elkar nola agurtzen duten begira.
Jarri gara gure lekuetan, bi metrotara eta maskara soinean. 19:00etan hastekoa zen emanaldia ia ordu erdiz atzeratu dela ikustean oroitu naiz “Puntualitatea da etika iraultzailearen zutabe nagusienetako bat” txiokatzen zuela duela egun batzuk filma aurkeztera atera direnetako batek. Tira, merezi badu, barkatuko diogu.
2012an bota zuten 1990eko hamarkadan hainbeste gazte intsumituren bizitoki izan zen Iruñeko espetxea eta, jakin bezain pronto pentsatu zuen intsumituetako batek horixe zutela aukera kamera hartu eta azken irudi batzuk grabatzeko. Hori izanen zen ondoko zortzi urteetan gorpuztuko zuten pelikularen abiapuntu. Bi urte, lau hilabete eta egun bateko kartzela zigorra ezarri zieten hiltzen ikasi eta “gizondu” nahi izan ez zuten gazteei, 3. graduko zigorrari planto egin ondotik. Suhiltzailea, musikaria, irakaslea, lurrari loturiko aktibista eta kazetari bi dira kontakizunaren protagonista, beste gazte askorekin batera intsumisioaren aldeko borrokan aritu ziren sei lagun. 25 urte dituzten ziega barneko ahots grabaketak, IRAko kideak eredu hartuz eginiko hotz grebako argazkiak eta ingurukoen lekukotasunak erakusten dizkigu dokumentalak, besteak beste. Sei lagun hauen ahoetatik kontaturikoaz haratago doa pelikula: ederki erakusten du emakumezkoek –ez bakarrik ama edo bikote zirenek– mugimendu anitzaren barruan izan zuten izugarrizko garrantzia, baita intsumisioaren borrokak egungo beste borroka batzuekin –hala nola feminismoarekin edo elikadura burujabetzarekin–, duen oinarri partekatua ere. Kontakizuna umorez eta emozioz janzteko gai izan da Garro, bietatik behar zen neurrian harturik eta biak behar bezala uztartuz.
Herri honetan desobedientzia zibil ez-bortitza berriz ere lehen lerroan jartzeko proposamena egiten du intsumisoetako batek, behar bezainbeste ospatu ez zen garaipen haren oinarri izan zela agerian utzi ondotik. “Kontatzen duen herri bat ez da inoiz hilko” idatzi du Twitterren protagonistetako batek eta arrazoi. Estreinaldia Iruñean izanen dela esan dit txoritxo batek eta edukiera erdiko garaiotan gabiltzala kontuan izanik… Bizkor ibili!
A! Eta lasai, berandu hasten bada ere merezi du, zinez…
Helena Taberna zinegileak jasoko du aurten Donostiako Giza Eskubideen Zinemaldiaren Saria. Sariaren entrega ostiralean, apirilak 11, 20:00etan Viktoria Eugenia Antzokian ospatuko den bukaera emanaldian izango da.
Ezagutzen duzue Kneecap filma? Oscar sarietarako hautatu zuten. Belfasteko hirukote baten istorioa da. Kneecap Hip Hop talde ezaguna da gaur egun, eta hizkuntzaren aldeko jarrera (gaelikoa) argia dute, IRAren osteko belaunaldiaren gorabeherak kontatzen ditu filmak; drogak eta... [+]
No other land dokumentalaren zuzendari Hamdan Ballal kolono sionistek jipoitu zuten astelehenean bere herrian, beste hainbat palestinarrekin batera, eta Israelgo militarrek eraman zuten atxilo ondoren. Astarte goizean askatu dute.
Donostiako Tabakaleran, beste urte batez, hitza eta irudia elkar nahasi eta lotu dituzte Zinea eta literatura jardunaldietan. Aurten, Chantal Akerman zinegile belgikarraren obra izan dute aztergai; haren film bana hautatu eta aztertu dute Itxaro Bordak, Karmele Jaiok eta Danele... [+]
35 film aurkeztu dira lehiaketara eta zortzi aukeratu dituzte ikusgai egoteko Euskal Herriko 51 udalerritan. Euskarazko lanak egiten dituzten sortzaileak eta haiek ekoitzitako film laburrak ezagutaraztea da helburua. Taupa mugimenduak antolatzen du ekimena.
Pantailak Euskarazek eta Hizkuntz Eskubideen Behatokiak aurkeztu dituzte datu "kezkagarriak". Euskaraz eskaini diren estreinaldi kopurua ez dela %1,6ra iritsi ondorioztatu dute. Erakunde publikoei eskatu diete "herritar guztien hizkuntza eskubideak" zinemetan ere... [+]
Geroz eta ekoizpen gehiagok baliatzen dituzte teknologia berriak, izan plano orokor eta jendetsuak figurante bidez egitea aurrezteko, izan efektu bereziak are azkarrago egiteko. Azken urtean, dena den, Euskal Herriko zine-aretoak gehien bete dituztenetako bi pelikulek adimen... [+]
Otsailaren 24tik eta martxoaren 1era bitartean, astebetez 60 lan proiektatuko dituzte Punto de Vista zinema dokumentalaren jaialdian. Hamar film luze eta zazpi labur lehiatuko dira Sail Ofizialean; tartean mundu mailako lau estreinaldi eta Maddi Barber eta Marina Lameiro... [+]
Madrilen arkitektoentzako kongresu bat burutu berri da, arkitekto profesioaren krisiaz eztabaidatzeko. Arkitekto izateko modu tradizionala eta gaur egungoa desberdindu dute. Zertan den tradiziozkoa? Oscar bidean den The Brutalist filmean ageri den arkitekto epikoarena. Nor bere... [+]
Makroproiektu "berriztagarriek" sortzen dituzten ondorioak filmatu ditu Vidas irrenovables (Bizitza ez-berriztagarriak. Euskarazko eta frantsesezko azpitituluak prestatzen ari dira) dokumentalean Extremadurako (Cabeza del buey, Espainia, 1985) landagunean hazitako... [+]
Euskal herritar ugari saritu ditu Espainiako zine akademiak pasa den asteburuan banatu diren Goya sarietan. Artikuluaren bigarren partean, zeresana eman duten hainbat kontu aletuko ditugu.
Itoiz, udako sesioak filma estreinatu dute zinema aretoetan. Juan Carlos Perez taldekidearen hitz eta doinuak biltzen ditu Larraitz Zuazo, Zuri Goikoetxea eta Ainhoa Andrakaren filmak. Haiekin mintzatu gara Metropoli Foralean.