Isaki Lacuestaren ‘Entre dos aguas’ garaile Zinemaldian, aldarrikapen politikoz beteriko ekitaldian
Isaki Lacuesta zuzendariaren Entre dos aguas filmak irabazi du Donostiako Zinemaldiko Urrezko Maskorra. Saria eskuratzen duen bigarren aldia da, 2011n Los pasos dobles filmarekin ere irabazi baitzuen. Fikziozko istorio bat modu hiper errealistan pantailaratzen asmatu du zuzendari gironarrak.
Palmares ofizialak nabarmendu dituen beste pelikulei dagokienez, Benjamin Naishtaten Rojo film argentiarra izan da gaueko irabazle nagusietako bat: zuzendari onenaren saria, gizonezko aktore onenarena eta argazki onenarena irabazi ditu.
Naishtat oso kritiko agertu da bere herrialdeko gobernuarekin zuzendari onenaren Zilarrezko Maskorra jaso duenean. Macriren gobernuak Kultura ministerioa itxi zuela adierazi du, gaur egun beste ministerio baten azpisail bihurtu dela eta biharko egunkariek bere filmaren arrakastaren berri emango duten arren, kulturaren egoera ez dagoela ondo Argentinan. "Duintasuna ez da negoziatzen" esanez bukatu du hitzaldia.
Emakumezko aktore onenaren saria Pia Tjetarentzat izan da, Blind Spot film norvegiarrean jokatu duen paperarengatik. Pelikula osoa plano bakarrean kontatua dago eta Tjetaren pertsonaiak jokatzen du rol garrantzitsuena, bere buruaz beste egiten saiatu den neska baten amaren papera hain zuzen ere. Antzezpenak momentu gogoangarriak ditu, adibidez, ia hitzik esan gabe adierazkortasun handia lortzen duen taxi-bidaia, Sail Ofiziala jarraitu dutenen artean zeresana eman duena.
Bi pelikulak jaso dute ex aequo gidoi onenaren saria: Louis Garrelek L'homme fidele filmarengatik eta Yuli pelikularen gidoia idatzi duen Paul Lavertyk. Biek ere salaketa politikorako baliatu dute saria jasotzeko hitzaldia: Garrelek gogoan izan du Oleg Sentsov zine zuzendari ukrainarra, zeina preso dagoen Krimeako penintsularen anexio errusiarraren kontrako ekintzengatik. Lavertyk berriz, oso hitz gogorrak izan ditu Kubaren aurkako blokeo ekonomikoaren kontra eta hura sostengatzen duten AEBren eta Israelen aurka.
Epaimahaiaren sari berezia berriz, Brillante Mendoza zuzendariaren Alpha: The Right to Kill pelikularentzat izan da, Filipinetako "drogen aurkako gerra"-ri buruz egin duen erretratu gordinagatik.
Koldo Almandoz eta Raul de la Fuente ere sarituak
Palmares ofizialetik kanpo bada ere, bi euskal zuzendari saritu dituzte Donostian larunbat honetan. Euskal zinemaren Irizar saria Koldo Almandozen Oreina filmarentzat izan da eta Donostia Hiria Publikoaren Saria berriz, Raul de la Fuenteren Another Day of Life pelikularntzat.
Bi lanek zeresan handia eman dute Zinemaldia hasi aurretik ere. Oreina Koldo Almandozen fikziozko lehen film luzea da eta Zuzendari Berriak sailean ikusi ahal izan da Zinemaldian. Ostiral honetan estreinatu da areto komertzialetan, bi anaiaren eta gazte saharar baten harremanaren inguruan ardaztutako pelikula.
Raul de la Fuenteren pelikulak berriz, Ryszard Kapuscinski kazetari poloniarrak Angolako gerran izan zituen bizipenak ditu oinarri. Animaziozko lana Canneseko festibaletik pasa ondoren iritsi da Donostiara eta urritik aurrera ikusi ahal izango da aretoetan.
Izaro filmaren kronika. Zuzendaria: Txuspo Poyo. Irailaren 23an, Donostiako Zinemaldian ikusia.
Ez da ohikoena animaziozko dokumental batek lortzea publikoaren saria. Baina Another Day of Life ere ez da ohiko animazio lana. Hasteko, Ryszard Kapuściński gerra-kazetari handia duelako abiapuntu (haren Egun bat gehiago bizirik liburua eta hitzak ditu oinarri... [+]
Zarata handirik egin gabe, Isaki Lacuestak dagoeneko bi Urrezko Maskor eskuratu ditu Donostiako Zinemaldian hamarkada honetan. Lehenbizikoa aski eztabaidagarria iruditu zitzaidan, 2011n Sail Ofizialera ekarri zuen Los pasos dobles-i asmo handi samarreko lana izatearen traza... [+]
Zarata handirik egin gabe, Isaki Lacuestak dagoeneko bi urrezko maskor eskuratu ditu Donostiako Zinemaldian hamarkada honetan. Lehenbizikoa aski eztabaidagarria iruditu zitzaidan, 2011n Sail Ofizialera ekarri zuen Los pasos dobles-i asmo handi samarreko lana izatearen traza... [+]
Ez da ohikoena animaziozko dokumental batek lortzea publikoaren saria. Baina Another Day of Life ere ez da ohiko animazio lana. Hasteko, Ryszard Kapuściński gerra-kazetari handia duelako abiapuntu (haren Another Day of Life liburua eta hitzak ditu oinarri pelikulak),... [+]
Zertarako ekarri ume bat mundura, miseriara kondenatuko baduzu, jaiotzen den unetik tratu txarrak emango eta bizimoduz aldatzeko aukerak lapurtuko badizkiozu? Hala pentsatzen du Capharnaüm filmeko protagonistak, 12 urte inguruko mutikoak (ez berak ez gurasoek ez dakite... [+]
Zinemaldiaren azkenaurreko eguna da eta nabaritzen da amaierako konpasetan gaudela, azken filmak, azken kritikak, azken kafeak pelikula eta pelikula artean eta aurreko egunetan baino jende gutxiago, bai publikoarentzako emanaldietan, bai prentsakoetan, programazioa ere... [+]
Claire Denisen eta Isaki Lacuestaren filmak programan ikusita, gaurko eguna markatuta geneukan Sail Ofizialeko indartsuenetakoen artean. Eta, behingoagatik, aurreikuspenak bete dira: zuzendari paristarrak zientzia fikziozko lan batekin eta gironarrak dokumentalaren eta... [+]
Oraingoan ere, dokufikzioa hautatu du Jafar Panahik. Beste behin, bera da protagonistetako bat, eta beste behin, tonu umoretsua aukeratu du Irango errealitatea salatzeko. Ezaguna zaigun formula darabil, eta ongi darabil gainera. Jafar Panahiren zigilua du Se rokh filmak,... [+]
Glutamato monosodikoak osasunari egiten dizkion kalteen berri izan nuenetik janari asiarretik urrun samar nabil, sortaldean hainbeste erabiltzen duten soja saltsa gehienek osagai hori baitaukate. Daukadan abstinentzia sindromea txikia ez dela kontuan izanda, gaur egun gogorra... [+]
Dibertigarria da estatubatuar zuri ultraeskuindar arrazistez barre egitea; are gehiago, osasuntsua eta aringarria dela esango nuke. Spike Lee zuzendariak behintzat ziur barre gustura egin duela BlacKkKlansman errodatu bitartean. Umorea eta salaketa maila berean erabili ditu... [+]
Zergatik ez du inork aurretik pelikula bat egin Lezo Urreiztietari buruz? Zergatik ez digute hau aurretik zine-areto batean kontatu, hain historia harrigarria daukan norbait izanda?
Ekaitz frikia zegoen iragarrita gaur egun osorako Zinemaldiko parte meteorologikoan, programan Peter Strickland eta Carlos Vermuten filmak agertzen zirelako. Eta aurreikuspenak bete dira, baina neurri batean bakarrik: gauza arrarorik gertatzen ez bada, Stricklandena izango da... [+]
Tradizio zorrotzak dituen komunitate itxi baina baketsuko kide direla hasiko dute Pájaros de verano filma, eta guztiz suntsitutako familia izango dira amaierarako. Tartean, diru-gosea, pasioa eta mendekua gurutzatuko dira hiru belaunalditan zehar, tragedia handienen... [+]
Almandozen aurreko lanekin alderatuta pelikula hau proposamen konbentzionalagoa izango zela irakurria nuen eta, izan, bada, baina ez zait iruditu horregatik asko gutxitu denik ikusleari eskatzen dion inplikazioa: Oreina-n, publikoak igarri behar ditu gauza asko, pantailan... [+]