Ilusioa nabaria da San Juan plazan eta inguruko kaleetan. Beñat Alzaga Bidasoko AEK-ko arduradunak hunkituta dio “Irungo ekosistema euskaldunari” arnasa eman diola Korrika bertan hasteak, eta lehen kilometroa AEKideek egitea lanaren “aitortza” dela. Euskal Herriko hamaika txokotatik joandakoek ere Irun euskaltzalea ezagutzeko aukera izan dute, aurreiritziak albo batera utzita.

“¿Perdona? Yo el euskera no...” erantzun dio adineko emakume batek Gipuzkoa “barrualdetik” etorritako gazte bati, ekitaldia hastekotan zela. Korrika zer den justu-justu dakien beste irundar erdaldun bat ote? Uste ustelak uxatu dizkio andreak, castellano jatorrean: “Animatzera etorri gara, honelako gauzak babestu eta lagundu behar direlako”. Ilusioz daude 78 urteko bi andreak, “gerraosteko alabak”, eurei ukatu zieten hizkuntza aldarrikatzen, euren herrian.

Irunek Gipuzkoako beste herriekin zerikusirik ez duela argitu diote “barrualdeko” gipuzkoarrari, besteak beste, kanpoko jende asko lanera etorri zelako (funtzionarioak, aduanetako langileak, poliziak, guardia zibilak, Renfeko langileak...) eta bertako emakumeekin ezkondu; bi lagunek kontatu dutenez, euskaraz hitz egitea “gaizki ikusita” zegoen, eta bertakoek euskara galdu zuten kanpokoen mesedetan. Irun hiri “kosmopolita” bizi izan zutela diote, mugako herria izateak hori sortzen zuelako, baina aldi berean “pasabidean” egoteak hizkuntza galtzea ere azkartu zuela. Uste dute ez dela behar bezalako transmisioa egin, izan ere, "benetan gertatutakoa jakingo balute, hau ez litzateke eskuindarrez beteta egongo".

Bi andreak euskalduntzen saiatu diren arren (bata ama euskalduna zuena, bestea Gaztelatik etorria), ia 80 urterekin Korrika bezalakoak bultzatzearekin nahikoa dutela diote. Irungo bi euskaltzale Korrikako festan, gazteei lekukoa pasa dietenak, eta euskararen eta kulturaren transmisioa beharrezkotzat jotzen dituztenak. Lehen kilometroa bazterretik txalotu dute, eta furgonetako bozgorailuetatik entzuten den "Oihuka dezagun: harro Irun" leloa ez dute errepikatu, baina ondo ulertu bai.

Zubiak bai, mugarik ez

Irundik Hendaiaranzko Santiago zubiko kilometroa urrunegi geratu zaie oinez gerturatzeko, baina oso ezagun dituzte aldarrikatutako mezuak: "Irun, harrera herria", "Mugarik ez", "Inor ez da ilegala". Joaldun, txalaparta eta Gure Eskuren ikurrin eta Nafarroako bandera artean zeharkatu dute zubia milaka lagunek. Muga horiek salatzeko eta migratzen duten pertsonen eskubideak defendatzeko “Hizkuntza mugarik ez” ekitaldia ere egin zuten AEK-k eta Irungo Harrera Sareak, Korrika hasteko egun batzuen faltan, eta Alzagak oroitu du “hunkigarria eta polita” izan zela. “Onartezina da azal koloreagatik zubia oztopo bihurtzea; zubiak pasabideak dira, kohesiorako egiturak”. Euskal Herria harrera herria dela erakutsi nahi izan dute Korrikan ere.

Irunen ostegun goizetik sartu dira Korrikako giroan, bertakoentzat egun berezia izan baita. Baina hilabetetako lanari “txapela jartzea” izan dela zehaztu du Alzagak. Euskara sustatzeko ekimen herrikoia Irundik hastea “apustua eta erronka” zela aurreratu zuten antolatzaileek, eta “aurreiritziak astintzeko” asmoa zutela. Agian, irundarrek eurek ere aurreiritzi eta konplexu ugari gainditu dituzte, ikusi baitute uste baino biziagoa dela hiriko euskaltzaleen komunitatea. Alzagak harro eta hunkituta baieztatu duenez, Korrika antolatzeak eragin du komunitatea “trinkotzea, jostea, ezagutzea eta elkarlan bideak irekitzea”: “Izugarria izan da ikustea jendea nola igo den olatura, eta aparretatik jaisteko asmorik ez dugu”.

Ane Elordi Korrikaren koordinatzaileak mezua lekukoan sartu eta olatura batzeko deia egin du: “Hurrengo hamaika egunetan harrotu Euskal Herria! Aurrera Korrika!”.