Iritsi gara erdira eta oraindik ez dugu ikasi
Film galiziarra ikustera joan zara. Argiak itzali, eta proiekzioa hasi da. Lehen harridura aurpegi asiatikoek eragiten dizute, eta ondoren, txinatarrez hitz egiteak. Aldeetara begiratzen duzu; butaketan, mugimendu bereziak somatzen dira. Laugarren segundua hasi aurretik jaiki da lehen ikuslea, eta abiadura azkarrean atera da aretotik. Segidan, beste bat. Tentsiozko eten baten ostean aterantz abiatzen dira hiru pertsona gehiago, eta horrek suteen kontrako alarma aktibatu balu bezala, hamarnaka ikuslek egiten du salto irteerako atera. Zu ere mugitzen hasten zara urduri, joan edo ez erabakitzen. Bat-batean, ateratako denak itzultzen dira atzera, berpiztutako gorpuak bezala paradisutik lurrera. "Film labur bat dago lehenago", entzuten da.
Laburmetraia hori da, hain zuzen ere, Xia wu guo le yi ban, Zabaltegi-Tabakalera sailean eskainitakoa. Zhang Dalei zuzendariak familiako giroan zentratu du lana, biloba baten etxera buelta kontatzeko. Xiao Lei aitonaren etxera itzuli da, eta ezer aldatu ez den arren, itxuran, dena zaharkitu da. Nondik begiratzen zaion, bere kanpoko munduaren eta etxe barrukoaren artean amildegi bat egon daiteke, edo batere tarterik ez. Aitonarekiko harremanean pazientzia galtzea gertatzen zaio batzuetan, eta afinitatea ageri da besteetan. Ahaidetasun harremanean intimoki jorratzen den filma da, norberaren harremanekin zerikusia duena, segur aski.
Mass film estatubatuarra izan da eguneko bigarrena. Zuzendari berrien sailean dago, eta Fran Kranz du gidoigile eta zuzendari. Filmak gertakari oso gogorraren ondorioz lur jota dauden bi guraso bikoteren arteko topaketa erretratatzen du, euren arteko saminduraren konpobiderantz mugitzeko asmoz. Pelikula hein handi batean gela bakarrean gertatzen da, hitz egiteko toki gisa erabaki duten horretan. Gailua ondo pentsatua da, gela hartatik egiten baita gertatutakoen narrazioa, modu ez kronologikoan, hutsuneak bete eta tentsioak mahaigaineratuta. Badu filmak alde inozente bat, horrelako gatazka elkarrizketa batean bakarrik konpondu daitekeenaren uste naïf bat. Halere, tentsioa eta jakinmina film osoan zehar mantentzea lortzen du, eta ikuslea harrapatzen du. Korapiloak askatu behar duela somatzen den arren, konplexutasunez azaltzen da horrelako gertakizun batean alde bakoitzak bizitakoa, eta konplexutasuna ez da inoiz argitzen; norberak pentsatu dezala. Bazterretatik kontatutako filma da.
Azkenik, Horizontes latinos saileko Noche de fuego filmarekin amaitu dugu. Mexikoko herrixka batean girotua da, eta kartelen eta poliziaren etengabeko mehatxuak ditu testuinguru. Tatiana Huezo zuzendariak hiru neskato ditu protagonista, elkarren babesean egiten diotenak herrian bizi den tentsioari aurre. Neska gazteen bahiketak ekiditeko ilea moztuta eta mutikoen arroparekin jantziak dira herritarrak, eta denek dute ezkutaleku bat "datozenerako". Egoera horien tabuaren, emakume izatearen, gizarte patriarkalaren basakeriaren eta umeen munduaren inguruan mintzo den filma da, oso modu zehatzean landua. Filmak unibertso konkretu horretara garamatza, eta mingotsa eta mingarriaren artean, jolas amestien potentzia ere erakusten digu. Bagoaz, honen ondoren, astearen bigarren erdiari begira jartzera.
Aurten ez naiz Zarautzera joan Literaturiara. Nekatuegi nengoen. Neure buruari ezarritako zine maratoiaren amaieran ondo zetozkidakeen begiei zabalik eusteko Laranja mekanikoa filmeko Alexi ipini zizkioten gailuak.
Zinemaldiaren glamourak atzean zer uzten zuen ez pentsatzen ahalegindu ginen. Irailaren 17tik 26ra bitarte, Donostiako erdiguneak eta Alde Zaharrak Zurriolako hondartzarekin egiten duen triangeluak ez du Zinemaldia ez zen besterik izan hizpide. Eta behin garbitzaileen kamioiak... [+]
Aurten ez naiz Zarautzera joan Literaturiara. Nekatuegi nengoen. Neure buruari ezarritako zine maratoiaren amaieran ondo zetozkidakeen begiei zabalik eusteko Laranja mekanikoa filmeko Alexi ipini zizkioten gailuak.
Zinemaldiaren glamourak atzean zer uzten zuen ez pentsatzen ahalegindu ginen. Irailaren 17tik 26ra bitarte, Donostiako erdiguneak eta Alde Zaharrak Zurriolako hondartzarekin egiten duen triangeluak ez du Zinemaldia ez zen besterik izan hizpide. Eta behin garbitzaileen kamioiak... [+]
Zahar etxeeetako langileak Zinemaldiaren alfonbra gorrian sartzen saiatu dira (irailak 25), baina Poliziak geldiarazi egin ditu.
Betirako gelditzeko itxura lukeen arren, amaitzen ari da Donostia Zinemaldia. Estreinatu dira dagoeneko film guztiak, eta hasia da epaimahaia sarien berri ematen. Batzuetan bat gatoz, besteetan ez horren beste; hor dago iritziaren koska. Agian homologazio eta lehia ez litzateke... [+]
Paloma Orlandini (Buenos Aires, 1996) zine zuzendaria eta muntatzailea da. Donostia Zinemaldiko Nest sailean aurkeztu du Ob scena lana, eta berekin izateko aukera izan dugu, Argentinako zinemaz, bertako mugimendu transfeministaz, eta pornografiaz aritzeko. Urguleko... [+]
Giro itogarria ezin jasanez alde egin eta Mexikon luzaz egon den gizon bat Donostiara itzuli da. Bertan aurkituko duenak ez du zerikusirik bere gaztaroan ezagutu zuenarekin. Gatazkaren presentzia egunerokoa den hirian ezin egokituz dabil, bakarti, eta alkoholarekin arazoak... [+]
Azken egunetara iristen ari garela, film gutxi gelditzen dira estreinatzeke. Banaka-banaka ikusi ditugu areto eta oholtzatik pasa diren zuzendari, ekoizle nahiz aktoreak, apur bat hurbiltzen gaituelarik horrek sortze eta eratze prozesura. Egileen zuzeneko ahotsa entzutea izaten... [+]
Emanuel Carrere idazle eta zinegilearen Ouistreham filmaren sinopsia irakurri nuenean, Günter Walraff kazetari alemaniarrak 1985ean argitaratu zuen Ganz unten (Azpi-azpian) liburua etorri zitzaidan gogora. Walraffek bi urte igaro zituen lan egiteko baimenik gabeko langile... [+]
Sarrerak lortzeko egon diren zailtasunak izan dira hizpide hainbat mediotan. "Aurten ez dut ezer lortu" edo "datorren urtean akreditazioa, fijo" bezalako komentarioak entzun ditut han eta hemen; nik, seigarren egunez, alarma 6:45etan jarrita eman diot hasiera... [+]
Emakumeek zineman ikusgaitasun nahikorik ez duten arren, izan badirela gogoratu dute Donostiako Zinemaldian, duten lekua aldarrikatuz, “emakumerik gabe ez baitago zinemarik”. Elkarrekin indartsuagoak direla-eta, elkarte berri bat ere aurkeztu dute: MIA Animazio... [+]