Imajinatu baina, biharamunean larunbatetan ohikoa duzuna baino zertxobait lehentxeago jotzen duela iratzargailuak. Jo dezagun han eta hemengo hainbat emakumerekin* gosaltzeko plana daukazula, eta kanpoan giro ez bada ere, bulkada batek di-da batean etxetik irtetera behartzen zaituela. Hilabeteetan lehen aldiz jantzitako bufanda sudur gaineraino igota eta euritik babesteko aterpez aterpe egindako odisearen ostean, Bilboko Areatza erdian oasi bat aurkitzen duzula irudikatu, eta ez bat ez bi, barrurako bidea hartzen duzula. Behin karpa barruan, jo dezagun adin, jatorri, arraza zein klase sozial ezberdinetako ehundaka emakumek* okupatzen duten espazio batean aurkitzen zarela, eta behin gosalduta, eguerdira arteko tartea solas eta hausnarketa giroan ematen duzula: demagun borroka feministaren erraietara itzuli beharra, feminismo liberalaren atzaparretatik ihes egiteko diskurtso antikapitalista uztatzeko premia eta ikuspegi feminista txertatzen duen bakea eta justiziaren birdefinizio baten beharra azpimarratzen direla, besteak beste, oholtza gainetik.

Imajinatu bizpahiru orduren buruan goiza elkarren bueltan emandako gorputzekin batera zirkulu bat eratzen amaitzen duzula, eta memoria feminista ardatz duen permormance bat tarteko, batak besteari eskutik heldu eta esker-eskuin mugituz olatu feminista bat eratzen duzuela norbaitek mikrofonotik hurrengoa errezitatzen duen bitartean:  “Bihotzean, begietan, eztarrian. Elkarri eskuak ematen dizkiogunean, hortxe dago idatzita narratiba ofizialak estali nahi duen memoria”. Irudikatu eratu berri den olatu hori karpa guztian zehar hedatzen dela emakumeek ekoitzitako produktuekin bazkaldu asmoz, eta barneratutakoa energia bilakatu artean bazkalondoa emakume musikari eta antzerkigileek girotzen dutela.

Imajinatu baita arestian sortutako olatu morea indarra hartzen joan eta arratsalderako marea indartsu bilakatzen dela, “Batu indarrak, urrutira goaz! Gure gorputzen eta lurraldeen burujabetzara!” lemapean abiatutako manifestaldian itsasoratu eta Bizkaiko hiriburuko kaleak gainezkatuz. Tenperatura baxuen eta noizean behinkako euri zaparraden gainetik bere bidea egiten duen mobilizazio bat dela suposatu, zeinaren baitan hamaika ekintza burutzen diren, besteak beste, autodefentsa feminista aldarrikatu, hiri eredu neoliberala salatu, emakume migratuen eskubideak defendatu eta emakumeek burututako borroka antifaxistari aitortza egiteko xedez. Pausu bat harago, jo dezagun aldarrikapen eta salaketak hezurmamitzea lortzen dituen manifestazioa dela, eta Ertzaintzak bi ekintzaile atxikitzen dituen momentuan “autodefentsa feminista” oihu artean esku-hartzen dutela manifestariek, hauei joaten utzi arte ibilbidea etenez.

Imajinatu jazarpen poliziala eta baldintza klimatologiko kaxkarrak alde batera, mareak ez duela indarrik galtzen eta euriz zein umorez blai egiten duela Areatzara buelta, behin porturatutakoan bidean izandako ustekabekoak tarte batez ahaztu eta ospakizunari bide emateko. Irudiztatu nola igotzen diren hainbat eta hainbat emakume oholtzara, eta hauen bidez feminismo herritar, antikapitalista, antikolonialista eta erradikalaren aldarrikapena nola barreiatzen den bertaratutakoengan. Horretara jarri ezkero, indarkeria matxistak eraila izanagatik, preso egoteagatik, errefuxiatuak izateagatik, etxeko eta zaintza lanetara jarduteagatik edo beste edozein arrazoirengatik bertan egon ezin diren emakumeak gogorarazten dituen ekitaldiaren nondik norakoak ere imajinatu ditzakezu, baita honek helarazitako indarra era motibazioaren ostean nagusitutako jai giroa.

Imajinatu orain testu honetako suposizio eta irudikapenak errealitatetik espekulaziotik baino gehiago daukatela, eta irudikatzen joandako guztia benetan jazo zela iragan larunbatean Bilboko Areatzan. Bizi dugun errealitatearen eraldaketa nabarmenki positiboagoaren irudikapen hau, Emakumeon Mundu Martxaren XI. Nazioarteko Topaketaren baitan Bilbon loratu zen Feministon Herriaren kontakizuna besterik ez baita. Urriaren 27an, Euskal Herriko Emakumeon Mundu Martxako kideak, indar erakustaldi betean, bihotzean daramagun mundu berri horren baitako Euskal Herri feminista irudikatzea lortu zuen. Sistema kapitalista heteropatriarkalari eta beronek lurren, gorputzen eta komunitateen gainean eragiten dituen indarkeriei aurre egin asmoz mundu mailako sare eta estrategiak eratzen astebetez lanean jardun duten horiengandik espero zitekeen horrelakorik, egia esan. Urriaren 22tik 28ra ondoan izandako 36 herrialdetako emakumeak* alboan, bukaera deklarazioan jasotakoa argi helarazi zuten: “ahizpatasun feministarekin, bizitzeko erresistitzen dugu, eraldatzeko martxan gaude”.

Egunak emandakoarekin bideoa egin dute Topatu.eus-eko kideek: