Hamas terminoak "Erresistentzia Islamikoaren Mugimendua" aipatzen du, eta 1987an sortu zen, Ahmed Yassin imamak zuzenduta, Jerusalem, Gaza eta Zisjordania hartuko zituen Estatu Islamiko bat sortzeko, Palestina Askatzeko Erakundeko (PAE) buru Yasser Arafaten aurka, estatu laiko baten aldekoa.

Horrela, Hamasek Palestinako Aginte Nazional sortu berriaren parte izateari uko egin zion, 1994az geroztik sortua, eta atentatu gordinen kanpaina bat hasi zuen, gizarte israeldarrak Oslon hartutako akordioak errefusatzea lortu zuena. Prozesu hori Isaac Rabinen magnizidioarekin amaitu zen, Yigal Amir ultranazionalistaren eskutik.

Hasieratik, Israelgo Mosadek bularra eman zion Hamasi, eta telegidatu egin zuen. Aldi berean, ondorengo gobernu juduek finantzatu zuten. Amnon Abramovitx kazetari israeldarrak Netanyahuri egotzi zion errua telebistan, "Hamasen aurrean bere lorpen politikoen bila ezikusiarena egiteagatik, olatuak gainditu duen arte, orain olatuari aurre egin nahian".

Izan ere, 2019an, Israelgo egungo lehen ministroak bere alderdiko Kneseteko kideen aurrean adierazi zuen "talde terroristari laguntzeak etorkizuneko estatu palestinarra sortzea eragozten zuela". Era berean, "Palestinako estatu baten sorrera blokeatu nahi duenak Hamasen hazkundea babestu eta Hamasi dirua transferitu behar dio. Gure estrategiaren zati bat da: Gazako palestinarrak Zisjordaniako palestinarrengandik isolatzea", eta horrek berretsi egin zuen Mosadek telegidatutako Israelen ekoizpena zela.

Netanyahuri mesede egiten dio Hamasen erasoaldiak? 

Erreserbisten eta Netanyahuren arteko zismak Israelgo Defentsan eragindako ustezko segurtasun-zuloak aprobetxatuz, Hamas talde islamistaren beso armatuak 2007tik egindako erasoaldi militar handiena abiatu zuen, dozenaka kide Israelgo herrietan infiltratuz eta milaka jaurtigai jaurtiz eremu zabaletara, Tel Aviv eta Jerusalem barne. Israelek aditzera emango zuen erasoaldi horrek erabat harritu zuela Udazkeneko jaiak ospatzen ari zenean.

Hala, Israelgo 12. kanalean egindako adierazpenetan, Amos Yadlin Israelgo segurtasun buru ohiak adierazi zuen "ezusteko bat izan dela, eta harritzen zaituztenean, prezioa beti da altua", baina Hamasen hasierako harriduraren ostean, Israelgo Armadaren erantzun suntsitzailea ikusi dugu, eta ezin da baztertu erasoa Libanoko eta Siriako mugara zabaltzea.

Horrela, Netanyahuk, Hirugarren Holokaustoarekiko beldurraren diktadura ikusezinaz baliatuz, Hamasetik, Hezbolatik edo Irandik datorrena, aukera aprobetxatu du Gerra Estatua deklaratzeko (Israelen segurtasunaren defentsa) eta Gazako Zerrendan eraso bortitza eragiteko, bere ustezko lege-erreformaren ondorioz galdutako ospea areagotzeko eta eroskeria, iruzurra eta konfiantza-abusua leporatzen zaizkion prozesu judiziala ahazteko. Hala ere, bere miopia politikoak Gazan zigor asimetriko berri batek AEBen, Israelen, Arabiar Emirerrien eta Saudi Arabiaren arteko etena emango duela susmatzea eragozten dio, Irani hurrengo eraso bat egiteko.

Horri gehitzen badiogu Israelgo iritzi publikoa Netanyahu Israelen segurtasun akats izugarriaren erantzule egiten ari dela, 10 egun lehenago Netanyahuri Hamas erasoaldi handi bat prestatzen ari zela jakinarazi zioten informazio egiptoarrak gutxietsita, Netanyahuren Gobernuarekiko herri israeldarraren desafekzio handia areagotu liteke. Hori horrela, ezin da baztertu hauteskundeak deitzea eta Netanyahuren, Defentsa ministroaren eta Mosadeko zuzendariaren aurkako prozesu penala abiatzea, Netanyahuren behin betiko gainbehera politikoa eraginez.

Germán Gorraiz, analista