Greba eguneko apunte kulturalak: inproduktibitatea eta kontsumismo “duina”
Kulturan lan egiten dutenentzat ere greba eguna izan da osteguna. Donostian ikusi, entzun eta sentipentsatutako gauzen bilduma da ondorengoa.
Joseba Tapiak Quebec diskoan argitaratu zuen Arraun kantak badu zerbait berezi egiten duena. Agian da baliabideen ekonomia: soinu txikiaren nota batzuk, arraun-arraun errepika, metafora nahiko garden bat, eta hortxe duzu urteek ia higatu ez duten pieza, elkarrekin borrokatzearen nekeez, akiduraz, etsitzeko tentaldiaz, hartutako bidean jarraitzeko konbentzimenduaz hitz egiten duen jende xumeen ereserkia. Ostegun eguerdi honetan, Donostiako grebarekin bat egin duten zutabeak hiriaren lau izkinetatik Boulevardean bat egiten ari ziren bitartean, kanta hori abesten entzun dugu.
Noizbait helduko gara,
arraun arraun
atzeraka goaz...
Musikari bat greban. Musikari bat baino gehiago, egia esan: Mice, Afrika edo Euskadiko Orkestra Sinfonikoa daude gaur instrumentuak isildu dituztenen zerrendan. Musika jotzea, baita beste edozein jarduera kultural ere, lana baita askorentzat. Baina oraindik greban pentsatzen dugunean, langile-borrokan, sistemaren funtzionamendu normalaren etetean, beste lantoki batzuk etortzen zaizkigu burura. Fabrikak, dendak, ikastetxeak, biltegiak, saltokiak, postetxeak, garraioak, ospitaleak. Kontzertu- edo zine-aretoak ez. Oso famatuak diren artistak deskartatzen dituzu, eta badirudi gainontzeko guztientzat hobby bat dela egiten dutena. Izan ere, baldintzak hain dira eskasak, soldatapeko beste lanen bat edukitzea ezinbestekoa dela gehienentzat –eta beste lan hori egiteari uzten diotenean, orduan bai, gizarteak benetako langiletzat, benetako grebalaritzat hartzen ditu–.
Ez dirudi erraza
ez dirudi erraza...
Baina kultura profesio duten gehienak ez dira sortzaileak. Eta konkretuki Donostian, kultur zerbitzuekin lotutako industria publiko esanguratsua dago, hiriko museo-eskaintza eta diziplina ugaritako programazioa ez baita bakarrik aurrera ateratzen. Zer egin dute sektore horretako langileek gaur?
Tabakalera kultura garaikideko gunea hartu dut lagin gisa, izan ere, gaur martxan egon da. Tira, gutxi gorabehera: ateak irekita eduki ditu, baina behin barruan, beheko solairuko kafetegia eta dendak itxita aurkitu ditut, baita erakusketa-aretoak ere –Kutxarenak izan ezik–. Zinean, ostegun honetarako programatuta zegoen pelikula egunez aldatu dutela dio ohar batek. Informazio puntuan ari da langile bat, bulego batzuetan argiak piztuta. Han eta hemen, jendea eserita, hizketan, isiltasun epelaren erdian. Luxuzko egonlekua da Tabakalera, inproduktibo izateko baldintza ezinhobeak eskaintzen ditu: tenperatura ona, lasaitasuna, esertzeko lekuak, wifia.
Konturatu naiz normalean zerbait ikustera etorri izan naizela, baina beste askok urte osoan erabiltzen dutela edifizio hau gaur ni egiten ari naizen bezala, zentroak eskaintzen dizkien irudi, diskurtso eta praktiken aurrean jarrera bartlebyar bat hartuz. Makineria kapitalistaren aurrean har daitekeen erresistentzia-modu oinarrizkoena da pasibotasun hori? Edo zapalduak bere buruari eskaintzen dion leungarria besterik ez?
Ahots bat entzuten da
indarrak ahultzean:
utzazu arrauna utzazu
zoaz haize alde...
Kultura arloko zerbitzuek gaur emititzen zituzten eten puntuekin kontrastea egingo zuen zerbaiten bila, Donostiako kontsumismo kulturalaren tenplu nagusira jo dut. San Martingo FNAC irekita egon da egun osoan –10:00etatik 21:30era artekoa du ordutegia–. Bazkalostean pasa naiz, bestela ere lanegun batez jende askorik ibili behar ez lukeen orduan. Eta nahiko harrituta geratu naiz liburuen sailean zenbatu dudan jende kopuruarekin –25 bat lagun–, baita haien pluraltasunarekin ere: hiru gazteko koadrila, gizon heldu bat, karramixtaka ari zen haurra eta haren ama, intello itxurako neska bat, eta abar.
Barietate horrek ez luke, berez, harridurarik eragin behar, lumaje guztietako jendea pasatzen baita saltoki handietatik. Baina, era berean... zer egiten du norbaitek, greba egun batean, 15:30ean, FNACeko liburuen sailean? Pentsatzen dut badirela oraindik, zenbait jenderen buruetan behintzat, greba hausteko modu batzuk “barkagarriagoak” direnak. Liburuak erostea izan daiteke bat, beste kontsumismo batzuen aldean aura duinagoa baitu oraindik kulturarekin loturikoak.
Baina, zure bizilagunak lan eta pentsio duinen alde manifestatzen ari diren egunean, badago diferentziarik zuk Zaran bost euroko kamiseta bat erostearen eta FNAC-en zortzi euroko poltsiko-liburu bat eskuratzearen artean? Ez, noski, kultura berez eta inolako ñabardurarik gabe onuragarria den ustea behingoz erantzi baldin baduzu behintzat.
Horretara ere noizbait helduko gara.
Iazko urtarrileko greba orokorrean parte hartu zuen pertsona bat epaitu dute ostegunean Gasteizko Epaitegietan. Autoritatearen aurkako atentatua eta lesioak leporatzen dizkiote, eta hemezortzi hilabeteko espetxe-zigorra eta kalte ordainak eskatu. Euskal Herriko Eskubide Sozialen... [+]
Atzean geratu diren politika sozial eta ekonomiko okerrak aztertuz, Espainiako Estatuak berriki abiatutako aldaketaren euskal deklinazio baten beharra aldarrikatu nahi dugu, egungo blokeo egoera Euskal Herrian ere gaindituz.
Hala salatu dute twitter bidez Burlatako hainbat eragilek. Burlatako greba komiteak deituta asanblada informatiboa egingo dute arratsaldean.
Joan den urtarrilaren 30eko greba orokorrean grebalari batek jasandako Ertzaintzaren eraso eta hizkuntz eskubideen urraketa salatzeko, elkarretaratzea deitu du asteazkenean Durangoko Euskal Herrian Euskaraz (EHE) taldeak.
Hego Euskal Herrian arrazoi soziolaboralak edo politikoak direla medio, greba orokor bat deitzeak bere jarduera guztia geldiaraztea bilatzen du. Batzuentzat urtarrilaren 30eko greba orokorra arrakastatsua izan da, eta beste batzuentzat porrota, bakoitzaren betaurrekoen arabera.
Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartako ordezkariak Nafarroako presidente Maria Chiviterekin bildu dira, joan den urtarrilaren 30eko Greba Orokorraren testuinguruan. LABeko idazkari nagusi Garbiñe Aranburu eta LABeko Nafarroako bozeramaile Imanol Karrera izan dira... [+]
Asteazkenean deitu du elkarretaratzea Euskal Herrian Euskarazek. Iragan osteguneko greba egunean Ertzaintzak herritar baten hizkuntz eskubidea urratu izana salatuko dute.
Greba orokorrean gertatua sare sozialetan salatu zuen Beñat Armentiak berak: “Hona hemen Ertzaintza, guztiz oldartuta, nire eskubide linguistikoak urratzen”. Ertzain batek bere hizkuntz eskubideak urratu zizkioten eta kazetari gisa irudiak zabalduz gero 2.000... [+]
Grebaren mobilizazio jendetsu eta itxaropentsuen ostean, gogoetarako beta hartzea osasuntsu bezain beharrezkoa da, aurrera begirako erronkak gogoan.
Urtarrilaren 30eko Greba Orokorraren biharamunean, grebak suposatu duenaren inguruan hausnartzeko tartea hartu dugu Sonia Gonzalezekin.
Hego Euskal Herrian arrazoi soziolaboralak edo politikoak direla medio, greba orokor bat deitzeak bere jarduera guztia geldiaraztea bilatzen du. Batzuentzat urtarrilaren 30eko greba orokorra arrakastatsua izan da, eta beste batzuentzat porrota, bakoitzaren betaurrekoen arabera.
Pentsionistak Bilbon 2 urte eta 10 hilabetez astelehenero kontzentratuta egon eta gero, Espainiako Gobernuak pentsioen %0,9ko igoera iragarri du berriki. Enpresari nagusien ikuspuntutik neurri gorria, zentzu guztitan.
Zaraitzu eta Erronkari Ibarrean grebaren inguruan talde hausnarketa bat egiteko elkartu gara. Goizeko hamarretan lan taldeak sortu ditugu, grebaren zergatia eta bertan proposatzen diren gaiak edo ikuspuntuak lantzeko.