Hartutako erabakiaren berri eman zuen une beretik, Patxik harresien kanpoaldera kontakizun bat jakinarazi du koronabirusarekin eta pandemia agertu eta azkar batean Murtzia II espetxeko 8. moduluan egindako mobilizazioekin hasten ez dena. 19 urte kartzelan denbora asko da. Nahikoa denbora da jakiteko espetxea eta espetxe-erakundeak ez direla konformatzen Euskal Preso Politiko guztiei aplikatzen zaizkien baldintza oso latzak betetzearekin. Uste osoa dugu Patxi espetxean etengabe estutzen dutela, aspaldiko urteetan obsesioa duen ankerkeriaz.

Espetxeetako Zuzendaritzak FIES - 3 gisa sailkatutako presoei egiten dien banakako jarraipenari esker, mekanismo sorta oso bat martxan jar daiteke espetxean dauden militanteen bizitza etengabeko tentsioan mantentzeko. Patxi bezalako militante batzuen kasuan, mekanismo horiek krudelkeriaren eta ankerkeriaren mugara eraman dira. Ez da lehenengo aldia, eta ez da azkena izango, ikuspegi estrategikotik egiten diren hausnarketa guztiak gorabehera, Euskal Preso Politikoen Kolektiboko kideak, agenda alde batera utzita, preso politikoei eta preso sozialei berdin eragiten dieten espetxe-neurriei aurre egitea dakarten dinamika eta aldarrikapenetan inplikatzen direla. Hori da, eta ez besterik arrazoia, Murtzia II presondegian, beste espetxe askotan bezala, hainbat ekimen arazo handirik gabe garatzearen arrazoia; neurri espezifikoak eskatzeko, COVID-19ren krisialdi betean, presoen kolektibo desberdinen eskubideak babesteko (adinekoak, 3. gradua betetzen duten pertsonak, gaixotasun larriak dituzten presoak...). Oinarrizko aldarrikapenak hauek dira: kutsatuak ez izateko babes-materiala jasotzea edo senide baten heriotzaren aurrean ehorzketara edo tanatoriora joan ahal izatea.

Koronabirusa agertu ondoren espetxeetan sortutako egoera, zalantzarik gabe, salbuespeneko egoera da. Patxiren jarrerak, bere moduluan 80 presok baino gehiagok garatzen zituzten ekimenekin bat eginez, gure aintzatespen eta babes osoa merezi du. Izan ere, guztiok aurrera eraman dugun praktika da. Presoei aholkuak ematea, ikusi ditugun eskubide-urraketak salatzea, gure moduluetan garatutako aldarrikapenekin bat egitea eta abar, ohiko jarrerak izan dira gure kartzelako militantzian. Murtzia II espetxeko 8. moduluan egindako mobilizazio horien ondorioa Espainiako espetxe-sistemak euskal preso politikoentzat diseinatuta duen gerra-eskuliburu baten aplikazioa izan da. Aurrez aurreko erasoa egin diote Patxiren pertsonari eta ez 8. moduluan garatutako dinamikei. Kartzeleroen erabaki arbitrario bat justifikatzen saiatzeko ekimenetan duen zeregina manipulatu nahi izan dute. Gainera, modulu-buruak mehatxu zuzenak egin dizkio, hark baliabideak, gogoa eta inpunitatea baititu presoaren bizitza infernu handiago bihurtzeko. Espainiako estatuari berdin zaio Patxi Ruizen bizitza.

Hala ez balitz, PSOEk eta Podemosek osatutako ustezko gobernu aurrerakoi horrek Murtzia II espetxeko Zuzendaritzaren jarrera onartezintzat hartuko zukeen eta gaiari buruzko erabakiak egongo lirateke. Ez hori bakarrik, beren karguetatik kenduko zituzketen bata zuria janzteagatik mediku deitzerik badutela uste duten guztiak, nahiz eta beren praktikarekin jantzi hori uniformearen kolore berdea estaltzeko bakarrik erabiltzen dutela frogatu. PSOEk eta Podemosek egoera baten biktima gisa aurkeztu nahi dute euren burua, egoera lazgarri hau lehen minututik saihesteko ardura berea dutenean. Ezin dugu espero osasun arazo bati aurre egiteko kaleen birzentralizazioa eta militarizazioa aukeratu duten alderdien ekimen propiorik. Hala ere, Patxi hiltzen uzteko prest dagoen Murtzia II kartzelako zuzendaritza Patxiren osasunarentzat eta bizitzarentzat gerta daitekeen edozein ondorioren erantzule egin behar dugu.

PSOEk eta Podemosek, Espainiako Gobernuaren arduradun nagusiak diren heinean, gure herriaren mezu irmo eta sendoa jaso behar dute, beren erantzukizunari heltzeko. Denborak gauzak konpontzen uztea aurreko gobernuaren praktika txarra zen, muturreko egoeretara bakarrik eramaten duena. Egunetik egunera, preso gehiagok Patxiren aldeko dinamikarekin bat egiten dute, eta, aldi berean, borrokaldi honek Espainiako kartzela-sistemaren bidegabekerien aurrean militante aktibo gisa berresteko balio die.

Kalean, berriz, salaketa ekimenek herrietako eta auzoetako kaleak zipriztintzen dituzte. Guztiok dugu gure zeregina, eta, gure gain hartzen ari gara, oso testuinguru zailean. Hori konpontzeko, herri gisa jardun behar da, eta ahalegin guztiak batu behar dira Patxirentzako eta kartzeletatik iristen diren aldarrikapenentzako egokia den amaiera lortzeko. Gobernu zentralak eta autonomikoek erantzukizuna beren gain hartzea lortu behar dugu. Estatu mailako alderdiek eta haien sukurtsalek mugitu egin behar dute, ustekabeko ondorioak izan ez daitezen. Patxi Ruiz, Kapota, gure kidea egoera gogor honetatik osorik irtetea Patxik berak hartzen dituen erabakien mende egongo da neurri handi batean, eta noski, guri errespetatu eta babestea besterik ez zaigu geratzen. Patxiren eta gure herriaren interesen alde egitea ahalbidetzen duten bi egoerek gu guztion ahaleginak eta inplikazioa areagotzea eskatzen dute, haien egoera salatzeko eta konponbideak eskatzeko. PSOEk eta PODEMOSek beste alde batera begiratzeari uztea eta arduraz jokatzea lehentasunezkoa da. Patxiri mezu bat helaraztea hil ala bizikoa da, alegia, kalea antolatuta dagoela edozein erasoren aurrean preso guztien eskubideak defendatzeko, eta, beraz, prest gaudela haren lekukoa hartzeko. Beraz, bi helburu horietarako, euskal preso politikoen eskubideen alde beti lan egin dugun pertsona guztien presentzia behar dugu. Ez dago arrazoirik urtarrilero Bilboko kaleak askatasun-irrikaz betetzen ditugun milaka eta milaka pertsonetako bakar bat ere orain etxean egoteko. Funtsezkoa da lehendik dauden hitzorduetara joatea, ekimen berriak proposatzea eta antolatzea, eta, azken batean, gure hurbileneko espazioetan antolatzea. Orain edo inoiz ez. Patxiren osotasun fisikoa arriskuan dago, baina askoz gehiago da jokoan dagoena.

Gauzak hórrela, gure egiten ditugun Patxiren aldarrikapen nagusiak, eta jada bizi duen muturreko egoera zein den jakinda,Patxiren alde zein gainontzeko Euskal Preso Politikoen alde egiten ari den lan itzelari indarrak gehitzeko asmoz, mobilizazio egutegi batekin ari gara lanean.

Gure lehen urratsa Txantreako preso ohien multzo zabal baten izenean sinatutako idatzi honen jendarteratzea izan da. Jarraian, egungo eszenatokian ekarpena egin dezakegula uste duten Euskal Preso Politiko ohiei atxikitzeko aukerza zabaldu nahi dieugu. Euskal Preso Politiko guztien egoerari konponbide integralari ekarpena eginez, eta orain bereziki, Patxik bizi duen muturreko egoerari irteera emateko.

Presoak borrokan, gu ere bai!

Gora Euskal Preso Politikoak!

Gora Patxi!

Atxikimenduak hurrengo helbidean jasoko dira: patxirekinelkartasuna@gmail.com

Sinatzaileen izenak:

Fidel Oses

Arturo Fernandez

Tomas Intxausti

Oscar Sanz

Cesar Barbarin

Ibai Mateo

Ugaitz Astiz

Josu Jimenez

Joseba Esparza

Oier Ardanaz

Mikel Pardo

Mikel Zudaire

Izaskun Juarez

Karmele Fernandez

Iker Esparza

Iosu Esparza

Iñaki Aristu

Mikel Pardo

Joseba Pavon

Oskar Bizkai

David Soto

Felipe Castell

Iker Esparza

Iñaki Pidal