Zinema txinatarra garaile Donostian: bi sari nagusi eskuratu ditu ‘Wo Bu Shi Pan Jinlian’ filmak
Banatu dira 64. Donostiako Nazioarteko Zinemaldiko sari nagusiak. Larunbat gauean Kursaalean egindako ekitaldiak ikusmina sortu du. Saridunen merituei dagokienez, urtero bezala, zenbat buru, hainbat aburu.
Festibaleko sari nagusia, film onenaren Urrezko Maskorra Wo Bu Shi Pan Jinlian filmak irabazi du. Xiaogang Feng zuzendariaren pelikula izan da gaueko irabazle nagusia, festibaleko sari nagusiaz gain Fan Binbing aktore txinatarrarentzat izan baita emakumezko aktore onenaren Zilarrezko Maskorra.
Gizonezkoen kategorian berriz, Eduard Fernandezek jaso du sari berdina, El hombre de las mil caras thrillerrean Franciso Paesa espioiaren rola jokatu duen moduarengatik.
Hong Sang-soo korearrarentzat izan da zuzendari onenaren Zilarrezko Maskorra Dangsinjasingwa dangsinui geot filmarengatik, akaso aurtengo palmareseko sari eztabaidagarriena.
Urtero bezala, zinema espainiarrak ordezkaritza garrantzitsua izan du palmaresean. Fernandezen sariaz gain, Que dios nos perdone film poliziako espainiarrak lortu du gidoi onenaren saria.
Palmares ofiziala ixteko, Jätten film suediarrak eta El invierno argentinarrak jaso dute ex aequo epaimahaiaren sari berezia. Ez da film argentinar horrek jaso duen sari bakarra, argazki onenarena ere eskuratu baitu.
Pedaló filmarentzat euskal zinemaren saria
Eguerdian jakinarazi ditu Zinemaldiak 2016ko beste zenbait sari. Euskal Herrian egindako film onenaren Irizar saria Pedaló pelikulak irabazi du. Publikoaren saria berriz, Ken Loachen I, Daniel Blake film sozialak irabazi du (Canneseko festibalean Urrezko Palma irabazi zuen filmak aurretik).
Larunbatean ezagutu diren beste sari "txikien" artean, Europako film onenari eskainitakoa, Claude Barrasen Ma vie de courgette ekoizpen franko-suitzarraren eskuetara joan da; Gazteriaren Saria eta TVE-Otra Mirada saria eskuratu ditu Ban Bahar film franko-israeldarrak; Horizontes Latinos saria Pepa San Martinen Rara pelikulak eskuratu du; Zabaltegi-Tabakalera saria Frank Zappa musikariari buruzko Eat that question filmarentzat; eta Zinema Eraikitzen saria Santiago Estevesen La educación del rey filmarentzat izan da.
Aste batzuk pasa dira Donostiako Zinemaldiak argiak itzali zituela. Aurten, Zinemira sailean (Euskal zinemari eskainitako saila) sakontasun gehiagorekin murgiltzeko aukera izan dudanez, termometro paregabea iruditu zait datozen hilabeteetan estreinatuko diren euskal ekoizpenen... [+]
Zine soziala saritu dute Zinemaldiko ikus-entzuleek, elikagai bankuan emakume bat, gosearen goseaz, babarrun lata bat irekitzen eta zuzenean latatik jaten ikusteak hunkitu egin gaituelako, hainbeste da horrelako eszena batek esan nahi duena. Bai, Ken Loach zuzendari... [+]
“Aurreikuspenak ez ziren batere onak eta, hori kontuan izanda, emaitzarekin nahiko kontentu gaude”. Ez dira PPko kide batek igandeko hauteskundeen emaitzak ezagutu ondoren egindako adierazpenak, lagun bati esan niona baizik, Zinemaldiko Sail Ofizialeko azken filmak... [+]
“Aurreikuspenak ez ziren batere onak eta, hori kontuan izanda, emaitzarekin nahiko kontentu gaude”. Ez dira PPko kide batek igandeko hauteskundeen emaitzak ezagutu ondoren egindako adierazpenak, lagun bati esan niona baizik, Zinemaldiko Sail Ofizialeko azken filmak... [+]
“Aurreikuspenak ez ziren batere onak eta, hori kontuan izanda, emaitzarekin nahiko kontentu gaude”. Ez dira PPko kide batek igandeko hauteskundeen emaitzak ezagutu ondoren egindako adierazpenak, lagun bati esan niona baizik, Zinemaldiko Sail Ofizialeko azken filmak... [+]
Zine soziala saritu dute aurten Zinemaldiko ikus-entzuleek, elikagai bankuan emakume bat, gosearen goseaz, babarrun lata bat irekitzen eta zuzenean latatik jaten ikusteak hunkitu egin gaituelako, hainbeste da horrelako eszena batek esan nahi duena.
Zientzia fikziozko istorioa izateak ez du esan nahi sinesgarria izan behar ez duenik, eta Denis Villeneuveren Arrival pseudozientifiko, pseudofantastiko, pseudotranszendentala bere burua serioegi hartzen duen eta inolaz ere sostengatzen ez den filma iruditu zaigu.
Sail Ofizialeko lehiaketan azkena, ez dio oso amaiera ona eman aurtengo edizioari.
Hiru istorio uztartuz, Ikari film japoniarrak susmoz beterik mantentzen du ikuslea filmak irauten duen bi ordu eta hogei minutuetan. Hiltzaile baten bilaketa abiapuntu duen lan honekin tematika ugari jorratu ditu Lee Sang-il zuzendariak.
1960ko hamarkadako AEBetan girotutako istorioa da Ewan McGregorrek zuzendutako American pastoral. Philip Rothen izen bereko nobelan oinarritua, konparazioan galtzen atera arren filmerako egokitzapena txukuna da.
Armeniar batek bere desira ezkutuenak betetzea nahi duenean, oihal zati bat zintzilikatzen du “nahien zuhaitzen” adarretatik. Juanmi Gutierrez zuzendari gipuzkoarrari tradizio horrek izenburu gisa balio izan dio bere azken dokumentalerako.
Berriz ere familia eta familiarteko harremanak dira Hirokazu Koreedaren After the storm filmaren oinarria; berriz ere tonu eta erritmo pausatuan kontatu digu istorioa; eta berriz ere, harrapatu egin gaitu zuzendari japoniarraren unibertsoak.
Narciso, La chica de la luz, Txintxorro, Puntu Itsua, Iraila, Los Angeles Observer, Kresala, Kutxa Beltza, La casa del frío, Testimonio, Bidexka eta La Ballena Real. Hamabi begiradaren bitartez Donostiaren erretratu bat egitea.
Sentimendu konplexuen gainean eraikia dago Jonás Truebaren La reconquista. Bi partetan banatua, lehenengoak lortzen du ikuslea protagonisten munduan sartzea tonu malenkoniatsu batekin; bigarrenak berriz, lehenago iradoki diren gauzak gehiegi esplikatzen ditu filma... [+]
Emiliano Torresek maila oneko debuta egin du zuzendari gisa Sail Ofizialean pasa duten El invierno filmarekin. Argentinako artzainen istorio hau Patagoniako paisaiak erabiltzen dituenean iristen da puntu gorenera.