Espainiako Estatua 1981eko Tejerazoko agertoki distopikoa izango litzateke. Bertan, Kongresuan konfinatutako buruzagi politikoak "gonbidatu" zituzten isileko akordio bat onartzera, zeinaren bidez ukiezintzat jotzen baitzen sistema monarkikoari, bi alderdiko sistema politikoari (zerrenda itxiak eta D 'Hont Legea ezartzea) eta "Espainiako nazioaren batasun banaezina" defendatzeari lotutako status quo-a. Printzipio horiek oraindik indarrean dagoen 1978ko Konstituzioan jaso ziren, eta Espainiako Estatuan gerta daitekeen edozein aldaketa instituzionalen aurrean blindatuta egongo litzateke, Kongresuaren eta Senatuaren hiru bosteneko aldeko gehiengoa beharko litzatekeelako, eta, beraz, profezia beteko litzateke: "Dena lotuta eta ondo lotuta dago".

Testuinguru horretan, Ciudadanos eta Podemos desagertu ondoren, Vox eta alderdi nazionalista periferikoak bakarrik geratuko lirateke Bipartidismoaren itzulera bermatzeko oztopo gisa. Horrek ekarriko du egonkortasunaren edo orekaren kontzeptuaren garaipena, "aldaketa izan arren egonkor dirauen sistema bati" buruzkoa, eta printzipio hori esparru politikora eramanda, 78ko Erregimenaren Erreforma ekarriko litzateke, haren funtsezko printzipioak (monarkikoa, zentralista eta neoliberala) aldatu gabe, Espainiako Estatuko establishment nagusiko alderdiek (PP eta PSOE) defendatutako tesiak.

Bipartidismoaren itzulera?

Feijook, FAESen uztarritik askatzea erabaki du, politikari moderatu eta estatu-gizon gisa jardutea eragozten baitzion, eta bere egungo estrategia politikoa berrikusten ariko zen, adimen makiavelikoa deritzona bere jakintza politikoan sartzeko. Estrategia hori jokabide kooperatibo edo borrokalariak erabiltzean datza, egoera jakin baten arabera egokitzeko aukera handiagoak ekar diezazkioketenak (BKO berritzea).

Era berean, adimen mediatikoak aparteko gaitasuna du besteen ahuleziak aurkitzeko eta norberaren onurarako erabiltzeko, bai eta ekintza konplexuak egiteko ere. Litekeena da ekintza konplexu horiek, hasiera batean, boto-emaileek ez ulertzea, haien jomugak erdibideko etorkizun baterantz proiektatzen baitira (Gobernuko Lehendakaritza lortzea).

Hala, udako parentesiaren ondoren, ezin da baztertu PP-PSOE estatu-akordio bat sinatzea, estatuaren makineriaren funtzionamendurako ezinbesteko alderdiak bilduko lituzkeena, hala nola Espainiako Bankuaren Lehendakaritza, Lehiaren Merkatuaren Batzorde Nazionala (CNMC) eta Balore Merkatuaren Batzorde Nazionala (CNMV) berritzea.

Paradigma politikoaren aldaketa horrek finantza-establishment-aren bedeinkazioak izango lituzke, eta PPren eta PSOEren arteko etorkizuneko estatu-akordioak ahalbidetu ahal izango lituzke, 78ko Erregimenaren metamorfosia irudikatzeko, egungo Konstituzioaren erreforma edulkoratu baten bidez, gatopardismoaren maximari jarraituz ("Dena aldatu ezer alda ez dadin").

Germán Gorraiz López, analista