Donostiako Nazioarteko Zinemaldiaren Sail Ofizialak euskarazko film bat izango du lehiakideen artean aurten ere. Asier Altunaren Amama gatazkari buruzko familiarteko istorioa da.
Ostegunean iragarri ditu Zinemaldiak Sail Ofizialean izango diren hainbat film, tartean zuzendari bergararrarena.
Iaz Jon Garañoren eta Jose Mari Goenagaren Loreak pelikularekin zabaldutako bidearen jarraipen gisa uler liteke Zinemaldiaren erabakia.
Iraia Elias, Amparo Badiola, Ander Lipus, Manu Uranga, Kandido Uranga eta Klara Badiola protagonista dituen filma hiriaren eta landa-gunearen arteko diferentzietan, iraganaren eta orainaren arteko harremanean eta seme-alaben arteko gatazkan ardazten da.
Imanol Uribe eta Alex de la Iglesia, lehiaketatik kanpo
Euskal Herriko beste bi zuzendariren lanak ere ikusi ahalko dira aurtengo Sail Ofizialean: Imanol Uriberen azken lana, Lejos del mar, proiekzio berezien atalean eta Alex de la Iglesiaren Mi gran noche, berriz, lehiaketatik kanpo eskainiko diren Sail Ofizialeko filmen artean.
Horiez gain, Cesc Gay-ren (Krampack eta Una pistola en cada manoren egilea, besteak beste) azken lana ere lehiatuko da Urrezko Maskorra lortzeko; baita 2010eko edizioan Pa negrerekin harrera ona izan zuen Agustí Villaronga ere.
Informazio gehiago:
Irailean Donostian proiektatuko dituzten beste hainbat filmen berri, Zinemaldiaren webgunean.
Euskarazko lehen filma da Gure Sor Lekua, 1956an filmatua. Desagertutzat genuen pelikula aurkitu eta ikerketa lan hori lehenik doktorego tesian eta ondoren dokumental batean jaso du Josu Martinez bilbotarrak. Barrura begiratzeko leihoak edota Sagarren denbora filmen egileak... [+]
Amama filmaren aurkezpen lanak eginda, antzezlan berria prestatzen ari dela hartu gaitu Ander Lipusek Kultur Leioan, Artedrama plataformaren egoitzan. Xabierren papera egin du Asier Altunaren filmean eta, aitortu digunez, zineman lan egitea arrotza ez bazaio ere, berarentzat... [+]
Filmetako soinu-bandak konposatzea ez da oso elikagai konpletoa musikariaren autoestimua asetzeko. Beti irudia azpimarratuz, askotan pelikularen giroa ez litzateke lortuko musika egokirik gabe, baina aitortu behar da ikuslea gehienetan ez dela horretaz jabetzen. Lan ezkutu,... [+]
Baserri mundua ez ote den oso gurea, oso lokala, atzerriko begiradatik ondo ulertzeko. Zalantza hori agertu du zenbaitek Asier Altunaren Amama filma dela-eta. Ziurrenik, euskal kulturari eta imajinarioari lotuta pelikulak dituen erreferentzi guztiak ez ditu deszifratuko... [+]
Baserri mundua ez ote den oso gurea, oso lokala, atzerriko begiradatik ondo ulertzeko. Zalantza hori agertu du zenbaitek Asier Altunaren Amama filma dela-eta.
Sparrows ekoizpen txikia dela seinalatu dute eta egia da. Baina beste jolas dibertigarrietan ez bezala, zeluloidearekin zerikusia duen honetan tamainak ez du hainbeste inporta. Bost axola 320.000 hiztunek bakarrik darabilten hizkuntza batean errodatu izana ere.
Rúnar Rúnarsson zuzendari islandiarraren Sparrows filmak irabazi du film onenaren Urrezko Maskorra Donostiako Zinemaldian,.
Zortzi egunetan urduritasuna, nekea, gozamena, pasioa, ilusioa, tristura eta barrea eskaini dezakeen sentimenduen irabiatu-kontzentratu zoragarria da Donostiako Zinemaldia.
Lehiaketa ofizialetik kanpo dagoen film britainiar honek ez dit lagundu musikalak gehiago estimatzen, arriskuak hartzeko prest dagoen proposamen batekin huts egin duela iruditzen zait.
Les démons filmean denak dirudi arrunta: klase ertaineko auzo bat, problema arruntak dituen familia bat, nerabe arruntak, eskola arrunta… 10 urteko Félix protagonista da normaltasun horretan deseroso dirudien bakarra.
Bostonen kokaturiko thriller mafiosoa da Black Mass, eta generoaren barruan ongi mugitzen da, baina ez du bestelako ekarpenik egiten. Sentsatzioa dugu hamaika aldiz ikusitako trama, eszena eta diologoak errepikatzen dituela, Martin Scorsesek zuzenduriko pelikula baten bertsio... [+]
Oporrak. Mediterraneoko uharte bat. Udara amaitzear da eta turismoaren azken kondarrak besterik ez dira geratzen.
Zuri-beltzean errodatua, argazkia da filmeko gauzarik interesgarriena. Makalune gehiegi ditu ordea, ikuslearentzat ezer interesgarria eskaintzeko.
Oso istorio txikia kontatu du Marc Rechak Un dia perfecte per volar lanak irauten duen 70 minutuetan. Hain txikia, agian material horrekin film laburra egitea izango zela aukerarik zintzoena.
Ahaztu holokaustoaz ikusi dituzun filmak, Auschwitzeko kontzentrazio esparruan barneratu eta ikuspegi ezohikoa eskaintzen baitu Saul fia (Son of Saul) pelikulak, bai edukian, bai forman.