Betirako gelditzeko itxura lukeen arren, amaitzen ari da Donostia Zinemaldia. Estreinatu dira dagoeneko film guztiak, eta hasia da epaimahaia sarien berri ematen. Batzuetan bat gatoz, besteetan ez horren beste; hor dago iritziaren koska. Agian homologazio eta lehia ez litzateke posible zinemari dagokionean. Dena dela, alfonbra gorriaren azpian zer dagoen ikusteko irrikaz nago. Akaso, garai batean bezala, harrien azpian hondarra dagoenarekin amets egin behar. Bestela, iazko hautsa. Zurriolatik ihes egindakoa, seguru.
Maider Oleagaren Kuartk Valley filma eskaini du Zinemira sailak. Kuartangon, Arabako 300 biztanleko aranean, westerna edo cowboyen filma gauzatu zuten orain urte batzuk. 2005. urtean elkartu ziren bertakoak diren Oier Martínez de Santos eta José Luis Murga amets hori betetzeko asmoz; 2014an estreinatu zen Algo más que morir, Almería Western Film Festival jaialdian, bi sari jasoz. Ia hamar urteko bidean, hainbat herritar konbentzitu zituzten filmeko pertsonaia izateko, eta diru eta ekipo teknikorik gabe garatu zuten proiektua. Larre baten gainean eraiki zuten cowboyen herrixka irudikatzen zuen eszenatokia, eta luzez iraun zuen bertan, filma amaituta ere. Urte batzuk beranduago, Oleagak ekimen horren berri eman du.
Gorabeheraz beteriko garaia irudikatzen du zuzendariak filmaren filma den honetan. Aktoreen esperientziak, tokian utzi diren aztarnak eta jatorrizko filmaren pasarteak tartekatzen dira irudietan, baita Oleagak proposatzen dituen eszenatoki berriak ere. Herrian proiektua zeinen sakon hartu zuten sentitzen da, eta hura aurrera eramateko izandako indar eta iraunkortasuna zizelkatzen da protagonisten jarreretan. Raccordari dagokionez, zenbait pasarte filmatu behar izan ziren berriro pertsonaien aldaketengatik (10 urterekin eta 14rekin oso ezberdina zen neskatoa edo aktore txarra izanagatik Sheriffaren ordezkatzea, adibidez), eta arazo teknikoei aurre egiteko, argitasun handiz jokatu zuten, etxeko eran. Azkenerako, pasadizo ezberdinen kontaketak eta zuzendariak eraikitako eszenaratzearen bitartez, herriak bizi izan zuen etapa horren argi-ilunak kontatzen dira. Westerna filmatzea egungoaren erregistrotik zeinen gertu egon daitekeen erakusten du, gainera, Oleagak.
Kimuak 2021 katalogoan, nahiz Zabaltegi-Tabakalera sailean izan da Mikel Gurrearen Heltzear filma. Veneziako jaialdiko Orizzonti sailean egon ostean, etxean estreinatu da, ikusmira handia sortuta. Filma 2000. urtean kokatzen da, euskal gatazkaren testuinguruan. Kanpoan duen anaiari gutun bat idazten dion bitartean, Sara, 15 urteko eskalatzailea, bere bizitzako maila-igoerarik handienerako prestatzen ari da. Haizea Osesek jokatzen du Sararen pertsonaia, eta 16mm-tan filmatua dago.
Irudi ederrak eta aktore-pertsonaia oso indartsua dauka Gurrearen filmak. Enkoadraketak gustu handiz aukeratuak dira, argi oso berezia lortzen da, eta ekintzek pisu handia dute istorioan. Off ahotsak Sarak anaiari idazten dion gutuna irakurtzen du, bere entrenamenduen eta bizitzaren berri emanez, eta irudiek bizitza hori erakusten dute eszenaraturik. Batzuetan, ordea, gutuna sinesgaitza gertatzen da. Irudien indarrak bere kabuz hitz egiten duenez, era berean, ez da beharrezkoa hitzaren presentzia erabatekoa; ilustraziora mugatzen da, irudia potentziatu ordez. Gatazkaren irudikapen berria izan litekeenak baino interes handiagoa sortzen du eskalatzailearen bizitzak. Estekikoki zoragarria den filma hankamotz gelditzen da argudioan.
Aurten ez naiz Zarautzera joan Literaturiara. Nekatuegi nengoen. Neure buruari ezarritako zine maratoiaren amaieran ondo zetozkidakeen begiei zabalik eusteko Laranja mekanikoa filmeko Alexi ipini zizkioten gailuak.
Zinemaldiaren glamourak atzean zer uzten zuen ez pentsatzen ahalegindu ginen. Irailaren 17tik 26ra bitarte, Donostiako erdiguneak eta Alde Zaharrak Zurriolako hondartzarekin egiten duen triangeluak ez du Zinemaldia ez zen besterik izan hizpide. Eta behin garbitzaileen kamioiak... [+]
Aurten ez naiz Zarautzera joan Literaturiara. Nekatuegi nengoen. Neure buruari ezarritako zine maratoiaren amaieran ondo zetozkidakeen begiei zabalik eusteko Laranja mekanikoa filmeko Alexi ipini zizkioten gailuak.
Zinemaldiaren glamourak atzean zer uzten zuen ez pentsatzen ahalegindu ginen. Irailaren 17tik 26ra bitarte, Donostiako erdiguneak eta Alde Zaharrak Zurriolako hondartzarekin egiten duen triangeluak ez du Zinemaldia ez zen besterik izan hizpide. Eta behin garbitzaileen kamioiak... [+]
Zahar etxeeetako langileak Zinemaldiaren alfonbra gorrian sartzen saiatu dira (irailak 25), baina Poliziak geldiarazi egin ditu.
Paloma Orlandini (Buenos Aires, 1996) zine zuzendaria eta muntatzailea da. Donostia Zinemaldiko Nest sailean aurkeztu du Ob scena lana, eta berekin izateko aukera izan dugu, Argentinako zinemaz, bertako mugimendu transfeministaz, eta pornografiaz aritzeko. Urguleko... [+]
Giro itogarria ezin jasanez alde egin eta Mexikon luzaz egon den gizon bat Donostiara itzuli da. Bertan aurkituko duenak ez du zerikusirik bere gaztaroan ezagutu zuenarekin. Gatazkaren presentzia egunerokoa den hirian ezin egokituz dabil, bakarti, eta alkoholarekin arazoak... [+]
Azken egunetara iristen ari garela, film gutxi gelditzen dira estreinatzeke. Banaka-banaka ikusi ditugu areto eta oholtzatik pasa diren zuzendari, ekoizle nahiz aktoreak, apur bat hurbiltzen gaituelarik horrek sortze eta eratze prozesura. Egileen zuzeneko ahotsa entzutea izaten... [+]
Emanuel Carrere idazle eta zinegilearen Ouistreham filmaren sinopsia irakurri nuenean, Günter Walraff kazetari alemaniarrak 1985ean argitaratu zuen Ganz unten (Azpi-azpian) liburua etorri zitzaidan gogora. Walraffek bi urte igaro zituen lan egiteko baimenik gabeko langile... [+]
Sarrerak lortzeko egon diren zailtasunak izan dira hizpide hainbat mediotan. "Aurten ez dut ezer lortu" edo "datorren urtean akreditazioa, fijo" bezalako komentarioak entzun ditut han eta hemen; nik, seigarren egunez, alarma 6:45etan jarrita eman diot hasiera... [+]
Emakumeek zineman ikusgaitasun nahikorik ez duten arren, izan badirela gogoratu dute Donostiako Zinemaldian, duten lekua aldarrikatuz, “emakumerik gabe ez baitago zinemarik”. Elkarrekin indartsuagoak direla-eta, elkarte berri bat ere aurkeztu dute: MIA Animazio... [+]