Hai pouco máis dun ano, a empresa pública AENA, que xestiona a rede de aeroportos españois, anunciou que quere ampliar a terminal do aeroporto de Loiu. En 2024 quedou preto da barreira dos 7 millóns de viaxeiros e, si a ampliación continúa, a partir de 2030 podería chegar aos 13-14 millóns. É dicir, en cinco anos duplicaríase o número de turistas que importamos e exportamos.
Este incremento, situado no contexto do País Vasco Sur, que xa empezou a estar tensionado turisticamente, tería efectos negativos importantes, non só no medio ambiente, senón tamén no tecido social vasco. Os efectos deste fenómeno xa se están notando: cada vez son máis visibles a mercantilización e folklorización da cultura vasca en nome do turismo e baixo o amparo das institucións públicas, a artificialización dos espazos verdes, a destrución do patrimonio histórico e, por suposto, a emerxencia de vivenda que xera a turistificación.
“Pero o turismo é bo para a economía e xera emprego”, repítennos. É certo que o turismo esaxera os indicadores que habitualmente utilizamos para medir a riqueza, pero cantos deses beneficios chegan realmente ao pobo? Xera empregos, pero en que condicións? Vivimos do turismo ou é o turismo o que vive a expensas das nosas miserias?
É certo que o turismo esaxera os indicadores que habitualmente utilizamos para medir a riqueza, pero cantos deses beneficios chegan realmente ao pobo?
Ante isto é imprescindible organizarnos, crear alianzas para articular posibles alternativas que integren a mirada ecofeminista e antirrazista. A construción de realidades habitables é necesaria para dar un novo uso ao espazo ocupado polo turismo e para substituír os postos de traballo precarios que xerou. No Primeiro de Maio, é máis razoable que nunca denunciar a precariedade que xera o turismo e sinalar a quen o xustifican.
E ti (eu, nós), que cada ano vas a colonizar o reverso do mapa, expón de onde vén esa necesidade, por que sentes a necesidade de escapar da túa vida. A ver si nun sistema que faga máis habitable esa vida non quedariamos en casa, entre amigos e familiares, na comunidade, felices.
Por iso, os membros de Sukar Horia organizamos un maio antiturístico, Turismo, invasión silenciosa? Baixo o título, e co obxectivo de convidar a todo aquel que o desexe, ás actividades que imos realizar durante todo o mes en Bilbao con outros axentes de movementos populares. Ante a devastadora turistificación, organización!