Na súa intervención, sinalou que, cando se fala de Javier Milei, hai que tomar como punto de partida a ditadura militar que se estableceu en 1976. Por que?
A vitoria de Milei supón o fin dun proceso que se iniciou coa ditadura militar en 1976. Na década de 1970 varias organizacións revolucionarias e sindicais lograron materializar o maior aumento de masa que se produciu nunca en Arxentina, e foron eliminadas pola ditadura militar.

O chamado Proceso Nacional de Reorganización púxose ao mando para establecer un sistema económico neoliberal, e un pode facer un fío histórico desde esa época até a actualidade. Despois da ditadura, o poder estivo dominado por unha democracia que respondeu aos intereses do capital en lugar da as necesidades do pobo.

Como se estableceron as condicións para que Milei gañase as eleccións de 2023?A
falta de resposta a unha democracia que respondese os intereses do capital provocou o fortalecemento dos mandatarios de dereitas. De feito, cando a resistencia dos pobos alixéirase, a dereita crece cun capitalismo salvaxe que afianza as diferenzas nunca vistas. Tras o fin da ditadura militar, esta autoridade política que se foi afianzando na democracia neoliberal acabou perdendo credibilidade e iso foi o que Milei aproveitou para conseguir fama, como fai a dereita fascista en tempos de crises.

Ademais, conseguen esa fama valéndose das cousas que realmente ocorren: Falan de “caste política” unha e outra vez, e haino, pero eles tamén son parte diso. Ilusiónanse cun futuro falso, e as consecuencias diso son para a clase traballadora. A violenta reestruturación do Estado que requiría o capital iniciouse na década de 1990 e culminará co mandato de Milei.

Cal é a situación actual do Goberno arxentino en materia de protección social?
Segue forte, sobre todo porque é apoiado polo poder político. Non ten maioría no Congreso, pero a autoridade política conséguea porque a orde actual é lexítima. Milei, que chegou ao Goberno sen ningún partido político, atópase en pleno proceso de conformación unha vez que chegou ao poder.

É certo que nos últimos tempos está a detectarse unha certa resistencia, máis aínda coa fraude do criptodinero Libra. Non por fraude, senón pola credibilidade que perdeu Milei. Aínda así, segue con forza e hai moito que loitar. Neste sentido, as protestas dos xubilados do 12 de marzo tiveron unha gran importancia.

En concreto, como afectou á protección de Milei a fraude do criptodinero Libra e os incidentes dos xubilados?As
protestas dos xubilados supuxeron un punto de inflexión para o goberno de Milei, que é o sector que máis resistencia está a demostrar na actualidade en Arxentina. Puxo ao presidente nunha posición complicada, e está por ver si nos próximos días vanse a intensificar os incidentes.

En canto á protección, as enquisas din de todo, pero a maioría están de acordo en que baixou. Con todo, non baixa na medida en que debería descender. O caso do criptodinero afectou á credibilidade de Milei, e agora deberán seguir con coidado as investigacións e os procesos contra ela que se abran en EE. Tamén influíu na demanda que recibiu a irmá de Milei, Karina MILEI, pola súa presunta relación co tráfico de influencias.

Na súa intervención sinalou que Arxentina é “a suma de varias identidades”. Unha desas identidades é o pobo mapuche. Aumentou a represión contra eles?
Milei, do mesmo xeito que os mandatarios de extrema dereita en todo o mundo, establece aos seus rivais en canto chega ao poder. No caso de Arxentina, primeiro tratábase de persoas que recibían os plans sociais do anterior goberno, e, despois, chegou o pobo mapuche. A través da ministra de Seguridade, Patricia Bullrich, o Goberno arxentino ha exposto que o pobo mapuche é terrorista e que se desaloxou de todas as terras que recuperaron os mapuches nos últimos anos con complicidade xudicial. O
Goberno está a expulsar ás familias que levan máis de 30 anos nesas terras, e recentemente executou o seis desaloxos máis grandes que se deron nos últimos anos. Hai un factor importante no conflito do pobo mapuche: son un obstáculo para os proxectos de multinacionais mineiras e turísticas. O discurso contra os mapuches tamén foi cobrando forza nos últimos anos, en referencia ás mentiras que difundiu o propio Milei.

Hai pouco, desde o Gremio de Avogados de Arxentina condenaron a inclusión da Antiga Resistencia Mapuche na lista de organizacións terroristas do país.O
Goberno arxentino fai coa Lei Antiterrorista o seguinte: establecer un inimigo e xulgalo polo simple feito de ser un inimigo, e non polas accións dese inimigo. Iso é o que está a pasar cos mapuches, non só en Arxentina, senón tamén noutros países de América Latina. A lexislación anterior burguesa xa non se aplica a cuestións como a represión xudicial contra os mapuches.

Mencionou que a desmovilización en Arxentina aumentou nos últimos anos. Cre que a oposición vai iniciar un ciclo de mobilizacións contra Milei en relación coas protestas dos xubilados?
Cada vez que algún sector do país levanta protestas a nivel de rúa, temos medo de que a oposición non canalice e institucionalice as mobilizacións. Temos a esperanza de que o sector do xubilado que comezou a tomar as rúas seguirá facendo lume. As dúas grandes centrais de traballadores de Arxentina, a Central Autónoma de Traballadores de Arxentina (CTA-A) e a Central Arxentina de Traballadores (CTA-T), tamén anunciaron que organizarán mobilizacións e esperemos que non institucionalicen as protestas.

Con todo, á vista das imaxes e vídeos dos disturbios dos últimos días, é evidente que as protestas contra o goberno aumentaron cualitativamente: aínda que foron masivas as realizadas por estudantes universitarios ou as mobilizacións de Milei no Foro de Davos (Suíza), detectouse un aumento da rebeldía no país, é dicir, que todo un pobo está a empuxar.

Vostede di que despois de tres décadas en Arxentina pódese falar de socialismo hoxe en día. Por que? Que papel xoga o internacionalismo? Este tipo de capitalismo
actual chegou ao seu límite, polo que estamos nunha época de vital importancia. Digo este capitalismo porque, como vimos noutras épocas, o capital pode reinventarse a si mesmo. Pero a situación que vivimos hoxe en día, obrígache a pensar que é imprescindible romper co sistema; en definitiva, hai uns anos podías pensar nun estado de benestar, nos beneficios que podería achegar o capitalismo… Pero hoxe en día, non.

Non lembro a que autor, pero unha famosa frase di: “Non podes construír un hospital no edificio dun cárcere. Tes que destruír o cárcere para construír o hospital”. Agora temos a oportunidade de romper con este sistema, a iso é ao que debemos dirixir o noso traballo militante. Neste traballo, o internacionalismo ten unha importancia vital, porque nun capitalismo tan globalizado e monopolístico hai que construír forza internacional, porque organizarse nacional non é suficiente, como se viu en Venezuela ou en Cuba.

Como vai facer fronte Milei ás eleccións de medio mandato que se celebrarán en outubro en Arxentina?
Creo que vai manter o apoio que tivo até agora. Non será o mesmo, por suposto, polos conflitos que tivo nas últimas semanas. Pero, desgraciadamente, en Arxentina aínda non se construíron alternativas que fagan fronte ao actual sistema neoliberal.