A ofensiva imperialista israelí entrou nunha nova fase: bombardeos en Iemen, Líbano e Siria; ataques contra Irán; intento de invasión de Líbano… Os sionistas conseguiron un vello obxectivo: Ir máis aló de Palestina e converter o ataque nunha guerra rexional.

O aumento da ofensiva responde a varias razóns. Por unha banda, o proxecto expansionista do Estado sionista non se limita a Palestina, senón que ten a intención de colonizar toda a rexión. Doutra banda, preténdese desviar o foco de Gaza e Palestina, a única ferramenta da entidade colonial para paliar a perda de lexitimidade que tivo no ámbito internacional. Os sionistas saben que o seu proxecto supremacista e colonial só pode sobrevivir si a guerra adquire unha dimensión moito maior, favorecendo a participación directa de Occidente. Así, poderán dicir que miles de vítimas palestinas son “as consecuencias necesarias” dunha guerra de civilización entre o “Oeste ilustrado” e “Oriente bárbaro”.

Hai que aclarar que o xenocidio palestino e a intensificación da ofensiva non poden entenderse só como unha dinámica rexional: As burguesías occidentais deben situarse dentro da ofensiva imperialista que se inicia a nivel mundial e que ten como obxectivo manter a hexemonía do bloque atlántico. Occidente non só é colaborador e cómplice do sionismo, é financiador e participante activo na guerra do xenocidio e a rexión. A conxuntura mundial ten moito que dicir niso. O ano pasado Netanyahu presentou o proxecto “Novo Oriente Próximo”, co visto e prace de Occidente, un proxecto que reorganizaría toda a rexión: a nivel político, Israel asumiría o liderado da rexión; e, a nivel económico, impulsaría unha nova vía económica que uniría India e Europa, e substituiría aos anteriores proxectos que garantían a integración eurasiática. Este propósito responde os desafíos da polarización a nivel mundial e busca reducir a dependencia de Occidente con respecto a Rusia e China. Neste sentido, a ofensiva sionista actual non é máis que o primeiro paso desa reorganización político-económica.

Por tanto, a guerra total da rexión responde á crise da división imperialista do mundo actual: en concreto, o declive de Occidente e o nacemento do mundo multipolar. Que quede claro: para acabar co xenocidio palestino e a colonización da rexión, non basta con denunciar os crimes de Israel. Xunto á denuncia da entidade colonialista sionista, debemos denunciar e loitar polo carácter imperialista (e o proxecto) de Occidente, para pór en evidencia a crise de civilización e a desactivación da burguesía imperialista.