Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Fol

PAULA ESTÉVEZ

Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros que se mostran lazos ou cómplices na súa mirada. Que reteñan a ordrea en Francia, unha disciplina autoritaria, co apoio das “forzas de seguridade interior” –é dicir, a institución policial–. É hora de que as autoridades asuman a segregación dos migrantes, aínda que Xalbador fai 50 anos lembrounos que “si o home é sen reproche,/o camiño debería ser libre para ir onde queira” (Aos que se perderon na montaña). Os discursos violentos e incívicos dos grandes políticos coinciden co vento que sopra da extrema dereita e acentúan o clima xeral de ameaza e medo.

Afortunadamente, a protección da familia está aí, privilexiados, para protexernos, a pesar de que unha palabra ultrajante puidese quebrantar en calquera momento a dozura da nosa intimidade. Recordo especialmente que hai dúas semanas, no enterro da miña avoa, que chegara aos 100 anos, como os parentes necesitabamos de consolo, o cura díxonos que para nós “e para moitos” a salvación, e non para nós, como ouvía de neno, “e para todos”. Este cambio litúrxico está xustificado polos estritos tradutores da Biblia, e hai que entender que “moito” e “todo” non é tan diferente, pero, con todo, como non asociar ese cambio coa charla limpadora que domina á súa ao redor? Xalbador, pola súa banda, escribiu que “Jesús morreu nunha cruz para todos nós”.

Por fortuna temos aí, na nosa contorna, a cultura popular, para reflexionar colectivamente sobre o que nos supera. Aínda que tamén nas nosas espectaculares prazas habituais está a imporse unha suavidade xeneralizada sen grandes fondos, como explicou recentemente Peio Berterriz no seu Master.

Teño unha visión do século XIX, porque vexo a literatura e, en xeral, o noso camiño de salvación dentro da arte

Por fortuna, doutra banda, e sobre todo, a arte, que como unha relixión, é capaz de iluminar o camiño da escuridade xeral: Non foi o teatro Miñan, ofrecido por Artedram o 18 de outubro, unha imaxe de orador e emprendedor? Hai quen di que non hai que dar medidas transcendentes á obra de arte. Pierre Bourdieu escribiu que xa non hai que facer “lecturas litúrxicas”, e Roland Barthes dicía que a literatura é “o que se ensina e punto”. Nese sentido, moitos explicaron que hai que deixar á didáctica da literatura a responsabilidade de explicar que é a literatura, porque a literatura non ten nada que ver co sacro: só podería ser un obxecto, cientificamente disecable. A verdade é que non quero que o que eu ensino de forma profana, baseada en varias teorías serias e complexas, sexa o rabo mental da literatura. De feito, adoito comezar e terminar os cursos dicindo aos alumnos que o que vou contar e o que contei teñen que polo en segundo plano, na organización do seu cerebro, e que teñen que dar prioridade, polo si ou polo non, ás axitacións, ás campás liberadoras ou aos nós que a boa literatura vai producir na súa máis profundo interior.

Ensinando aos 23 anos as características do romanticismo francés do século XIX, cando estaba nas esquinas de París, contoumo un adolescente: “Xa sabes, señora, Victor Hugo e o romanticismo son do teu tempo. Nós xa non somos así”.

Talvez teña unha visión do século XIX, porque vexo na literatura e, en xeral, na arte o noso camiño de salvación. Si é moderno e considérase a literatura como un obxecto, podería considerala como un fol, que podería facer saltar faíscas non de moitos, senón de todos.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
En defensa de Labraza
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"

O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]


Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos

O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]


Repasando o presente dos filósofos de onte

A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]


Responsabilidade das institucións na protección dos nenos e nenas

Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]


Da construción de relacións público-cooperativas

Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]


2025-02-12 | Edu Zelaieta Anta
Gainbabesaren desbabesa

Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]


2025-02-12 | Iñaki Barcena
Silogismo de carpintaría

O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]


Despremu deprimituaren ondarea

Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]


2025-02-12 | Jesús Rodríguez
Fronte aos desafiuzamentos, organizar para gañar

Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]


Tecnoloxía
Evolución consciente

Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.

A semana pasada,... [+]


Declaración da Comisión de Eúscaro de EITB
Mediante este escrito, a Comisión de Eúscaro de EITB e os órganos abaixo asinantes queren expresar a súa preocupación e rexeitamento polos procesos de selección que se puxeron en marcha nos últimos meses para os postos de dirección de EITB, xa que se ha subestimado a... [+]

Caldereros: Un 'blackface' á donostiarra?

Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]


2025-02-05 | Iñaki Murua
Un longo camiño a pequenos pasos!

O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]


Minoría

Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]


Eguneraketa berriak daude