Os estudantes asirios e babilonios non coñecían a arte de alzar a man. Houbo que pasar séculos, e quizá algúns milenios, para que un estudante dunha escola exipcia, que quería preguntarlle algo, tentase levantar a man: o mestre que daba unha explicación, e o estudante, que parecía empezar a dubidar desta verdade, sentiu un impulso de levantar a man.

Os demais, ao ver o gracioso xesto de interrogación, miráronlle con inquietude. O pequeno exipcio avergoñouse do escándalo que lle causou a súa natural curiosidade e, levantándose coa man, rascouse a cabeza sen saber que facer. Certo é que o estudante non chegou a preguntar nada, pero deu o primeiro paso para alzar a man. O camiño abrasouse.

O mesmo contou Gianni Rodari ao comezo dun conto. Pola dúbida. Pola curiosidade. Pola conversación. E como lendo ese conto, fixéronvos as preguntas, ao comezo do novo curso: Onde xestionaron ben a diversidade (cultura)? En que sociedade (cultura) conseguiron que a diversidade non sexa fonte de conflitos?

Rentrée on.