Por que non deixalo. O que escribe as columnas sempre segue as apologias da retirada a tempo. Antes de esgotar existencias. Os temas, a min, non os puiden esgotar, porque non son experto en nada, e nunca tiven mensaxes que transmitir a Euskal Herria. Non me serviría de explicación, pois non tería que empezar entón. As claves da elegancia parecéronme sempre escuras. É certo que isto o ensucia, porque de cando en vez, si non sempre, andamos polo bordo do ridículo (coa cremallera aberta nas braguetas do profesor que vístese a fume de carozo), e ante o computador, o que é fiucego está moi espido, á vista das opinións. O cansazo e o medo serían as miñas razóns.
Para acougar o medo, quítolle importancia ao lugar e imaxínome que só lemos as columnas eu e os coordinadores: a mentira, sempre estou a responder a outro, e cada vez que nos comunicamos buscamos unha interlocución do tamaño da canle. Ateo e solitario, si penso en silencio, só óuveme e contesta a min mesmo; pero se escribo, aínda que o receptor non estea á vista, aínda que o escrito estea perdido nalgún lugar, nin sequera sen levalo a un libro, as primeiras letras esbozadas representan ao interlocutor máis que o seu propio significado. É quizais unha maneira máis de enfrontarse á morte: e isto é sobrecomunicarse.
Hai cerebros que se sobrecomunican co que levan no primeiro cranio, e o que leva no cranio non pode resistir o desexo de entender esa sobrecomunicación, e acumúlanse e acumulan as preguntas, achéganse á folla branca coma se a leite desbordar, e así sobrepiensan/sobreviven Israel, o auxe da ortodoncia, ou a relación que acaban de comezar. Non son poetas nin cantautores. Son narradores. Para a seguinte pregunta queren unha bancada algo sólida, e a forte é algo que pode ser a sombra dun último pliegue, pero non pode conseguilo, xa que trituran a través da superficie o que adquiriu unha forma sólida. Queren aprender da comunicación por encima, íllanse da sobrecomunicación, e o que hoxe se dixo é un matiz que se puxo para mañá, e para pasadomañá é outra cousa. E non podía parar.
Esquécesenos o medo por entender, pedindo axuda en Telegram, en emails, en cartas, en contos, en columnas… supercomunicándonos obscenamente.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O día do pastor de Huarte explicaron que Euskal Herria obtivo o recoñecemento para participar en concursos internacionais de curta de ovella. A oficialidade produciuse no Campionato do Mundo de Escocia de 2023, como consecuencia do dossier presentado polas mozas vascos e da... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]
Que é o que máis che sorprendeu cando saíches do cárcere? Preguntáronme moitas veces no último ano e medio.
Ver que as rúas de Bilbao están cheas de turistas e de cans con dúas patas, por exemplo? Ou os cambios na situación política? O primeiro cansoume e amoloume... [+]
O tema das axudas para a aprendizaxe do eúscaro é realmente confuso. O cidadán que queira aprender euskera deberá acudir a máis dun portelo para saber canto lle custará o curso que quere realizar e de onde, como e cando obterá as subvencións. Porque aínda custa diñeiro... [+]
A comprensión e interpretación da lingua matemática é o que ten importancia no proceso de aprendizaxe, polo menos é o que nós dicimos aos nosos alumnos. A linguaxe das matemáticas é universal, e en xeral, a marxe de erro para a interpretación adoita ser pequeno... [+]
Quizá unha das debilidades dos seres humanos é a tendencia que temos de escoitar e atender á maioría. Seguro que foi unha característica importante do desenvolvemento da nosa especie e necesaria para a supervivencia. Pero coa dixitalización, esa característica que temos... [+]
Os nosos dereitos, o noso futuro, agora! Baixo a lema, o Día Internacional dos Dereitos Humanos conmemora o legado dos 76 anos. O obxectivo do día é impulsar a construción dun mundo máis pacífico, igualitario e sostible. Con todo, mentres se celebran os avances,... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]