Comezo do verán. Resaca do festival EHZ (atx, dor de cabeza). Ganas de respirar despois dun curso cargado. Baleirar a cabeza. Reconectar elementos crave. Tomarse un tempo en familia, volver ver a vellos amigos e descansar (un pouco) na loita diaria. De verdade? !...
En familia, ir andando á praza do pobo para tomar un café no ambiente do mercado. Si hai máis vendedores e compradores que de costume, é sinal de que comeza a tempada turística. Unha ollada aos mostradores: aquí unha xoieira vendedora en forma de peras de Ezpeleta, un garfio que encheu de carpa plana para facer crer que alí as súas verduras son de aquí, xunto a unha coqueta que vende carne de porco de Galicia baixo o panel “charcuterie locale” e as ikurriñas por todos os recunchos. Da tea de baño, á carta postal, da cinta, á punta do pano… Folklorización e capitalismo, as dúas caras dunha mesma moeda.
Unha moza vendedora que che ouviu falar en eúscaro coas súas fillas, preguntándolles “en que idioma estamos”. “A lingua de aquí: o eúscaro! Nunca o ouviches?", pregúntaslle inxenuamente (aínda que cun pouco de asertividad). Resposta: “Non o creo, eu nacín e crecín aquí”. Na praza desta costa afrancesada, todo é vasco, pero ninguén vasco.
Uns días máis tarde, unha mirada aos paneis das cunetas de Lapurdi nunha viaxe polo norte de Lapurdi cara ao sueste. Os carteis de festas do pobo compiten coa oferta para os turistas. “Gala de force basque”, “Spectacle de danses folkloriques”, “Défi de pelote”, “Méchoui traditionnel”, “Coeurs d’hommes du Pays Basque”… aí tamén as palabras e o imaxinario che parpadean.
Os canóns máis grandes aparecen cando pensas que emocionaches adóitea. Nas redes sociais descobres o “erro” que cometeu o maior equipo de rugby local ao presentar a camisa deportiva da próxima tempada. En referencia ás sete provincias do País Vasco, as do servizo de comunicación nomeáronas así: “Lapurdi, Basse-Navarre, Soule, Labourd, Garazi, Baïgorry et Bidos”. Non comment, de verdade .
Hai medio século que queren penetrarse nunha carta postal a cultura do noso Pobo, para vender un atractivo destino turístico e para consolidar o poder dos señores de París. Que cólera para vostede! O novo curso vén cargado de loita. Acende o altofalante, sobe o volume e a canción Folklore basque do grupo Demencial Spartak. Ahhhhhh… Arnasa!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A ofensiva imperialista israelí entrou nunha nova fase: bombardeos en Iemen, Líbano e Siria; ataques contra Irán; intento de invasión de Líbano… Os sionistas conseguiron un vello obxectivo: Ir máis aló de Palestina e converter o ataque nunha guerra rexional.
O aumento... [+]
Un só nome de lugar é suficiente para empezar a citar o caso máis grave de violencia contra as mulleres que se produciu nos últimos tempos: Neste pobo de probas, un marido dominou químicamente á súa muller e abandonouna durante dez anos á sexualidade doutros homes, ao... [+]
De pequenos, tiñamos mil xogos para xogar no día a día. Algúns xogabamos correndo, outros xogabamos co balón, as bonecas, a goma ou as palabras. Hai un xogo no que xogabamos coas palabras, deime conta de que vai ser para toda a vida. Non nos damos conta de que estamos a... [+]
–Si, iso será unha montaxe… ou un chiste feito por alguén… ou algo sacado de contexto…
–Non, querida, aquí está o vídeo, escoita a entrevista.
-Oxtia, si! –dando voltas aos ollos nos buracos.
J. non podía crelo. Con todo, non é incrible, é... [+]
No grupo BRICS+ participan economías produtivas emerxentes ou provedores de materias primas. Eses queren construír unha gobernanza mundial máis xusta e iso choca cun Occidente que quere seguir gobernando e regulando os fluxos económicos internacionais.
BRICS+ non é un... [+]
Estou enfermo, en condicións de quedarme sen saír de casa, coa baixa do médico, coa aprobación dos que me rodean. Estou enfermo. É dicir, a miña enerxía é a que adoito ter cando volvo a casa pola noite, pero durante todo o día. E o corpo é unha trampa, unha vez máis,... [+]
Un longo fin de semana. Demos unha volta pola contorna e aproveitamos para facer o picoteo. Turistas facendo selfies. Rutas para turistas, alugueres, tendas, hoteis, parkings, pratos de menú, carteis de sinais en todos os idiomas do mundo. Os turistas transforman os lugares... [+]
Hai moitos anos o Dr. Coñecín o abuse chatbot, e tamén me dei conta da velocidade coa que as persoas poden engancharse a estas máquinas. Sendo animais sociais, a relación é natural e necesaria, e como di o nome de 'relación', sempre leva unha resposta por parte do outro... [+]
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]