A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz foi cortés.

Con todo, Ubarretxena agudizou o ton co que contestaba a unha pregunta concreta da xornalista á que se dirixía. A súa voz era agradable, pero firme, indignada. A da radio preguntoulle cantos dos conselleiros eran euskaldunes e cantos serían capaces de entrevistar en Euskadi Irratia.

Cóncava, a resposta en dous partes: “Todos son euskaldunes, pero non todos vascoparlantes”. Aínda que falou de actitude positiva e de fomento do eúscaro, non respondeu o locutor.

Non sabe a venerable señora que o vasco é o que ten ou sabe eúscaro? Pode unha persoa euskaldun de calquera lugar sen ser vasco, sen pisar nunca Euskal Herria?

Ser vasco non é unha honra, nin é un desprezo dicir que non o son. Podería ser incluso o mínimo exixible a un cargo público, sen alterar o seu significado.