Crer
Que fácil xulgamos as persoas á beira (ou non á beira). Todo o demais é fácil, salvo o propio. Enseguida buscamos unha solución á dos demais. E o difícil que é xestionar o que un ten dentro. Moitas veces idealizamos a persoas concretas, coma se todo fóselles ben. E que pouco sabemos do que teñen dentro, á parte da imaxe.
A min as raparigas deportistas envexábanme de pequeno. Habíaos idealizado. Pensaba que para ser deportista había que seguir un certo estereotipo: comer san (sen chocolate), non ter moito peso e moverse co pelo fermoso e correr ben. Eu estaba fóra dese canon. Non tiña bos cabelos, tiña moito peso e era torpe ao correr. Imaxineime o torpe que era, en Primaria, cando facía a educación física, tiraba os valos. Non me gustaba moito a educación física que nos ensinaban na escola. Case todos os xogos que se facían estaban relacionados coa carreira e eu non me levaba ben niso. Ensinábannos moitos xogos relacionados coa resistencia e ningún para traballar a forza.
De pequeno, as deportistas envexábanme. Habíaos idealizado. Pensaba que para ser deportista había que seguir un certo estereotipo: comer san, non ter moito peso...
Sentía que non valía para facer o que nos ensinaban, e metéulleme na cabeza que eu non podía ser deportista. Pero non só a min, a miña contorna e sobre todo a miña familia pensaban o mesmo. Quizá porque era un pouco torpe, quizá tamén porque tiña máis peso do que me correspondía. Pero a vida dá mil voltas, e crer que, hoxe en día, teño poucos días sen facer deporte.
Aprendín moitas cousas. A primeira é que hai mil tipos de deportes e a clave está na procura do gusto. Que hai que deixar ao carón a vergoña (aínda que as tripas sempre bailaron as primeiras veces). Todos temos as primeiras veces e aquí ninguén naceu apreso. Aprendín que non hai que idealizar. Que aquí todos temos os nosos problemas, que cada un ten os seus e que é necesario pedir axuda (aínda que pareza difícil). Aprendín que podo ser deportista e que se poden romper todos os estereotipos. E que non hai que ter bos cabelos para correr.
Aínda que a teoría parece sinxela, a práctica é difícil. Por iso, a pesar de ter catro txapelas para levantar pedras en Euskal Herria, cústame dicir que son deportista. Pero ensineille a Karmele de pequeno que, aínda que non se cree de pequeno, é capaz de moitas cousas que se propón a si mesmo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]