O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en 1976) e porque nos representa cunha mirada rigorosa o Barcelona daquela época, no que ven reflectidos os aspectos socioeconómicos e políticos. Doutra banda, porque nos trae a historia dunha familia, coas luces e sombras dos membros de varias xeracións, pero sobre todo os personaxes que coñecemos desde unha mirada exterior, porque nos permite escoitalos desde a voz interior, obrigándonos a recolocar a nosa mirada.

Natàlia Miralpeix, tras doce anos vivindo en Francia e Inglaterra, regresa a Barcelona. Cando a ditadura franquista detivo a Julián Grimau en 1962 e foi fusilado ao ano seguinte, Salvador Puig Antich volveu executalo en 1974. As súas familias burguesas vivían tempos convulsos e están entre o final do réxime e a promesa de tempos máis libres, como poden.O

título foi tomado dunha poesía de Jean-Baptiste Clément, unha canción relacionada coa Comuna de París, pero o tema tamén pode ser a nostalxia do amor e a felicidade. Nesta novela, lémbranse os florecimientos da infancia e a mocidade e laméntanse da decadencia da madurez e a vellez.O

compromiso político tamén está moi presente, pero preséntase de forma conflitiva e non idealizada. Nunha familia “boa” aparecen o catalanismo, o anarquismo, o antifranquismo e o feminismo, e as relacións que o protagonista mantén coa clase traballadora e cos pobres tamén se mostran crúas.

Gustoume moito, entre outras cousas, as pasaxes homoeróticos que se describen co desexo de vivir a sexualidade en liberdade, xa sexa entre homes ‘heteros’, xa sexa entre mulleres ‘heteras’; tamén a parte na que se conta a manifestación e a detención; ou en que medida a vida pode condicionar o duelo das persoas máis íntimas asasinadas.

O autor era xornalista e o protagonista fotógrafo. Nestas páxinas temos a mirada analítica dos dous, que nos fala do que esconden as rocas e os sollíos na portada do libro para entender unha época de cambio.