argia.eus
INPRIMATU
Campións
Jon Alonso 2024ko maiatzaren 08a

Como a maioría dos vascos, eu estaba a favor do Athletic, sen dúbida. Como a maioría dos vascos? Talvez non estea tan claro. Máis aló do que creen en Gipuzkoa, evidentemente deberá todo, atopei en Pamplona a uns mozos que ían con Mallorca, sen buscar demasiado. Para quen cre que estes mozos eran navarristas, aclároo: son navarros, vascos e nacionalistas.

Unha primeira evidencia é que o fútbol non nos une. Mesmo aproveita o fútbol para que unha determinada prensa aumente as nosas diferenzas e inquietudes, obtendo grandes beneficios. É certo, con todo, que non deberiamos xulgar o fútbol en función da súa influencia na construción nacional, aínda que realmente inflúa. O fútbol non é política. O fútbol é fútbol. Non é menos certo que hai un punto no que o fútbol e a política tócanse. Así, algúns agradeceriamos que non actuasen como meros seareiros, aínda que estaban en campaña. Non digamos as personalidades referentes da esquerda abertzale que nos avergoñaron coa súa forofismo.

O fútbol non nos une. Mesmo aproveita o fútbol para que unha determinada prensa aumente as nosas diferenzas e inquietudes

Como nos avergoñou, todas as cadeas de ETB, á vez, darían o paseo da barcaza de ditxos. Amigo, alí non se podía escapar. As opcións eran só dúas: a gabarra ou a gabarra. Non había máis. Bo, si, ETB non era pasar a outra cadea. O tabaco, ao final, como moitos bautizamos ao mesmo tempo.

En todo iso hai unha sombra que circula por un fondo, unha sospeita. E non é nada como “o fútbol é un opio do pobo”. Mesmo penso que unha pequena dose de opio non vén mal, porque pola contra o panorama diario é tan insoportable e de ansiedade. Esta sospeita é que Bilbao patrimonializou non só a idea de Euskadi, que sería grave, pero parcialmente comprensible, senón tamén a de Euskal Herria. É dicir, que a algúns só queda a ecuación: Bilbao = Euskadi = País Vasco.

Claro, dicir “Bilbao” neste contexto é non dicir nada. Quen é iso de “Bilbao”? Quen compoñen ese “Bilbao”? Non sei. Se alguén sabe e dime, sinalarame os inimigos máis apaixonados da nación que eu soña. Si eu fose sociólogo, tentaría espremer
o tema. Como non son, parabén aos campións e levanta Athletic.