Resurrección de Gernika
Un ano despois doutro, 87 anos pasaron desde aquel luns terrible, o 26 de abril, día de mercado en Gernika, día da morte. Días e anos despois de lume e chumbo. Cemento e silencio sobre moitos mortos. Fracaso e sufrimento. Personalidade prohibida, oprimida, negada.
Cando volver florecer Gernika? Recordo que cando 50 anos da barbarie tentamos florecer. “Gernika 37-87”. No cadro de Picasso, na zona de sombra, eliximos a pomba de á crebada que aparece en gris escuro. Pomba mediocre da paz. Démoslle unha nova vida, na cor do arco iris, símbolo da resurrección, ave fénix eterno. Gernika-País Vasco resucitado do po da guerra. Recuperar a verdade e traer aos mellores historiadores de todo o mundo a Gernika (Southword, Vilar, Viñas, Tuñon de Lara, Irujo…). Congreso internacional pola paz e a autodeterminación. Os artistas e cantantes máis brillantes do momento. A mocidade vasca na inundación. Colocamos Gernika mirando ao futuro País Vasco libre.
Pero entón tamén formaron unha coalición para atallar ese camiño. O alcalde nacionalista de Gernika, Zuzaeta, e o goberno de coalición Ardantza Jauregi (PNV-PSOE), fixeron todo o posible para desbaratar a floración de Gernika, que neses días sinalados enviaron á metade de Gernika a golpear a miles de mozos “negros” da Ertzaintza.
Desde entón pasaron moitos anos e leváronse a cabo moitas sesións, chamáronse Lizarra-Garazi, chamouse Loiola ou Aiete, Luhuso ou Baiona, e os vascos seguimos reivindicando a Euskal Herria libre dunha ou outra maneira. A forza da última Korrika, en todo o territorio vasco e especialmente no final de Bayona, son unha mostra dese profundo desexo. O desexo da identidade vasca tamén apareceu nos principais acontecementos deportivos, como despois da vitoria do Athletic en Bilbao. Como destaca nos resultados electorais do tres países occidentais. E que o próximo 12 de maio volverá aparecer en Senpere Herri Urrats.
Para que se fan coalicións e alianzas? Están a facerse cara á independencia do País Vasco e a República Vasca?
Ao chegar a este punto, temos que facer unha pregunta grave: en que funcionan os partidos políticos e institucións de Euskal Herria? Colaboran na materialización dese profundo desexo dos cidadáns vascos, na apertura, no arranque, no camiño que conduce ao País Vasco libre? Para que se fan agora e aquí coalicións e alianzas? Están a facerse cara á independencia do País Vasco e a República Vasca?
O labor principal é a internacionalización vasca, tendo en conta o conxunto de Euskal Herria, e non é un obxectivo abstracto, porque temos funcións moi concretas.
Para que asociarse, que coalición e que alianzas? Para iso, imos conseguir novas Leis de Eúscaro actualizadas en todos os parlamentos e institucións, e facer o eúscaro como lingua principal de devanditas institucións. Firma de convenios políticos entre gobernos de Navarra e o País Vasco e colaboración co Colexio Vasco de Centros urbanos. Organizar o poder xudicial propio en todos os territorios. Constituír un Consello Audiovisual para todo o País Vasco. Priorizar a cooperación entre os partidos nacionalistas de toda Euskal Herria en todos os acordos e alianzas nacionais. Seguindo os acordos Lizarra-Garazi, abrir vías de autodeterminación, compartir unha folla de ruta concreta para conseguir a República Vasca.
Euskal Herria é o noso único territorio libre posible. Alí resucitaremos a todos nosos Gernika.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A terceira vez que recibía os mesmos datos que o estudante, non lembraba máis que esas frases tan usadas, nas que a nada esmagara a miña intelixencia: “Non somos nada”, “a vida non ten sentido”, “Deus, si é tan inocente como din, por que nos fai isto?”. Non... [+]
Na podksemana A lanterna de diógenes atopei moitas ideas para seguir pensando na entrevista a Miguel Benasayag-eg. Entre elas, as reflexións que fai o ser humano sobre as nosas relacións coa tecnoloxía.No
diálogo compárase a influencia das diferentes tecnoloxías na... [+]
Os domingos de setembro é costume subir a Ernio, bailar en Zelatun e comer chourizo morro, ou algo así. O peor tempo non fai falta xente. Este ano, cando os meus amigos se marchaban máis temperán e eu atrasábame, subía só, atopándome coas cuadrillas que baixaban. A... [+]
No libro fronteirizo de The House on Mango Street, escrito por Sandra Cisneros, o can dun personaxe ten dous nomes: un en español e outro en inglés. É posible que a primeira vista poida resultar estraño, mesmo para un libro, pero se un pensa máis tranquilamente, advírtese... [+]
Era imposible adiviñar quen era ou quen era a lema que lía, pero quen era!
Anxo González Olvera foi coñecido en México fai 11 anos cando os bertsolaris convidáronnos a unhas xornadas coas súas improvisadores. Vivía nun alto do outeiro, alimentándose de paxaros, pombas,... [+]
Os utopianos do libro Utopía de Tomás Moro amaban lelo. A boa educación das letras leváralles a comezar na infancia e a proseguir a súa vida adulta sen que ninguén lles ordenase nada, lendo e aprendendo e lendo máis. Imaxinade o tempo dedicado a iso polo mero pracer de... [+]
Como na Idade Media dominaba Deus, na época moderna vivimos sometidos ao mercado e ás súas ríxidas leis. Os grandes soldos de alto nivel están determinados polo mercado, xa que os premios dos CEO de Iberdrola ou BBVA márcanos os mercados do seu sector, aínda que levan 300... [+]
A responsabilidade é do Estado sionista de Israel, que, coa axuda dunha gran parte da poboación, soldados, colonos, etc., está a facer limpeza étnica e xenocidio contra os países e pobos de ao redor.
Os Estados occidentais tamén lles apoian, danlles armas e préstanlles... [+]
Iso díxome o ex alumno, que tardou moito en presentar unha denuncia que estaba nos xulgado meses e que, por recomendación do psicólogo, retirara a denuncia de violación. E eu permanecía calado, sen poder adiviñar que dicirlle ao mozo que aínda presentaba síntomas de... [+]
Non é un sinal de orgullo mirar ás persoas que están ante min coma se non fosen persoas? Si, claro que si. Pero como podemos esperar que os demais se entendan? Comprender, observar, mirar. Querer entender aos demais non require esta actitude orgullosa? Sabendo o que é ser... [+]
Din que pasou un ano. Nunca comprendín o arrogante costume que temos os occidentais: aínda que o conflito dure case un século, adaptamos as datas ao noso gusto, regalando a importancia que queiramos. Foi diferente a última época para os palestinos que están presos no seu... [+]
Hai vinte anos que son profesor e estiven dando clases en todos os niveis de Secundaria, e hoxe é o día que non teño claro cal é o papel do profesor.
Na longa escaleira da educación regrada, cada nivel ten as súas propias características. Na ESO, por exemplo, os bos... [+]
Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]