Veño cun exemplo significativo que está a ocorrer na industria do automóbil vasco. Desde hai medio ano (01-09-2023), 148 traballadores da empresa de automoción Mecaner Urduliz (Uribe Kosta) están a piques de perder os seus postos de traballo. A empresa é viable e ten pedidos de produción, pero a multinacional de automoción Stellantis decidiu pechar o taller para levar a produción a China.

Stellantis. Esta multinacional xigante conta con tres equipos: FCA Italy (Fiat, Abarth, Alfa Romeo, Lancia, Maserati...) FCA US (Chrysler, Dodge, Jeep, Ram Trucks...) e Groupe PSA (Peugeot, Motoropens, Vës). Si, todas estas marcas de coches están en mans dunha soa corporación multinacional. Segundo os seus datos, contaba con 281.595 traballadores en decembro de 2021 e o mesmo ano declarou 15.428.000.000 de euros de beneficio. Para gañar máis diñeiro, Stellantis quere pechar a Mecaner, enviar a uns traballadores a outros centros de traballo e arranxar os despedimentos con indemnizacións. Unha lei bruta de mercado!

Alternativa ecosocial. O Comité de Empresa solicitou ao Concello de Urduliz (EH Bildu) a colaboración na realización dun estudo con criterios ecosociales para o estudo de viabilidade da empresa. Con este obxectivo claro, apóstase polo futuro dos traballadores e o emprego digno e a sustentabilidade social e ecolóxica da comarca.

A execución dun plan a favor dunha transformación produtiva non vai ser fácil, pero a experiencia pode ser moi exemplar ante outros conflitos industriais que virán. O alternativa eco-social supón a transformación do proceso produtivo. O plan redactado ofrece as posibilidades de catro produtos diferentes. Para iso é necesaria a maquinaria axeitada, a formación do persoal e o capital (público e privado)… pero, sobre todo, suficiente forza social para impulsar este plan alternativo.

A transición eco-social implica unha competencia entre axentes. E o cambio que se está producindo na actualidade está a ser liderado polas multinacionais e as elites económicas, na lóxica do capital e en contra da maioría da sociedade. Por iso, necesitamos articular unha forte alianza entre movementos sindicais e ecosociales para pedir ás administracións públicas e ás autoridades políticas o apoio do plan. Algúns nos dirán que iso é “seguir na lóxica do mercado e do capitalismo”, pero é imprescindible dar pasos para imaxinar futuros máis xustos e demostrar que é posible o rumbo cara a unha metamorfose eco-social máis xusta. Mecaner non pechar!