Yolanda Castiñeiro foi entrevistada desde que recibiu o Premio Nacional de Poesía de España. A cabeza de fila dun deles chamoume a atención porque dicía que o segundo máis difícil que fixo é gañar o premio. E enseguida empecei a buscar o que para el foi o máis difícil: que a poesía sexa a profesión. A autocompracencia de cando en cando nótase a Castiñeiro, porque sempre di que hai que tentar ao extremo. Que temos que tentar ser o mellor poeta posible e non repetir as fórmulas utilizadas, incluídas as que nos funcionaron no pasado, porque iso mátanos como creadores. Estou a ler a conversación en Aduna, fronte ao almacén de distribución de Elkar. Xunto ao edificio hai unha carpa de plástico tamén chea de libros. E non se me ocorre mellor maneira de eliminar a autocompracencia: unha gran nave industrial chea de libros. Porque sabes que o teu libro non está nas caixas que saen del. Ou quizais si.