Que: Ópera 'Rigoletto' de Verdi organizada pola ABAO.
De: Bilbao Orkestra Sinfonikoa e Bilboko Opera Abesbatza. Lugar: Palacio
Euskalduna de Bilbao. Data: 23 de febreiro.

------------------------------------------------

Spoiler: Vou escribir sobre un milagre musical que escoitamos no Euskalduna, aínda que a súa posta en escena foi esquecible. Quen escribe estas liñas non se asusta por escenas valentes, non
é unha mindulina ou nada diso. Non podo soportar que baixo a etiqueta dunha produción supostamente feminista apareza unha produción absolutamente machista, chea de imaxes que non achegan nada á trama, e que o único que indica sexa un desprezo cara á muller, ofrecendo unha imaxe absolutamente débil e buxán. Todo este grupo de bailaríns, ás veces espidos, non tiña lugar na historia de Rigoletto con movementos de felación, escenas de sexo. Todo iso trouxo consigo un mal gusto e para algúns espectadores probablemente unha interferencia sen sentido que lle afastase do verdadeiro pracer musical.

Devandito todo isto, a verdade é que desde un punto de vista puramente musical, o Rigoletto que nos presentou a ABAO foi marabilloso. Todo estivo no seu punto e todos os cantantes estiveron nunha situación de graza, sen dúbida.

O barítono mongol Amartuvshin Enkhbat sorprendeu aos seus oíntes demostrando unhas excelentes características de voz e interpretación. Na ABAO ao debut, neste Rigoletto puidemos escoitar unha voz redonda, perfecta no fraseo, de gran forza pero á vez flexible e encantadora. Unha desas voces que poucas veces se goza.

Coa soprano Sabina Puértolas só podemos dicir boas cousas. Foi brillante no papel de Gilda, co barítono como parella marabillosa, como a espectacular cabaletta que pecha o segundo acto, que tivo que repetir ante a cálida acollida do público.

Eu creo que o traballo do tenor Ismael Jordi non foi tan aclamado como se merecía. Interpretou o papel de Duke di Mantova, un tenor moi elegante, cun timbre especialmente belo e excelente pronuncia e fraseo.
Os demais solistas non fallaron. O mezzo Carmen Topciu, no papel de Maddalena, deu un gran nivel. Tamén Marifé Nogueiras no papel de Giovanna, Fernando Lator no papel do conde Monterone, José Manuel Díaz como Marullo e Emanuele Cordaro baixo no papel de Sparafucile.

O traballo de Daniel Oren á fronte da Orquestra Sinfónica de Bilbao foi excelente en todo momento, cunha notable énfase en cada voz. Como dicía ao principio, a dirección escénica de Miguel do Arco foi esquecible. Menos mal que a música cura todo.