Unha casa?
“Un bordo do outono, querido, deume bos días pola nosa xanela”. Así o di Gorka Urbizu no seu novo traballo Hasi bat kantuan. “A miña nai díxome que imos comer no salón para pór dous pratos”. De feito, Urbizu confésalle ao xornalista Uxue Rei que escribiu nesa canción por algún sitio que non escribiu até agora, nunha entrevista en Berria, na que lle pregunta por onde escribiu as letras. Destaca esa canción: “Creo que o meu estilo antigo nótase moito. En cambio, vexo unha Casa, e aí si que vexo outra cousa”. Cálido, cálido, sinxelo, pero especial describe Urbizu o que ocorre nesa casa. Tamén pode suceder en calquera outro fogar, si hai casa, claro.
Cada vez son máis os “esquís” aquí: a vivenda, os alimentos, a electricidade...
Como mostra o último traballo de Gorka Urbizu, Etxe bat forma parte de Hasi bat. Tanto no disco como na vida. É un medio imprescindible para o desenvolvemento do proxecto vital. Pero non pode empezar si máis da metade do salario destínase a pagar o aluguer ou a hipoteca. Ou si vostede está condenado a abandonar o seu país polos fondos de voitre por casas de luxo ou pola masificación de casas turísticas. En definitiva, tal e como dixo o alcalde de San Sebastián, “o esquí” é hoxe querer vivir no seu barrio (San Sebastián é a cidade máis cara do Estado, costa 5.326 euros o metro cadrado, é un 3,6% máis cara que o ano pasado). A media do resto de países de Hego Euskal Herria tamén é alarmante, e a situación de Ipar Euskal Herria tampouco é menor. A fotografía é similar en aluguer. Están a construírnos voitre niños pensando que están a construír vivendas, e quizais nos está quedando unha Euskal Herria bonita para postais, pero para os vascos non hai postais habitables. Cada vez son máis os “esquís” aquí: a vivenda, os alimentos, a electricidade... A ecuación é algo así: os cidadáns somos máis pobres, máis “esquisitos” e os ricos somos máis ricos.
Os programas subvencionales como Gaztelagun ou Emanzipa achegan, fan, pero se por realizar a achega non se toman medidas para solucionar o problema, a achega é pouco válida. Hai que reverter a lóxica do mercado libre e investir en vivendas públicas, establecer políticas públicas valentes si queremos traballar e vivir en Euskal Herria (polo menos traballar dignamente e vivir dignamente). E así, quizais “unha casa” sexa a afirmación de que se inicie un principio, antes que a pregunta sen resposta.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
Ikaslez lepo zegoen Leioako Hezkuntza Fakultatea pasa den asteazkenean, Samantha Hudson zetorrelako. 1999an jaiotako Mallorcako artista, abeslari eta influencer transgeneroa da. Kantatzen Duen Herria topaketetako izarrak ilara amaigabea zuen selfie eta autografoak emateko, eta... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
Kointzidentzia harrigarriak daude bizitzan. Izan ere, zenbat ikusle elkartu litezke Arriaga antzokian? Zenbat komun ote daude solairu bakoitzean? Zein probabilitate dago Gipuzkoako emakume bik sartu-irtenean leku eta istant berean kointziditzeko, 35 urtean elkar ikusi barik egon... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Garai kuriosoak bizi ditugu eta bizi gaituzte, zinez. Hezkuntza krisian dela dioten garaiak dira eta, gutxien-gutxienean, aliritzira, ba aizue, 2.361 urte ditu gaurgero boladatxoak.
Ez zen ba debalde joan Aristoteles bere maisu maite Platonen akademiatik lizeo bat muntatzeko... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]
Tanto feministas como ecoloxistas vimos a oportunidade de pór a vida no centro da pandemia de Covid-19. Non eramos uns idiotas, sabiamos que os poderosos e moitos cidadáns estarían encantados de volver á normalidade de sempre. Especialmente, os que pasaron un confinamento... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]