Non gana, está tolo, o que está a dicir non é posible. Calquera ve que un estado non está preparado para gobernar. É un teórico, non ten conciencia da realidade. Os pasos dados polo feminismo son irreversibles, a cidadanía non aceptará cuestionar certos dereitos. Os máis da esquerda e os que creen na democracia votan a Massa, guste ou non, para non gañar a Milei. As dereitas tampouco se fían del.

Gañou. Porque as dereitas, confiaron ou non, déronlle os votos que necesitaba, porque lle deron a infraestrutura necesaria para que fose incapaz de gobernar un estado.

Mesmo cando chega ao poder non o fai. Imposible. O que lles ocorre ás esquerdas, o que levan no programa é imposible de aplicar na súa totalidade, hai contrapoder, hai poderes moi ben establecidos. E que. Non o dolarizará? E que. Claro que o fará. Disolverá o Estado, deixarao só para a violencia. Desfai a propia Arxentina, véndea por partes como venden os traidores. Claro que van quitar os dereitos ás mulleres. Algunha feminista anuncia que se vai a escapar de Arxentina, que non pode soportar o acoso. Vimos desde os altofalantes mensaxes de ameazas en lugares públicos.

Grabois pediu o seu voto se non era por amor, por espanto. Gañou Milei. Gañou o espanto. A risa conxélase facilmente si é máis parva que a tola.