Un saúdo para sempre?
Non nos esquecemos do vivido o pasado 28 de decembro na praza do Concello de Pamplona.
Como adoita ocorrer cando se producen feitos de gran significado e emoción, sendo un tema –o cambio de alcalde de Pamplona, unha censura de moción–, os subtemas son moitos. Nin que dicir ten que o ex alcalde, coas súas declaracións, botou máis gasolina ao lume dos locutores. Estou convencido de que co devandito por conta dos limpadores de escaleiras non só se denunciou, senón que formou o poeta máis perfecto posible da ideoloxía dominante á dereita de Navarra. Por exemplo, Mario Camus necesitou unha película completa, unha película memorable, Os santos inocentes, para retratar, tan ben como el, a esencia do clasismo que Ibarrola mostrou nunha soa frase. Ibarrola daríao moi ben na película de Camus, desde logo, e algo ten que ver coa substitución da xustiza poética do ex alcalde, o día que daba nome á película de Camus, o Día de Inocente. A única, que tivemos que esperar 39 anos. Porque o problema desta xente é que os 39 anos dunha democracia aproximada formal, e non un século, nin cinco séculos, non serven para cambiar a súa verdadeira natureza.
Agora non é difícil imaxinar os cadros que queren vivir da política a porta do PP, sen fiarse do que pode ofrecer un partido que só ten a alcaldía de Tudela
Pero, como a extensión do artigo permite tanto, imos abordar outro subtema da cuestión: cada vez son máis as voces que din que poderiamos estar no limiar da desaparición da UPN, ou ao principio da desaparición. Non hai tanto tempo, un analista que sabe moito máis de política que eu dicía que os que realmente prometen que era a razón da competencia entre o rexionalista de dereitas (UPN, CDN) ou o centralista de dereitas (AF, UCD, AP, PP…) non se puxeron de acordo historicamente sobre a fórmula ou marca máis axeitada para dominar Navarra. Tras 40 anos de utilización dunha marca rexionalista, a balanza desprazouse cara á marca estatalista. Sayas e Adanero foron, por tanto, pioneiros, e agora non é difícil imaxinar os cadros que queren vivir da política a porta do PP, sen fiarse do que pode ofrecer un partido que só ten a alcaldía de Tudela. UPN, na actualidade, non ten un líder válido nin un programa. Só enfado e insulto. Solucionarano para abril? E, se non, que van facer os votantes de UPN que a próxima vez teñen á súa nai limpadora de escaleiras, ou senten sós navarros, ou cren que o foro é o eixo da institucionalización provincial, ou non queren ser escravos de Madrid e de Bilbao, ou…? Esta é unha das claves desta historia.
Aos asironistas tócanos reflexionar sobre a longa espera.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]