Palestina e desafección política
Hai tempo que non vimos unha resposta así, desde as rúas de Nova York até Kuala Lumpur, pasando por cidades e pobos vascos. Non creas, unha vez máis non puidemos ver practicamente na súa totalidade, a pesar da dificultade de ocultalo. E tentáronse esconder, si. Isto non é nada novo, claro. O que ten poder decide sempre o que se conta, como se conta e a quen lle preocupan as vidas. Si hai algo que destacar, que cada vez hai menos voces políticas e menos contrabandistas estruturados en partidos que non se corresponden co discurso, sexa cal for o país onde se mire.
E, con todo, collemos as rúas.
Na praga tomáronnos ben a medida. Así o comentamos periodicamente entre os nosos amigos. Utilizouse para multitude de cuestións. En canto á aliñación e pensamento único, xa vimos con Ucraína novas formas, por exemplo. Pero Ucraína é máis fácil. En xeral, quen sabía algo sobre Ucraína? Un malvado como Putin está no medio da táboa… Pero Palestina é moi diferente. Calquera pode entendelo cun sinxelo mapa que mostra as terras roubadas ano tras ano e quen non coñece este terrible e desequilibrado conflito.
A primeira vez que escoitei cantar a Sociedade Alcoholika Vímonos en Berlín na caseta TDK gravada ao redor dos 13 ó 14 anos. Es vello, chica! Con todo, son tan vellos ou aínda máis vellos como vostede durante todos estes anos, mesmo antes, todos os que viviron a conduta de Israel. E, con todo, e con boa sorte, tivemos que escoitar chamadas ao diálogo e á solución política, coma se iso servise para algo. A solución para a formación de dous Estados foi reciclada por varios dos seus antigos informes, incluído algún presidente.
Sabiamos que os dereitos humanos eran un mero teatro, pero non creo que se puxo de manifesto nunca
Este camiño xa está tratado. Até cantar. No século XXI estamos ben involucrados, é evidente que Israel non vai aceptar o Estado palestino. Reproduciuse no papel, nas leis, nas resolucións e resolucións internacionais e vulnerouse reiteradamente. Israel saltou todos os posibles acordos. E aí está a clave. Que ninguén fixo nunca nada para obrigar a Israel, ademais da revisión. Que ninguén tomou ningunha medida nin rompeu as relacións.
Hai quen se aliñan con eses intereses políticos, económicos e geoestratégicos concretos. Non son poucos. Pero entender a morneza doutros é máis difícil. Pénsase máis na hipotética erosión política que nas verdades; pénsase máis en si outro virá pedir contas, que en actuar con corrección e corrección; pénsase máis na defensiva que en defender aos cidadáns e principios que hai que defender.
E, con todo, a resposta social ha tomado as rúas de toda a Terra, sorprendida pola falta dun discurso forte nas estruturas e institucións políticas.
A Organización das Nacións Unidas queda avergoñada aos ollos de todo o mundo. Ridículo ante a desvergoña israelí que lle atende. Sabiamos que os dereitos humanos eran un mero teatro, pero non creo que se puxo de manifesto. Todas as institucións que se crearon para soster o sistema socio-político e económico están a ser derrubadas, como está a ser a democracia representativa. E, evidentemente, por que cada vez é máis ampla a desafección coas institucións e partidos políticos.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]
Tanto feministas como ecoloxistas vimos a oportunidade de pór a vida no centro da pandemia de Covid-19. Non eramos uns idiotas, sabiamos que os poderosos e moitos cidadáns estarían encantados de volver á normalidade de sempre. Especialmente, os que pasaron un confinamento... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]