Orquestra Sinfónica de Euskadi
Directora: Robert Treviño.
Sociedade Coral de Bilbao
Dirección: Enrique Azurza.
Solista: Justina Gringyté (Mezzo).
Programa: 3º de Mahler Sinfonía.
Cando: 30 de setembro.
Onde: Palacio Euskalduna de Bilbao.

---------------------------------------------------

Para iniciar a nova tempada de abono da Orquestra de Euskadi seleccionouse unha obra colosal: Terceira sinfonía de Mahler, a máis longa nas súas obras (1 hora e 40 minutos), acompañada de orquestación colosal (catro frautas, todas dobradas por picolo, catro oboe, coros ingleses, tres clarinetes ingleses, clarinete baixo, tres fagot, un contrafagot, oito trompas, catro trompetas, catro trombóns, a escenba, os pratos, dous globos, o tambor externo, un tándem, un tano, un tándem, dous corvo, o, un trándem, un tríceps, o, o, un tríceps, o, un tráncreas, un trino, un tráncreas, dous, un trino, o. E tamén participan un contralto solista, un coro feminino e un coro infantil. Completo!

En resumo, é unha obra xigante na que o autor emite a súa filosofía e a súa estética persoal. É tamén unha obra complexa. Mahler pasou sete anos completándose con diversas variantes até chegar á versión que nos ofreceu a Orquestra de Euskadi.

A sinfonía consta de sete movementos, cada un dos cales reflicte diferentes ambientes. Mahler deulle un título a cada un, pero ao final borrounos. Por exemplo, o primeiro movemento Kräftig. Enschied (“Forte. Valente”), subtitulaba a chegada do Verán ou o espertar de Pan. Máis tarde, titulou O que me contan as Pedras, e lembra as marchas militares que Mahler escoitaba na súa infancia e que tanto impresionaban.O
traballo desenvólvese e termina co sexto movemento de Langsam, Ruhevoll, Empfund (“Lento, tranquilo, cheo de sentimentos”), titulado O que o amor me di. En primeiro lugar, introdúcese un tema místico nas cordas que nos levará a un final luminoso.

A visión de Robert Treviño sobre Mahler é moi boa. Como demostrou con outras sinfonías (a Quinta ou a Segunda), as súas versións son ao mesmo tempo sólidas e rápidas, logrando grandeza sen caer na bocha.Foi
moi boa a impresión da mezzosoprano lituana Justina Gringyté. Ten voz ampla e contundente en todos os rexistros.A
Sociedade Coral de Bilbao tivo, sen dúbida, unha boa actuación en todo momento. Así que puidemos gozar da magnífica versión do gran traballo de Mahler. Parabén.