Contra o aburrimento, Belako
Sigo Regando
BMG
Belako 2023
---------------------------------------------------
A vela nunca está parada. Aínda que están calados, sempre están a traballar en novos camiños creativos. Despois de Plastic Drama, recibimos con entusiasmo o novo traballo Regando. Non sei como o fai este grupo, pero sempre fai algo novo e algo diferente, pero sempre ten a mesma dirección.
Como debe desenvolver un grupo o seu rumbo? Nestas liñas falabamos hai tempo do concepto Think in a box. Unha vez definido un marco, seguir na procura continua sen saír del. O marco non é necesariamente un estilo. Un campo de xogo. E este camiño está a explorarse no fondo de Bela.
En Render me now, trivial violence (2018) desenvolveron o aspecto máis experimental, mentres que en Plastic Drama os hits estaban moi presentes. Todo foi máis cantable. En calquera caso, está no ADN dos mungiarras, que, a pesar de buscar fronteiras, son bailables e cantables, e así sempre contaron cun público amplo ao seu favor.
Aínda que á xente gústalle máis ou menos, poucas veces un grupo consegue un consenso de tamaño. A crítica, si haina, e a pública, tamén ollo, festivas. Por conseguir o levanta Belako.
Esta nova obra parece unha mestura das dous anteriores. Mestura de fragmentos brumosos e melodías adhesivas. Unha vez metidos, si. Aínda que na primeira audición pareza un pouquiño para sempre, con cancións que teñen eco discográfico, dáse conta de que, unha vez máis, os Belaco fixeron un disco especial.
Paréceme máis tranquilo, máis onírico, máis íntimo. Pero non se perderon e acenden melodías pegañentas e cantables. E cal é o segredo, despois de tantos anos, para trotear entre as rarezas e o maintstream?
Eu atopo a resposta nunha canción que cantan en castelán: “Eta ikusi si teño que ver / como me ven os ollos da xente /Teño medo de non gustarme pero prefiro non aburrirme” (Si teño que velo / como me ven os ollos da xente / Teño medo que non me quero / pero prefiro non aburrirme). Belako é un colectivo organizado contra o aburrimento. Eles pásano ben primeiro e nós despois.
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]