Participei en xullo na acampada de pequenas revolucións para reflexionar sobre o coidado. Ao redor da mesa sentámonos cinco mulleres: Laura e Shirley da Asociación de Empregados de Fogar e Coidado de Álava; Paula e Ainhoa do grupo “Vidas de todos no centro”; e Kukuso, eu.
Como ocorre a miúdo, Shirley e Laura obrigáronnos a todos os demais participantes a “pisar a terra”, cando nos mostraron unha foto cruel da súa realidade. Fixeron reivindicacións moi concretas: abolición do traballo domestico como traballador interno; regulación das condicións de traballo; e inclusión no réxime xeral da Seguridade Social, como outros traballadores. É dicir, dixéronnos que os dereitos fundamentais para saír da explotación son garantías indispensables.
Como o propio sistema capitalista, na nosa sociedade tamén está en crise o desenvolvemento do coidado, e o feminismo está a facer moitas reflexións para saír da crise, pero non é fácil. A organización da nosa sociedade creou o paradoxo de que algunhas mulleres non aceptan o traballo do coidado porque o impuxo o patriarcado, pero ao mesmo tempo hai outras mulleres no seguinte elo da cadea perversa, máis pobres e racistas, que están obrigadas a exercer o coidado en condicións precarias e en situación de explotación.
Quizais habería que cambiar o estilo de vida que temos moitos até agora, inmerso nun consumo constante, e investir máis tempo e máis recursos no coidado dos nosos veciños
Na procura dunha solución intermedia, o movemento feminista propón que as tarefas de coidado deberían ser asumidas polos servizos públicos. Vexo dúas contradicións básicas: a primeira, aínda que se traslade ao ámbito público, si non se modifica o sistema económico, o coidado continuará en mans das mulleres; e a segunda, a responsabilidade da comunidade e a “débeda social” existente nesta materia.
En ambas as contradicións pode aparecer outro problema profundo: a necesidade de aplicar o crecemento controlado tamén no ámbito da vixilancia. É dicir, quizais temos que deixar de pensar que o coidado das persoas maiores, das persoas dependentes e dos nenos non se adapta como comunidade. Quizais habería que cambiar o estilo de vida que temos moitos até agora, inmerso nun consumo constante, e investir máis tempo e máis recursos no coidado dos nosos veciños.
Despois da campaña electoral ha quedado claro que, na miña opinión, os partidos políticos non queren entrar nese debate e, por tanto, os sindicatos e o movemento feminista terán que asumilo. Exemplo da próxima folga feminista.
Temos que traballar alternativas e, na miña opinión, hai que deixar claro que coidar e vivir no sistema capitalista é incompatible. Por iso é fundamental a revolución do coidado.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Kasu, ez gitxu lo!”. Gure denbora eta manerekin baina heldu gira.
Azaroaren 25ean Baionako elgarretaratzera joan ez joan eta autoak nola partekatu pentsatzetik (joan-jina bi oren), bat-batean Lartzabalen elgarretaratze bat antolatu genuen, eta 47 emazte bildu!... [+]
Nahiz eta Nazio Batuen Erakundeak (NBE) 1977an nazioarteko egun bat bezala deklaratu zuen eta haren jatorriaren hipotesi ezberdinak diren, Martxoaren 8aren iturria berez emazte langileen mugimenduari lotua da.
Aurrekoan, ustezko ezkertiar bati entzun nion esaten Euskal Herrian dagoeneko populazioaren %20 atzerritarra zela. Eta horrek euskal nortasuna, hizkuntza eta kultura arriskuan jartzen zituela. Azpimarratzen zuen migrazio masifikatua zela arazoa, masifikazioak zailtzen baitu... [+]
Ez dut beti ulertzen nola aritzen ahal diren lur planeta honetako zati okitu, zuri, gizakoi eta kapitalistako aho zabal mediatikoak, beraiena, hots, gurea, zibilizazioa dela espantuka. Berriak irakurtzen baldin baditugu, alta, aise ohartuko gara, jendetasuna baino, barbaria dela... [+]
Administrazioko hainbat gai, LGTBI+ kolektiboko kideen beharrizanak, segurtasun subjektiboa, klima aldaketa, gentrifikazioa, ikus-entzunezkoak erabiltzeko modu berriak, audientzia-datuak jasotzeko moduak, dislexia, ikuspegi pedagogiko aktibo eta irisgarriak, literatur... [+]
Auzitan jar ez daitekeen baieztapen orokor eta eztabaidaezinaren gisan saldu digute hizkuntzak jakitea printzipioz ona dela, baina baditu bere "ñabardurak", edo esanahi ezkutuagokoak. Hemengo ustezko elebitasun kontzeptuaren azpian dagoen baina kamuflatzen den... [+]
Otzandu egin gara, katalanak eta euskaldunok, ekaitzaren ondoren. Saiatu ginen, bai; sendo ekin genion, eta gogor kolpatu gaituzte; ezin izan genien gure helburu zuzen, ezinbesteko, sakratuei eutsi. Eta porrotaren mingostasuna dastatu dugu, eta bigundu egin gara irabazleen... [+]
Iragana ulertzen saiatzen eta etorkizuna bideratzen, oraina joaten zaigu zenbaiti. Nire proiektuetako bat (hasi baina landu ez dudana oraindik) dudan zuhaitz genealogikoa egitea da. Horretan lagunduko didan liburutxo bat ere erosi nuen. Baina, hain da handia lana, liburutxoa... [+]
Desgaitasun fisikoa duen arkitekto baten alabaren etxea bisitatu ondoren idazten dut honako hau.
Desgaitasun fisikoa duten pertsonen taldeek ez dute arkitektoa maite, beraien bizitza zailtzen duen gaizkile bat kontsideratzen baitute. Gorrotoa ulerkorra da: arkitektoaren lanak... [+]
Ortutik itzuli berritan erabaki nuen Twitterretik alde egitea, oraindik Twitter zenean. Auzolan batera joan nintzen, brokoliak eta azaloreak landatzera, eta mindfulness efektua zapuztu zidan algoritmoak, idazle feminista transgorrotatzaile baten txioak jaurtitzearekin... [+]
Martxoaren 8a hurbiltzen ari zaigu, eta urtero bezala, instituzioek haien diskurtsoak berdintasun politika eta feminismoz josten dituzte, eta enpresek borroka egun hau “emazteen egunera” murrizten dute, emakumeei bideratutako merkatu estereotipatu oso bati bidea... [+]
Batzuendako, dirutza izatea ez da nahikoa, eta euren ego hauskorrek diruaren txintxina ez ezik, protagonismoa ere eskatzen dute. Aberats okituak izatea nahikoa izango ez balitz bezala. Beti gehiago behar dute, anbizioa deritzote antsia horri, baina botere gosea eta nabarmendu... [+]
Bi neska komisarian, urduri, hiru urtetik gora luzatu den jazarpen egoera salatzen. Izendatzen. Tipo berbera agertzen zaielako nonahi. Presentzia arraro berbera neskek parte hartzen duten ekitaldi kulturaletako atarietan, bietako baten amaren etxepean, bestea korrika egitera... [+]
Iragan urtarrilaren hondarrean, Bretainiako lurraldeko bi hizkuntza gutxituei buruzko azken inkesta soziolinguistikoaren emaitzak publiko egin zituzten bertako arduradunek. Haiek berek aitortu zuten harriturik gertatu zirela emaitzak ikustean. Hain zuzen ere, egoerak eta... [+]